ေမာ္ခ်ီး ႏွင့္ ပညာေရးမနက္ျဖန္

ျမဴေတြအုပ္ဆုိင္းေနတဲ့ မနက္ခင္းေလးတစ္ခုမွာ က်ေနာ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္းတစု ေျခလွမ္းေတြက ေမာ္ခ်ီးေဒသရွိ (၁၃) ကုန္း (ယူေကာ္ခို) ေခၚရြာေလးသို႕ ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႕နားထဲသို႕ ကေလးေတြရဲ႕ စာအံသံမ်ားႏွင့္အတူ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ စာသင္ၾကားေပးသံကိုလည္း ၾကားေနရပါတယ္။ အဲ့ဒီအသံေတြက က်ေနာ္တို႔ကို စဥ္းစားစရာအေတြးတစ္ခုကို ျဖစ္ေပၚလာေစပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အသိစိတ္တစ္ခုထဲမွာ သတိထားမိလိုက္တာက အဲ့ဒီေန႔ဟာဆိုရင္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ စေနေန႔ျဖစ္ေနေပမဲ့ ေတာင္ေပၚေဒသရွိေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္းက ထူးဆန္းစြာ စာသင္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေတာင္ေပၚေဒသက မူလတန္းေက်ာင္းတေက်ာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမူလတန္းေက်ာင္းအဆင့္ၿပီးရင္ေတာ့ ေမာ္ခ်ီးေတာင္ေပၚက အလယ္တန္းေက်ာင္းကို ဆက္ၿပီး ပညာသင္ၾကားရအုံးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကို ဆက္တက္ဖို႕အတြက္က ေက်ာင္းသားမိဘေတြ ရင္ေလးတဲ့ ေနရာေလးျဖစ္ေနပါတယ္။

ဘာလို႕လဲဆုိေတာ့ အဲဒီအလယ္တန္းေက်ာင္းကို သြားတဲ့လမ္းက အႏၴရာယ္မ်ားတဲ့ ေမာ္ခ်ီးေတာင္ေပၚလမ္းေတြကို ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားၾကရမွာ ျဖစ္လို႕ပါပဲ။ မိုးရြာလွ်င္ လမ္းတေလွ်ာက္လုံး ေျမၿပိဳမႈေတြ ျဖစ္ပြားလ်က္ရွိတာေၾကာင့္ပါ။ ေက်ာင္းသားမိဘတဦးျဖစ္သူ ေဒၚငယ္ငယ္မိုးစံက “မိုးရြာၿပီဆိုလုိ႔ရွိရင္ ကိုယ့္ကေလးေတြ သြားၿပီလာၿပီဆိုလုိ႔ရွိရင္ အေနာက္ကေနစိတ္က တထင့္ထင့္နဲ႔ေလ↔လို႕ ေျပာပါတယ္။

ပိုက္ဆံခ်မ္းသားတဲ့သူေတြကေတာ့ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ေပၚေက်ာင္းေတြမွာ သြားထားၾကပါတယ္။ ထိုအခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမိဘအမ်ားစုက မူလတန္းေက်ာင္းမ်ားကို အလယ္တန္းေက်ာင္းခြဲမ်ား၊ အထက္တန္းေက်ာင္းခြဲမ်ားအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲဖြင့္လွစ္ေစလိုေၾကာင္း သူမက ဆက္ေျပာပါတယ္။

“အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီအထိကို အလယ္တန္းေလာက္ ဒါမွမဟုတ္လို႔ရွိရင္ မူလြန္ေက်ာင္း၊ အလယ္တန္းေက်ာင္းခြဲေလာက္ထိ ဖြင့္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဆိုကေလးေတြ သြားရလာရတာလည္း အဆင္ေျပမွာေပါ့ေနာ↔လို႕ေျပာပါတယ္။

အဲဒါနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႔ ေဒၚငယ္ငယ္မိုးစံနဲ႔ စကားေျပာဆိုၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေအာက္ရြာရွိ အထက္တန္းေက်ာင္းဘက္ကို ဆက္သြားျဖစ္ပါတယ္။

ေအာက္ရြာသို႔ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ေအာက္ရြာရွိ အေျခခံပညာအထက္တန္းေက်ာင္းမွ ဒသမတန္း ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားက စေနေန႔အခ်ိန္ပို ေခၚယူ စာသင္ၾကားေပးေနသည္ကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။

ဒသမတန္း အခန္းတစ္ခန္းမွာ ေက်ာင္းဆရာမ၏ျမန္မာစာ ပုိ႔ခ်သင္ၾကားေပးမႈကို ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား ၂၅ ဦးခန္႔က ဂရုတစိုက္၊ စိတ္၀င္တစား သင္ၾကားေနသည္ကို စိတ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းစြာ ေတြ႔ခဲ့ရေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းသားဘ၀ကို ျပန္လည္သတိရခဲ့မိပါတယ္။

ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကလည္း စေနေန႔သည္ ၎တုိ႔အတြက္နားရက္ျဖစ္ေနေသာ္ျငားလည္း ၎တုိ႔ရဲ႕ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြကို လာမည့္ႏွစ္ ၂၀၁၅ တကၠသိုလ္၀င္ခြင့္စာေမးပြဲမွာ ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္ေအာင္ျမင္ေစခ်င္ေသာ ဆႏၵေၾကာင့္ သင္ၾကားေပးေနတာ ျဖစ္တယ္လို႕လည္း သိရပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔လည္း ဒီအထက္တန္းေက်ာင္းမွာ တက္ေရာက္ပညာသင္ယူ ဆည္းပူးေနၾကေသာ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အေျခအေနကိုပိုမို သိခ်င္လိုစိတ္ျဖင့္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးရံုးခန္းဘက္သို႔ က်ေနာ္တုိ႔၏ ေျခလွမ္းမ်ား ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့ပါတယ္။

ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး ဦးေက်ာ္လြင္ ႏွင့္ စကားမ်ားစြာေျပာဆိုျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေမာ္ခ်ီးေဒသတြင္းရွိ ပညာေရး ႏွင့္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ အေျခအေနကို ပိုမိုသိရွိလာေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိခဲ့ပါတယ္။

စိတ္မေကာင္းစရာအေကာင္းဆုံးက ဒီႏွစ္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ တကၠသိုလ္၀င္တန္းစာေမးပြဲေအာင္ခ်က္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၄ ေမာ္ခ်ီးေဒသ တကၠသိုလ္၀င္တန္းေအာင္ခ်က္ ရာခိုင္ႏွဳန္းက သုည (၀%) ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး ဦးေက်ာ္လြင္က စိတ္မေကာင္းစြာ ေျပာျပပါတယ္။

အခုလို ေအာင္ခ်က္ရာခိုင္ႏႈန္း သုညျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းက အေျခခံပညာကို ေၾကေၾကညက္ညက္ မတတ္ထားျခင္း၊ ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသားအမ်ားစုမွာ ဗမာစကားကို လည္လည္၀ယ္၀ယ္မေရးတတ္ မဖတ္တတ္ျခင္း၊ ေဒသအေျခအေနအရ ေက်ာင္းစည္းကမ္းကုိ တင္းၾကပ္မထားႏိုင္ဘဲ အေလ်ာ့အတင္းလုပ္ေနရေသာ အေျခအေန ရွိေနျခင္း စသည္မ်ားေၾကာင့္လည္း ယခုလိုႀကံဳေတြ႕ရျခင္းျဖစ္တယ္လို႕ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး ဦးေက်ာ္လြင္ကေျပာျပပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ေမာ္ခ်ီးေဒသက ၿမိဳ႕ႏွင့္ေဝးသည့္အတြက္ ဆက္သြယ္ေရးအစစအရာရာခက္ခဲသည့္ ေနရာျဖစ္သည့္အတြက္ တာဝန္က်ေရာက္ရွိလာသည္ ပညာေရး၀န္ထမ္းေတြကလည္း မၾကာခဏဆိုသလုိ တႏွစ္ သို႕မဟုတ္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႕ေတြမွာ အေျပာင္းအေရႊ႕ေတြ တင္ၾက ေျပာင္းၾကျပဳလုပ္ၾကတာေၾကာင့္လည္း ဆရာ/မေတြရဲ႕ အေျပာင္းအလဲမ်ားၿပီး အေတြ႕အႀကံဳေတြ မရွိေသးတာေတြေၾကာင့္လည္း အခက္အခဲျဖစ္ရတယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။

အဲဒါေတြေၾကာင့္လည္း ကေလးေတြရဲ႕ စာသင္ၾကားေရး အရွိန္ပ်က္သြားကာ အေျခခံမေကာင္းတာေတြ ျဖစ္ေပၚလာတယ္လို႔ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး ဦးေက်ာ္လြင္က ေျပာျပပါတယ္။

ဒီလိုေဝးလံၿပီး လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲတဲ့ေနရာမွာ အေနဆင္းရဲစြာနဲ႕ လာေရာက္ၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ေပးေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းဆရာ/မေတြကိုလည္း စိတ္ဓတ္မက်ပဲ ႀကိဳးစား ပညာသင္ၾကားေပးလ်က္ရွိေနတဲ့ အတြက္ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။

