ကိုဗစ္လူနာကုသမႈ အေမရိကန္ေဆး႐ံု အေတြ႔အႀကဳံ

(Zawgyi / Unicode)

ကမၻာမွာ COVID-19 ကူးစက္ခံရသူ အေရအတြက္ အမ်ားဆံုးျဖစ္လာတဲ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ လူနာေတြ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ ေရာက္လာတဲ့အတြက္ ေနရာခ်ထားေရး အခက္အခဲေတြ၊ အေရးေပၚ စက္ပစၥည္းကိရိယာ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတယ္လို႔ ျမန္မာႏြယ္ဖြား အထူးကုသူနာျပဳ မသီတဂူေက်ာ္ျမင့္က ဗီြအိုေအကို ေျပာပါတယ္။

ေရာဂါပိုးကူးဖို႔ ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ရွိေနေပမယ့္လည္း အႏၱရာယ္ကိုရင္ဆိုင္ၿပီး ဆရာ၀န္ေတြ၊ သူနာျပဳေတြဟာ ေရွ႕တန္းကေန အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးပမ္း ျပဳစုကုသေပးေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကာလီဖိုးနီးယားျပည္နယ္ ဆန္ဒီေယဂိုၿမိဳ႕ Sharp Memorial ေဆး႐ုံ COVID-19 တု႔ံျပန္မႈ ကုသေရးအဖဲြ႔၀င္ ျမန္မာႏြယ္ဖြား အထူးကုသူနာျပဳ မသီတဂူေက်ာ္ျမင့္ကို မအင္ၾကင္းႏိုင္က Skype ကေန ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာမွာ သူက အခုလို စေျပာပါတယ္။

မသီတဂူေက်ာ္ျမင့္ - “အခုျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာက ဘာလဲဆိုေတာ့ Result ေတြကို Test လုပ္တဲ့ဟာက ေဆး႐ုံမွာမရွိဘူးျဖစ္ေနတာ အေမရိကန္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥက။ အကုန္လုံး Test ေတြကုိ သူတို႔ရဲ႕ ပါးစပ္ေတြ ႏွာေခါင္းေတြထဲမွာ Test ကုိ ယူသြားၿပီးၿပီဆုိရင္ အျပင္က ဓာတ္ခြဲခန္းကုိ ပို႔ရတယ္။ ပို႔ရတဲ့အခါၾကေတာ့ အရင္အပတ္ကဆုိရင္ အဲဒါက တပတ္နီးပါး ၾကာတယ္။ ဗုဒၶဟူးေန႔က ပုိ႔လုိက္တာ တနဂၤေႏြေန႔မွ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ သူတုိ႔ေတြအကုန္လုံးကုိ ဘယ္လိုကုသရလဲ ဆုိေတာ့ သူတုိ႔ကုိ ကုိဗစ္ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ သေဘာထားၿပီးေတာ့ပဲ ကုသရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေျဖထြက္ၿပီးသားလူေတြ အရမ္းအေျခအေနဆုိးတဲ့ လူေတြၾကေတာ့ ICU ကုိ ပုိ႔ၿပီးေတာ့မွ ဆက္တုိက္ ၾကည့္႐ႈၿပီး ကုသရတဲ့ဟာေတြပါ။”

မအင္ၾကင္းႏုိင္ - အဲဒီလူနာေတြက ေဆး႐ုံကို ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ဘာေတြနဲ႔ အရင္ဆုံး ကုသေပးရလဲ။

မသီတဂူေက်ာ္ျမင့္ - “အဆုတ္နဲ႔ႏွလုံး၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အဆုတ္က အနည္းဆုံး ၂ နာရီကေန ၄ နာရီျခားတခါ Nebulizer Treatment လုိ႔ေခၚတဲ့ ႏွာေခါင္းကေန Treat လုပ္တဲ့ဟာ Respiratory Therapist ေတြေပါ့၊ အသက္႐ွဴလမ္းေၾကာင္းဆုိင္ရာ ပညာရွင္ေတြ အနီးကပ္ကို အဓိက Treat လုပ္တယ္။ ေနာက္တခုက အခု သူတို႔သုံးေနတာက ငွက္ဖ်ားရယ္၊ နမုိးနီးယားရယ္၊ မေလးရီးယားရယ္ အဲဒီဟာေတြရဲ႕ ေဆးနဲ႔ Antibio နဲ႔ အဓိကကုပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ ပုိၿပီးက်န္းမာလာတယ္။ အရင္တုန္းက ထင္တာေတာ့ အဘုိးႀကီး အဘြားႀကီးေတြပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ေနတာ။ ဒါေပမယ့္ ဒီတပတ္မွာ ေတြ႔တဲ့လူေတြက အသက္ ၄၀ တေယာက္ရွိတယ္၊ အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ရွိတယ္။ ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ စိတ္ေရာဂါကု Nurse တေယာက္၊ သူထင္တာေတာ့ သူရတာ Home Nurse ေပါ့၊ အိမ္ရာမရွိတဲ့သူေတြကုိ သူတုိ႔ေတြက စိတ္ေရာဂါ သြားသြားကုသရတယ္၊ သူ အဲဒီကေန ရတယ္လို႔ ထင္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။

