ၿမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ကူးေျပာင္းမႈ ျဖစ္စဥ္ သုံးသပ္ေဆြးေႏြးပြဲ (Forum on Myanmar Democratic Transition) တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာၾကားသည့္ အဖြင့္မိန္႔ခြန္း

ၿမန္မာ့ဒီမိုကေရစီကူးေျပာင္းမႈျဖစ္စဥ္ သုံးသပ္ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ႏုိင္ငံေတာ္၏အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာၾကားသည့္ အဖြင့္မိန္႔ခြန္းအျပည့္အစုံမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္-

ကြ်န္မက လက္ခုပ္တီးခိုင္းတာကိုမႀကိဳက္ဘူးေနာ္။ တီးခ်င္မွတီးရမွာ ဒါ ဒီမုိကေရစီပဲ။ လက္ခုပ္ မတီးခ်င္ တီးခ်င္နဲ႔ တီးခိုင္းတာ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မကိုက္ညီဘူးလို႔႔ကြ်န္မ ထင္ပါတယ္။ ဒါကြ်န္မတို႔ ေျပာင္းလဲရမယ့္ အစဥ္အလာတစ္ခုေပါ့။ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ေဆြးေႏြးပြဲကို တက္ေရာက္လာႀကတဲ့ ဧည့္ပရိတ္သတ္အေပါင္းကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။

ဒီေန႔ ကြ်န္မတို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမုိကေရစီအသြင္ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ရႈေထာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးကေန ေဆြးေႏြးႀကမယ္ ေဝဖန္ႀကမယ္ သုံးသပ္ႀကမယ္လို႔ ကြ်န္မတို႔နားလည္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္မအေနနဲ႔ ေတာ့့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ဘယ္လိုနားလည္မလဲဆိုတာကိုေတာ့ အနည္းငယ္ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ကြ်န္မတို႔ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို လိုခ်င္ႀကသလဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးရရွိဖို႔အတြက္ ကြ်န္မတို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ႏွစ္ (၃၀)နီးပါး ႀကိဳးပမ္းခဲ့လဲ ဆိုတာဟာ တုိတုိေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေက်းဇူးတရားအရ၊ သစၥာတရားအရ၊ ေမတၱာေစတနာအရ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတရားအရဆိုတာ ကြ်န္မတို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ႀကတဲ့ အမ်ားအသိ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြသာမက အမည္မသိရဲေဘာ္ေတြ၊ ျပည္သူေတြအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႀကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအေပၚမွာ ေက်းဇူးသိေသာအားျဖင့္ ကြ်န္မတို႔ လြတ္လပ္ေရးဟာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားေမွ်ာ္မွန္းခဲ့သလို အမည္မသိပဲနဲ႕ က်ဆုံးသြားရတဲ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူေတြရဲေဘာ္ေတြ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့သလိုျဖစ္ဖို႔လုပ္ဖို႔ဟာ တာဝန္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ ဘာေတြ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့လဲဆိုတာကို စဥ္းစားဖို႔အမ်ားႀကီးလုိပါတယ္။ ပန္းတိုင္တစ္ခုဆိုတာဟာ ပန္းတိုင္ကိုပဲ ၾကည့္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ပန္းတုိင္ကိုသြားတဲ့လမ္းကလည္း မွန္ဖို႔လိုပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဆိုရင္ ပန္းတို္င္ေရာက္ရင္ၿပီးေရာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔သြားသြားဆိုၿပီး ျမင္ႀကပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ ဒီလိုမျမင္ပါဘူး။ ပန္းတိုင္ကို သြားတဲ့လမ္းမွာ သြားပုံသြားနည္း မမွန္ကန္လို႔ရွိရင္ ပန္းတိုင္ကိုေရာက္သြားတဲ့အခါက်ရင္ ကိုယ္ေမွ်ာ္မွန္းသလို မျဖစ္တတ္ပါဘူး။ ပန္းတုိင္ကိုက ပုံပ်က္ပန္းပ်က္၊ ဂုဏ္သိကၡာမဲ့ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေရာက္ေအာင္လာခဲ့တဲ့ လမ္းက ဂုဏ္သိကၡာမဲ့ခဲ့လို႔ဆိုရင္ ဒီလိုပဲျဖစ္မွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ပန္းတိုင္ေရာက္ေအာင္ လုပ္တဲ့နည္းေတြကလည္း မွန္ကန္ဖို႔လိုတယ္။ သိကၡာရွိဖို႔လိုတယ္။

ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္မွန္သလို၊ လုပ္ပုံလုပ္နည္း လမ္းစဥ္လည္း မွန္ဖို႔ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ အမ်ားေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္အစိုးရဟာ မလုံေလာက္ဘူး ေကာင္းတဲ့အစိုးရျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာပါ။ ဒီေတာ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားမ်ား လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တိုက္ခိုက္ႀကတဲ့ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားေတြဟာ ဘာေၾကာင့္လြတ္လပ္ေရး လိုခ်င္ႀကလဲဆိုတာကို ျပန္ၿပီးစဥ္းစား မယ္ဆိုရင္ ဒသာနိကအျမင္နဲ႔ ကြ်န္မမေျပာပါဘူး။ ဒသာနိကအျမင္နဲ႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွဆုံးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လူသားမ်ားဟာ လြတ္လပ္ျခင္းကို တမ္းတသလဲဆိုတာ။ ဘယ္လို ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သလဲဆိုတာကို စဥ္းစားဖို႔လိုပါတယ္။ စဥ္းစားတဲ့ေနရာမွာ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေတာ္ သီခ်င္းကိုႀကည့္သလို ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းရဲ႕ အေျခခံျဖစ္တဲ့ အရင္တုန္းက လြတ္လပ္ေရး ကာလတုန္းက တို႔ဗမာသီခ်င္းနဲ႔လည္း ၿပန္ၿပီးေတာ့ ႀကည့္လိုက္ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးကာလတုန္းက သီခ်င္းရဲ႕ အေနာက္မွာရွိတဲ့အင္အားကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးအင္အား၊ ေတာ္လွန္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ ေရးတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။

လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့အခါ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းဟာ တည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ ေရးထားတဲ့သီခ်င္း ျဖစ္္ပါတယ္။ ဥပမာဆိုလို႔ရွိရင္ တို႔ဗမာသီခ်င္းမွာဆိုရင္ “ေနာင္လာေနာင္သားေကာင္းစားဖို႔ရာ တို႔ကိုယ္က်ိဳး လုံးလုံးမပါတဲ့” ေနာင္လာေနာင္သားေကာင္းစားဖို႔ရာ လြတ္လပ္ဖို႔လိုတယ္ တို႔ႏုိင္ငံလြတ္လပ္မွ တို႔ေနာင္လာ ေနာင္သားေတြ ေကာင္းစားနိုင္မယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ဒီလိုရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ မလြတ္လပ္တဲ့အေျခအေန ကေနၿပီးေတာ့ လြတ္လပ္တဲ့အေျခအေနကိုေရာက္ဖို႔နဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ရုန္းကန္ခဲ့ႀကတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ကြ်န္မတို႔လြတ္လပ္ေရးရသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘယ္လိုႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကို ေမွ်ာ္မွန္းသလဲဆိုတာ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းထဲမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပါပါတယ္။ “တရားမွ်တလြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔မေသြ” ကြ်န္မသိပ္ၿပီး သေဘာက်တယ္။ တရားမွ်တမႈနဲ႔စတာနဲ႔ လြတ္လပ္ရုံနဲ႔ မလုံေလာက္ဘူး။ တရားမွ်တမႈရွိမွ လြတ္လပ္ရက်ိဳးနပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ “မ်ားလူခပ္သိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းေစဖို႔၊ ခြင့္တူညီမွ် ဝါဒျဖဴစင္တဲ့ျပည္”တဲ့ မ်ားလူအားလုံးကေနၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းရမယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေရးႀကီးတယ္၊ ခြင့္တူညီမွ်သာရမယ္။ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားအားလုံးဟာ တူညီတဲ့အခြင့္အေရးေတြရႀကရမယ္။ ဝါဒျဖဴစင္တဲ့ေျမတဲ့ ရိုးသားျဖဴစင္ဖို႔ လိုတယ္။ ေစာေစာက ကြ်န္မေျပာသလိုေပါ့ ဂုဏ္သိကၡာရွိဖို႔ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ႏုိင္ငံဟာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ျဖဴးျဖဴးေျဖာင့္ေျဖာင့္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ေျပာင္းလဲေရးဆိုတာ အေကာင္းဘက္ေျပာင္းလဲတာလဲရွိသလို။ အဆိုးဘက္ေျပာင္းလဲတာလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။