သို႕ေပမယ့္လို႕လည္း ေရရွည္ ပညာသင္ၾကားေပးေရးအပိုင္းမွာေတာ့ ေက်ာင္းသူ/သားေတြ ပညာေရး အေျခခံေကာင္းဖို႕ အတြက္ အေျပာင္းအေရႊ႕ေတြမမ်ားေအာင္ ေဒသခံ ဆရာ/မေတြ ပိုလိုအပ္ ေနတယ္လို႕ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးျဖစ္သူက ေျပာပါတယ္။

“ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကစ ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းေတြအထိ ေဒသခံေတြၾကီးဘဲျဖစ္ရင္ေတာ့ ဒီေဒသရဲ႕ ပညာေရးဟာအေျခခံလည္းခိုင္မယ္၊ ပိုၿပီးမွာလည္းတုိးတက္ႏိုင္တာေပါ့ေနာ၊ ၀န္ထမ္းေတြလည္းဘဲ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ တစုတစည္းတည္းရွိမယ္၊ ေဒသေ၀းက ေက်ာင္းသားေတြလည္းဘဲ အခုလုိေန႔ခ်င္းျပန္ မတက္ဘဲနဲ႔ ဒီမွာ အခမဲ့ေဘာ္ဒါေဆာင္ေလးလိုဟာမ်ိဳး ရွိရင္ေတာ့ျဖင့္ သင္ၾကားေရးကို ဒီ့ထက္ပိုျပီးေတာ့မွ အားစိုက္လုိ႔လည္းရမယ္၊ ကေလးေတြ႔ရဲ႕ပညာေရးကိုလည္း အေနအထားေကာင္းေအာင္ လုပ္လို႔ရမယ္လုိ႔ တင္ျပခ်င္ပါတယ္↔ဟု ခုလိုေျပာသြားပါတယ္။

ဒီ့အျပင္ ႏွစ္စဥ္ ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသား အနည္းဆံုး ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ေက်ာင္းကေန ထြက္သြားၾကတယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။ ေက်ာင္းမွထြက္သြားၾကရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက မိသားစုစား၀တ္ေနေရး၊ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ လမ္းခရီးေ၀းျခင္း၊ စာမလုိက္ႏိုင္ျခင္း စတဲ့ အေနအေျခေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

ေမာ္ခ်ီးေဒသလိုမ်ိဳး လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲျပီး ျမိဳ႕နဲ႔ေ၀းလံတဲ့ ကယားျပည္နယ္ ေဒသေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ျပႆနာအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ကေလးတခ်ိဳ႕ ပညာသင္ယူေရးမွာ အတားအဆီးျဖစ္ေနျပီး ပညာဆက္လက္သင္ၾကားဖို႕ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီးဆုံးရႈံး ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒီလို အေျခခံပညာမွအစ အလယ္တန္း အထက္တန္းအဆင့္ဆင့္ထိ ပညာသင္ၾကားခြင့္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဆုံးရႈံးမႈေတြ ႀကံဳေတြ႕ေနၾကရတာႏွင့္အမွ် ေက်ာင္းသားေတြအနာဂတ္ ပညာေရးဟာ ပိုပိုၿပီးၿပီး ေနာက္က်က်န္ခဲ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

သို႕ေပမယ့္လည္း ယခုႏွစ္စမွ စတင္ေရာက္ရွိလာတဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကေတာ့ မေလ်ာ့တဲ့ ဇြဲနဲ႕ လာမည့္ႏွစ္မွာ တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ စာေမးပြဲေအာင္ခ်က္ရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္မားေရးအတြက္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြကို ႏွစ္စကပင္ ဖိအားေပးႀကိဳးစား သင္ၾကားေပးေနပါတယ္။

“ေမာ္ခ်ီးအတြက္ကေတာ့ မႏွစ္ကလိုမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္ အားစိုက္ၿပီးေတာ့မွ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ ႏွစ္စကေနစျပီး အားစိုက္ျပီးမွ ေဆာင္ရြက္ေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ အဲ့လို ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး အျဖစ္မ်ိဳး လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလုိ႔ ယူဆပါတယ္↔လို႕ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးကေနၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းေရာင္ျခည္ ေပးသြားခဲ့ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လာမည့္ႏွစ္အတြက္မွာေတာ့ ေမာ္ခ်ီးေဒသဘက္က ေက်ာင္းသူ/သားေတြ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္ၾကလို႕ ဘဝအသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း တကၠသိုလ္ပညာရပ္ေတြမွာ ဆက္လက္သင္ယူႏိုင္ၾကတဲ့သူေတြ ေမြးထုတ္လာႏိုင္မယ္လို႕ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္လ်က္။။

Written by ေစာစီခို၊ ဂြ်န္ေပါလ္
Kantarawaddy Times
http://www.ktimes.org/index.php/feature/1021-2014-08-27-13-45-40