“အဘုိးႀကီး အဘြားႀကီးေတြက အိမ္ကေန အရမ္းေဝးေနတယ္၊ သူတုိ႔က အပန္းေျဖသြားတဲ့ သေဘၤာေပၚ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေလာက္က တက္သြားၿပီးေတာ့မွ အဲဒီကေန နမုိးနီးယား ရၿပီးေတာ့ ေဆး႐ုံတက္လာၾကတာ။ ေရာဂါလကၡဏာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ တူတယ္။ ေခ်ာင္းဆုိးတယ္၊ ခႏၶာကိုယ္ေတြ ကုိက္လာတယ္၊ နာလာတယ္၊ နမုိးနီးယားနဲ႔ ေတာ္ေတာ္တူတယ္။”

မအင္ၾကင္းႏုိင္ - ညီမတုိ႔ေဆး႐ုံမွာ ကို႐ိုနာဗုိင္းရပ္စ္ ကူးစက္ခံရတဲ့ လူနာေတြ ႐ုတ္ခ်ည္း မ်ားလာတဲ့အတြက္ က်န္းမာေရးဝန္ထမ္းေတြအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြေရာ လုံလုံေလာက္ေလာက္ ရွိလား။

မသီတဂူေက်ာ္ျမင့္ - “အရင္အပတ္ကေတာ့ ပစၥည္းေတြက ေရာက္လာတာ သိပ္မရွိေတာ့ဘူး၊ သူတုိ႔ တြက္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပစၥည္းေတြက ကုန္ေတာ့မယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ Nurse ေတြ ေဒါက္တာေတြကို ပစၥည္းေတြ ေခၽြတာၾကပါ၊ အရမ္းႀကီး အပုိမသုံးၾကပါနဲ႔လုိ႔ ေျပာတယ္။ ဒီေန႔ ေဆး႐ုံက ေရဒီယိုကေန ေၾကညာလိုက္တယ္၊ လူေတြအကုန္သိေအာင္။ အိမ္မွာ မ်က္ႏွာဖုံးေတြ၊ လက္အိတ္ေတြ ဝယ္ထားတဲ့လူေတြရွိရင္ လာၿပီးေတာ့ လွဴဒါန္းႏုိင္တယ္၊ လွဴဒါန္းေပးၾကပါဆုိၿပီး ေမတၱာရပ္ခံတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီေန႔ လူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ လွဴသြားၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အခုဆုိ လုံေလာက္သြားၿပီလို႔ ေျပာတယ္။”

မအင္ၾကင္းႏုိင္ - အခုလုိ ေရွ႕တန္းကေန ဗုိင္းရပ္စ္ကူးစက္ေနတဲ့ လူနာေတြကို အနီးကပ္ကုသ ေစာင့္ေရွာက္ေနရတဲ့ အခါၾကေတာ့ ညီမတို႔ ကိုယ့္ဟာကုိယ္ စုိးရိမ္ခ်က္ေတြေရာ ဘယ္လုိရွိလဲ။

မသီတဂူေက်ာ္ျမင့္ - “စုိးရိမ္တာေပါ့။ အိမ္ကုိပါလာမွာလည္း အရမ္းစုိးရိမ္တယ္။ ေဆး႐ုံမွာၾကေတာ့ ICU က ညီမတကယ္္အလုပ္လုပ္တဲ့ ဌာနမဟုတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ရဲ႕ဌာနကို ျပန္လာၿပီးေတာ့ ထမင္းေတြ ဘာေတြ ျပန္စားတာတုိ႔၊ အိတ္ေတြ ဘာေတြ ျပန္ယူတာတို႔ဆုိရင္ ကိုယ္ အလုပ္လုပ္တဲ့လူေတြကုိလည္း ေပးမိမွာစုိးတယ္။ အစားကလည္း အရမ္းစားရတယ္၊ အားေဆးေတြလည္း ေသာက္ေပါ့၊ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ကာကြယ္ရတာေပါ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်က ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ရွိတယ္ဆုိေတာ့။”

ဆန္ဒီေယဂုိက အထူးကုသူနာျပဳ မသီတဂူေက်ာ္ျမင့္ကို မအင္ၾကင္းႏုိင္ Skype ကေန ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
-----------------------------------

(Unicode)