ကြ်န္မတို႔ႏုိင္ငံဟာ အစတုန္းကေတာ့ ဒီမုိကေရစီစံႏႈန္းစံထားေတြနဲ႔ စခဲ့ေပမယ့္ လမ္းလြဲခဲ့တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေတြကိုျပန္ၿပီးေတာ့ တည့္မတ္ဖို႔ဆိုၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ဟာ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပုံႀကီး လမ္းစဥ္ကို ေလွ်ာက္ခဲ့တာပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ႔၊ အႀကမ္းမဖက္တဲ့နည္းနဲ႔ ဝါဒျဖဴစင္တဲ့နည္းလို႔ ေျပာရမွာေပါ့။ ကြ်န္မတို႔ ယုံႀကည္ခ်က္အရ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီးမ်ား၊ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ စေတးခဲ့ႀကတဲ့ ကြ်န္မတို႔သာမန္ျပည္သူျပည္သားမ်ားရဲ႕ ေမ်ွာ္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ ျဖဴစင္ဝါဒနဲ႔ တရားမွ်တတဲ့ လြတ္လပ္မႈရေအာင္၊ တရားမွ်တတဲ့ဒီမိုကေရစီစနစ္တစ္ခု ထူေထာင္ႏုိင္ေအာင္ ကြ်န္မတို႔ေတြ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ႀကတာျဖစ္ပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မလြယ္ပါဘူး။ မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ဖို႔ဆိုတာကလည္းလြယ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
ကြ်န္မတို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဒီေန႔လိုေဆြးေႏြးပြဲလုပ္တယ္ဆိုတာ အင္မတန္မွ လိုအပ္ပါတယ္။ အင္မတန္မွလည္း သင့္ေတာ္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြဟာ ဘာေတြလဲဆိုတာကို အဖက္ဖက္္ကႀကည့္ဖို႔လိုပါတယ္။ တျခားကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံအမ်ားကလည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလမ္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရဲ႕ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕အေတြ႔အႀကံဳေတြကေတာ့ ထပ္တူထပ္မွ် တူႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ထပ္တူထပ္မွ်မဟုတ္ေပမယ့္ ယူစရာ သင္ခန္းစာမ်ားကေတာ့ ယူတတ္လို႔ရွိရင္ ရမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ရွိရင္ ဒီေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကိစၥရပ္ေတြရွိပါတယ္။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ကိစၥရပ္ေတြမွာဆိုရင္ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ဘာေတြက အေရးႀကီးလဲဆိုတာကို စဥ္းစားၿပီးေတာ့ သတ္မွတ္တယ္လို႔ ကြ်န္မထင္ပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္တဲ့ေနရာမွာ ဘက္စုံႀကည့္ရမယ္လို႔ ကြ်န္မေျပာထားခဲ့ပါတယ္။ အခု ဒီမုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဒီ Forum မွာဆိုရင္ စစ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္မႈမွ အရပ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသို႔၊ ဗဟိုဦးစီးစနစ္မွ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးသို႔၊ စစ္ပြဲမွသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီသို႔ ဆိုၿပီးေတာ့ ဒီလိုေခါင္းစဥ္ေတြကို ေဆြးေႏြးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ ပထမဦးဆုံး အေရးႀကီးတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ေျပာင္းလဲရာမွာ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ လြတ္လပ္ေရး
မရခင္ကစၿပီးေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္မီးေတြ မၿငိမ္းႏိုင္တဲ့ ကြ်န္မတို႔ႏုိင္ငံမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ဆိုတာ ပထမဦးဆုံး အေရးႀကီးဆုံးကိစၥလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ဦးစားေပးလုပ္ငန္းတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။

တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကသာ အေရးႀကီးတယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးရလို႔ရွိရင္ အလိုလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရမယ္ဆိုၿပီး ေျပာတဲ့သူေတြရွိပါတယ္။ ဒီအျမင္ကို ကြ်န္မသေဘာမတူပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးဟာ ခြဲၿပီးေတာ့ ႀကည့္လို႔မရပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရလို႔ရွိရင္ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးဆိုတာကလည္း တည္တံ့ ခိုင္ၿမဲႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးမရွိလို႔ရွိရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကလည္း တည္တံ့ခိုင္ၿမဲႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီႏွစ္ခုစလုံးအတြက္ ကြ်န္မတို႔ႀကိဳးစားဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကြ်န္မတို႔ဟာ ဒီႏိုင္ငံမွာ ျပည္တြင္းစစ္ၿငိမ္းသြားဖို႔ဆိုတာကို ဦးစားေပးၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ေနတာပါ။ ျပည္တြင္းစစ္ၿငိမ္းဖို႔ လုပ္တာနဲ႔ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူျပည္သားမ်ားအားလုံးအတြက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔လုပ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲဖို႔ ဆိုတာလည္း လြယ္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။

ကြ်န္မတို႔ႏုိင္ငံဟာ ေျပာရရင္ အခ်ိန္ေႏွာင္းေနတဲ့ႏုိင္ငံပါ။ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ တိုးတက္ေနတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ကြ်န္မတို႔ဟာ ဒီလိုတိုးတက္နုိင္ဖို႔ႀကိဳးစားခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ကြ်န္မတို႔က ေနာက္ကေနလို္က္ေနရတာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ကေနလိုက္ရေပမယ့္လည္း ေနာက္ကေနလိုက္ရျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေရွ႕ကသြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ႏုိင္ငံမ်ားရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳေတြကို ႀကည့္ၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ သင္ခန္းစာယူဖို႔ပဲရွိပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ဒီလို သင္ခန္းစာယူၿပီးေတာ့ လုပ္သြားရတဲ့ ေနရာမွာ အေရးႀကီးဆုံးကိစၥကေတာ့ စိ္တ္ဓာတ္ပဲလို႔ ကြ်န္မထင္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အတြက္ စၿပီးေတာ့ လႈပ္ရွားခဲ့တဲ့အခါမွာ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပုံေပ့ါေနာ္။ ဒီမုိကေရစီ အေရးေတာ္ပုံ အတြက္ လႈပ္ရွားမႈႀကီးလို႔ေခၚတဲ့ေနရာမွာ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးႀကီးလို႔လည္း တစ္ခ်ိဳ႕က ေခၚဆိုႀက ပါတယ္။ ဒီေတာ့ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ကြ်န္မ ခဏခဏေျပာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ စိတ္ဓာတ္ ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္ရမယ္။

တကယ့္ ဒီမိုကေရစီရဖို႔ဆိုတာ ကြ်န္မတို႔က ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔စိတ္ဓာတ္ေတြ ေမြးျမဴႏိုင္မွရမွာ၊ ဒီလိုေမြးျမဴႏုိင္မွ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီဟာလဲ တည္တံ႔ခိုင္ျမဲႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္၊ ကြ်န္မတို႔ စိတ္ဓာတ္ေတြ ျပဳျပင္ဖို႔လိုပါတယ္၊ Mindset ေပါ့ေနာ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အေတြးအေခၚ၊ အျမင္၊ အေနအထား ရပ္တည္မႈ အားလံုးေပါ့၊ ဒါေတြကို ကြ်န္မတို႔မျပဳျပင္ဘဲနဲ႔ ဒီမိုကေရစီကို ကြ်န္မတို႔ႏုိင္ငံအတြက္ အက်ိဳးရွိေအာင္ လုပ္လို႔ မရပါဘူး။

