သစ္ေတာေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အမဲမလိုက္ေတာ့တဲ့ နာဂေတြ

မုဆိုးေက်ာ္ ခ်ိဳင္ယီဗီ

အိႏၵိယ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း နာဂျပည္နယ္ မွာ သဘာဝ ေတာ႐ိုင္းတိရစာၦန္ေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ အမဲလိုက္တဲ့ ဓေလ့ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္တဲ့ လူမ်ိဳးစု တစု ရွိပါတယ္။

အသက္ ၇၆ ႏွစ္ ရွိၿပီ ျဖစ္တဲ့ ခ်ိဳင္ယီဗီဟာ တခါတုန္းကေတာ့ နာမည္ကႀကီး မုဆိုးေက်ာ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူအမဲမလိုက္တာ အႏွစ္ ၂ဝ ရွိေတာ့မွာပါ။

အန္ဂါမီ နာဂေတြက အနာဂတ္ မ်ိဳးဆက္ေတြ အတြက္ ေဂဟစနစ္ကို ပိုတည္ၿငိမ္ေစဖို႔ ဒီအသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းစနစ္ကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ခိုႏိုမာ ႐ြာက လူေတြဟာ ႏွစ္ရာခ်ီၿပီး အမဲလိုက္လာၾကတာပါ။ ဒါ သူတို႔ဘဝပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဓာတ္ပုံ မူပိုင္ Sayan Hazra

၁၉၉၃ ကစၿပီး အမဲလိုက္တာကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ မ်ိဳးႏြယ္ဝင္ တခ်ိဳ႕က စၿပီး လႈပ္ရွားလာၾကပါတယ္။ သူတို႔ ဖမ္းေနက် ရစ္ငွက္တမ်ိဳးဟာ ေပ်ာက္ကြယ္လုနီး မ်ိဳးစိတ္ျဖစ္ေနမွန္း သိၿပီး ဒီလို စေျပာင္းလဲလာတာပါ။

ဒီမွာ ငွက္မ်ိဳးေတြ ရာနဲ႔ခ်ီ ရွိသလို အသားစားဖို႔ သတ္ျဖတ္ခံေနရပါတယ္။

ဒီလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ႐ြာလူႀကီးေတြက ၇ စတုရန္းမိုင္ ေလာက္ရွိတဲ့ သစ္ေတာေျမကို ေဘးမဲ့နယ္ေျမ သတ္မွတ္ၿပီး အမဲမလိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၈ မွာေတာ့ ဒီေနရာဟာ ခိုႏိုမာ ေဘးမဲ့နယ္ေျမ ျဖစ္လာပါတယ္။

အမဲလိုက္တာ၊ ထင္းခုတ္တာနဲ႔ သစ္ေတာ မီးရႈိ႕တာေတြ မလုပ္ဖို႔၊ သဘာဝ သယံဇာတေတြ ပ်က္စီးမယ့္ စီးပြားေရးေတြ မလုပ္ဖို႔ ႐ြာက ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာပါ။

႐ြာထုံးစံအရ အိမ္ေတြမွာ သူတို႔အမဲလိုက္လို႔ရတဲ့ ေတာေကာင္ေတြရဲ႕ ေခါင္းခြံေတြကို ထားတတ္ၾကပါတယ္။

အခု သူတို႔ ႐ိုင္ဖယ္ ေသနတ္ေတြ မကိုင္ေတာ့ေပမယ့္ ဒီေခါင္းခြံေတြကိုေတာ့ အမွတ္တရ ထားတုန္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေသနတ္ေတြနဲ႔ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြ သုံးၿပီး ေတာလိုက္တာကလည္း နာဂျပည္နယ္မွာ ေခတ္စားပါတယ္။

မ်ိဳးဆက္နဲ႔ခ်ီၿပီး ဒီလက္နက္ေတြကို အျမတ္တႏိုး သုံးလာၾကတာပါ။

ဒီမ်ိဳးႏြယ္စုေတြက ႐ိုးရာ ဂီတကိုလည္း ျမတ္ႏိုးပါတယ္။

ခိုႏိုမာ ႐ြာမွာ ေဆးဘက္ဝင္ အပင္ေတြလည္း ေပါပါတယ္။

အခုဆိုရင္ ဓာတ္ေျမၾသဇာနဲ႔ ပိုးသတ္ေဆးေတြ သုံးတာကိုပါ ဒီနာဂေတြ စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါၿပီ။

ဒီေက်းငွက္ ပန္းမန္နဲ႔ ေတာေကာင္ေတြ သစ္ပင္ေတြ မရွိေတာ့ရင္ သူတို႔နာမည္ေတြဟာ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြ အတြက္ အဓိပၸာယ္ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း ေက်း႐ြာ ေတာ႐ိုင္းေျမ ေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႕ ဥကၠ႒က ဆိုပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘဝက သဘာဝေတာ႐ိုင္းေတြနဲ႔ အင္မတန္ ဆက္ႏြယ္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ကာကြယ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားပါတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

BBC Burmese
https://www.bbc.com/burmese