ကိုဗစ်လူနာကုသမှု အမေရိကန်ဆေးရုံ အတွေ့အကြုံ

ကမ္ဘာမှာ COVID-19 ကူးစက်ခံရသူ အရေအတွက် အများဆုံးဖြစ်လာတဲ့ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုမှာ လူနာတွေ အစုလိုက်အပြုံလိုက် ရောက်လာတဲ့အတွက် နေရာချထားရေး အခက်အခဲတွေ၊ အရေးပေါ် စက်ပစ္စည်းကိရိယာ လိုအပ်ချက်တွေ ရင်ဆိုင်နေရတယ်လို့ မြန်မာနွယ်ဖွား အထူးကုသူနာပြု မသီတဂူကျော်မြင့်က ဗွီအိုအေကို ပြောပါတယ်။

ရောဂါပိုးကူးဖို့ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း ရှိနေပေမယ့်လည်း အန္တရာယ်ကိုရင်ဆိုင်ပြီး ဆရာဝန်တွေ၊ သူနာပြုတွေဟာ ရှေ့တန်းကနေ အစွမ်းကုန် ကြိုးပမ်း ပြုစုကုသပေးနေကြတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကာလီဖိုးနီးယားပြည်နယ် ဆန်ဒီယေဂိုမြို့ Sharp Memorial ဆေးရုံ COVID-19 တုံ့ပြန်မှု ကုသရေးအဖွဲ့ဝင် မြန်မာနွယ်ဖွား အထူးကုသူနာပြု မသီတဂူကျော်မြင့်ကို မအင်ကြင်းနိုင်က Skype ကနေ ဆက်သွယ်မေးမြန်းရာမှာ သူက အခုလိုစပြောပါတယ်။

မသီတဂူကျော်မြင့် - “အခုဖြစ်နေတဲ့ ပြဿနာက ဘာလဲဆိုတော့ Result တွေကို Test လုပ်တဲ့ဟာက ဆေးရုံမှာမရှိဘူးဖြစ်နေတာ အမေရိကန်မှာ ဖြစ်နေတဲ့ကိစ္စက။ အကုန်လုံး Test တွေကို သူတို့ရဲ့ ပါးစပ်တွေ နှာခေါင်းတွေထဲမှာ Test ကို ယူသွားပြီးပြီဆိုရင် အပြင်က ဓာတ်ခွဲခန်းကို ပို့ရတယ်။ ပို့ရတဲ့အခါကြတော့ အရင်အပတ်ကဆိုရင် အဲဒါက တပတ်နီးပါး ကြာတယ်။ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့က ပို့လိုက်တာ တနင်္ဂနွေနေ့မှ ပြန်ရောက်လာတယ်။ သူတို့တွေအကုန်လုံးကို ဘယ်လိုကုသရလဲ ဆိုတော့ သူတို့ကို ကိုဗစ် ဖြစ်နေတယ်လို့ သဘောထားပြီးတော့ပဲ ကုသရတယ်။ ဒါပေမယ့် အဖြေထွက်ပြီးသားလူတွေ အရမ်းအခြေအနေဆိုးတဲ့ လူတွေကြတော့ ICU ကို ပို့ပြီးတော့မှ ဆက်တိုက် ကြည့်ရှုပြီး ကုသရတဲ့ဟာတွေပါ။”

မအင်ကြင်းနိုင် - အဲဒီလူနာတွေက ဆေးရုံကို ရောက်လာတဲ့အခါမှာ ဘာတွေနဲ့ အရင်ဆုံး ကုသပေးရလဲ။

မသီတဂူကျော်မြင့် - “အဆုတ်နဲ့နှလုံး၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဆုတ်က အနည်းဆုံး ၂ နာရီကနေ ၄ နာရီခြားတခါ Nebulizer Treatment လို့ခေါ်တဲ့ နှာခေါင်းကနေ Treat လုပ်တဲ့ဟာ Respiratory Therapist တွေပေါ့၊ အသက်ရှူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ပညာရှင်တွေ အနီးကပ်ကို အဓိက Treat လုပ်တယ်။ နောက်တခုက အခု သူတို့သုံးနေတာက ငှက်ဖျားရယ်၊ နမိုးနီးယားရယ်၊ မလေးရီးယားရယ် အဲဒီဟာတွေရဲ့ ဆေးနဲ့ Antibio နဲ့ အဓိကကုပါတယ်။ တော်တော်များများတော့ ပိုပြီးကျန်းမာလာတယ်။ အရင်တုန်းက ထင်တာတော့ အဘိုးကြီး အဘွားကြီးတွေပဲ ဖြစ်မယ်ထင်နေတာ။ ဒါပေမယ့် ဒီတပတ်မှာ တွေ့တဲ့လူတွေက အသက် ၄၀ တယောက်ရှိတယ်၊ အသက် ၂၈ နှစ်အရွယ်ရှိတယ်။ နောက်တယောက်ကတော့ စိတ်ရောဂါကု Nurse တယောက်၊ သူထင်တာတော့ သူရတာ Home Nurse ပေါ့၊ အိမ်ရာမရှိတဲ့သူတွေကို သူတို့တွေက စိတ်ရောဂါ သွားသွားကုသရတယ်၊ သူ အဲဒီကနေ ရတယ်လို့ ထင်တယ်လို့ ပြောတယ်။

“အဘိုးကြီး အဘွားကြီးတွေက အိမ်ကနေ အရမ်းဝေးနေတယ်၊ သူတို့က အပန်းဖြေသွားတဲ့ သင်္ဘောပေါ် လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပတ်လောက်က တက်သွားပြီးတော့မှ အဲဒီကနေ နမိုးနီးယား ရပြီးတော့ ဆေးရုံတက်လာကြတာ။ ရောဂါလက္ခဏာတွေ တော်တော်များများတော့ တူတယ်။ ချောင်းဆိုးတယ်၊ ခန္ဓာကိုယ်တွေ ကိုက်လာတယ်၊ နာလာတယ်၊ နမိုးနီးယားနဲ့ တော်တော်တူတယ်။”

မအင်ကြင်းနိုင် - ညီမတို့ဆေးရုံမှာ ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ် ကူးစက်ခံရတဲ့ လူနာတွေ ရုတ်ချည်း များလာတဲ့အတွက် ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းတွေအတွက် လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေရော လုံလုံလောက်လောက် ရှိလား။

မသီတဂူကျော်မြင့် - “အရင်အပတ်ကတော့ ပစ္စည်းတွေက ရောက်လာတာ သိပ်မရှိတော့ဘူး၊ သူတို့ တွက်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ပစ္စည်းတွေက ကုန်တော့မယ်လို့ ပြောတယ်။ အဲဒါကြောင့် Nurse တွေ ဒေါက်တာတွေကို ပစ္စည်းတွေ ချွေတာကြပါ၊ အရမ်းကြီး အပိုမသုံးကြပါနဲ့လို့ ပြောတယ်။ ဒီနေ့ ဆေးရုံက ရေဒီယိုကနေ ကြေညာလိုက်တယ်၊ လူတွေအကုန်သိအောင်။ အိမ်မှာ မျက်နှာဖုံးတွေ၊ လက်အိတ်တွေ ဝယ်ထားတဲ့လူတွေရှိရင် လာပြီးတော့ လှူဒါန်းနိုင်တယ်၊ လှူဒါန်းပေးကြပါဆိုပြီး မေတ္တာရပ်ခံတဲ့အချိန်မှာ ဒီနေ့ လူတွေ အများကြီးပဲ လှူသွားကြတယ်။ အဲဒါကြောင့် အခုဆို လုံလောက်သွားပြီလို့ ပြောတယ်။”

မအင်ကြင်းနိုင် - အခုလို ရှေ့တန်းကနေ ဗိုင်းရပ်စ်ကူးစက်နေတဲ့ လူနာတွေကို အနီးကပ်ကုသ စောင့်ရှောက်နေရတဲ့ အခါကြတော့ ညီမတို့ ကိုယ့်ဟာကိုယ် စိုးရိမ်ချက်တွေရော ဘယ်လိုရှိလဲ။

မသီတဂူကျော်မြင့် - “စိုးရိမ်တာပေါ့။ အိမ်ကိုပါလာမှာလည်း အရမ်းစိုးရိမ်တယ်။ ဆေးရုံမှာကြတော့ ICU က ညီမတကယ်အလုပ်လုပ်တဲ့ ဌာနမဟုတ်တဲ့အတွက် ကိုယ့်ရဲ့ဌာနကို ပြန်လာပြီးတော့ ထမင်းတွေ ဘာတွေ ပြန်စားတာတို့၊ အိတ်တွေ ဘာတွေ ပြန်ယူတာတို့ဆိုရင် ကိုယ် အလုပ်လုပ်တဲ့လူတွေကိုလည်း ပေးမိမှာစိုးတယ်။ အစားကလည်း အရမ်းစားရတယ်၊ အားဆေးတွေလည်း သောက်ပေါ့၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကာကွယ်ရတာပေါ့။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဖြစ်နိုင်ချေက ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း၊ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း ရှိတယ်ဆိုတော့။”

ဆန်ဒီယေဂိုက အထူးကုသူနာပြု မသီတဂူကျော်မြင့်ကို မအင်ကြင်းနိုင် Skype ကနေ ဆက်သွယ်မေးမြန်းခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။

VOA Burmese News
https://burmese.voanews.com/a/covid19-intervie…/5349899.html