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အခြင့္အေရးေတြ ပါလာပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ ထပ္တလဲလဲေပါ့ေနာ္။ အခြင့္အေရးနဲ႔အတူ ပါ၀င္ေနၿပီဆိုတာလဲ ထပ္တလဲလဲ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီအခြင့္အေရးေတြကို လုပ္တဲ႔ေနရာမွာ ကြ်န္မတို႔ အခုအစိုးရက တာ၀န္ယူတဲ႔ တစ္နွစ္ခြဲနီးပါးကာလအတြင္းမွာ ေတြ႔ရတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြကို အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ႔ပံုစံနဲ႔ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တဲ႔ပံုစံနဲ႔ သံုးစြဲၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးေတြကို အနုတ္လကၡဏာေဆာင္တဲ႔ပံုစံနဲ႕ သံုးစြဲေနတယ္။ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုသံုးစြဲေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားေတြက သိမယ္လို႔ ကြ်န္မထင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုလို႔ရွိရင္ ကြ်န္မတို႔ႏုိင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီမရွိခဲ႔တာ အင္မတန္ၾကာလို႔ ကြ်န္မတို႔ ႏုိင္ငံသူ ႏို္င္ငံသားမ်ားဟာ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေရး နားမလည္ဘူးလို႔ ထင္ၾကပါတယ္။ ဥပေဒအရ ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္အရ နားမလည္တာရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကြ်န္မတုိ႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားမ်ားဟာ မွန္ကန္မႈနဲ႔ မမွန္ကန္မႈကိုေတာ့ ခြဲျခားၿပီးေတာ့ ျမင္သည့္သူ မ်ားပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဟာ မွန္ကန္တဲ႔ပံုစံနဲ႔ သြားေနသလား၊ မသြားေနဘူးလားဆိုတာ အသိဆံုးကေတာ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားေတြပါပဲ။ မွန္ကန္တဲ႔ပံုစံနဲ႔ သြားရင္ေတာင္မွ အားလံုးဟာ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းေကာင္းစားဖုိ႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေနရာတိုင္းမွာလည္း ေအာင္ျမင္မႈရဖို႔ဆိုတာဟာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ကြ်န္မတို႔ အဘက္ဘက္က ႀကိဳးစားရပါလိမ္႔မယ္။ တခ်ိဳ႕ကဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ ကူးေျပာင္းေရးကို အျမင္တစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ ျမင္ပါတယ္၊ တစ္ဖက္ကေနပဲ ျမင္ပါတယ္၊ အဲဒီကြ်န္မတို႔ ငယ္ငယ္ကသင္ရတဲ့ မ်က္မျမင္ပု႑ားႀကီးေျခာက္ေယာက္နဲ႔ ဆင္လိုေပါ့ေနာ္၊ ႏွာေမာင္းေလးကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ ဆင္ဆိုတာလဲ ေျမြပါပဲဆိုၿပီးေတာ့ ေအာ္ေနၾကတာပဲ။ ေျခေထာက္ႀကီးကိုဖက္ၿပီးေတာ့လဲ ဆင္ဆိုတာ သစ္ပင္ႀကီးပါပဲလို႔ ေအာ္တဲ႕သူကလည္း ဒီတိုင္းပဲ ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ သစ္ပင္ႀကီးနဲ႔ တူပါတယ္လို႔ပဲ ေအာ္ေနမွာပဲ။ ဒီလိုကြ်န္မတို႔ ၾကည့္လို႔မရပါဘူး။ ဆင္ဆိုတာဘယ္လိုလဲလို႔ သိခ်င္လို႔ရွိရင္ ဆင္တစ္ေကာင္လံုးကိုၾကည့္ဖို႔လုိပါတယ္။ ဒီမ်က္မျမင္္ပု႑ားႀကီးေတြလို တစ္ေနရာကိုဘဲ ဖက္တြယ္ၿပီး ေတာ့ ဒီလိုေနပါတယ္လို႔ ကြ်န္မတို႔ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ကြ်န္မတုိ႕ႏုိင္ငံရဲ႕ တိုးတက္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းတဲ႔ အခါမွာ ႏိုင္ငံရဲ႕တည္ၿငိမ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္အျပည့္ အျမစ္တြယ္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းတဲ႔ေနရာမွာ ကြ်န္မတို႕က ဆင္တစ္ေကာင္လံုးကို ၾကည့္ႏုိင္တဲ႔ စြမ္းအင္ရွိဖို႔ရာ အင္မတန္မွအေရးႀကီးပါတယ္။ စီးပြားေရးဘက္က ၾကည့္ရမယ္။ ႏုိင္ငံေရးဘက္က ၾကည့္ရမယ္။ လူမႈေရးဘက္ကၾကည့္ရမယ္။ ကြ်န္မတို႔ ႏုိင္ငံမွာရွိတဲ႔ ျပႆနာေပါင္းစံုဘက္ကၾကည့္ရမယ္။ တစ္ဖက္တည္းၾကည့္လို႔မပါဘူး။ ကုိယ္ယံုၾကည္တဲ႔ ဘက္ကိုလည္း ကိုယ္ကေနၿပီးေတာ့ ဦးစားေပးခ်င္တဲ႔ဘက္ကိုလည္း ၾကည့္လို႔မရပါဘူး။ ဘယ္ဟာေတြကို ဦးစားေပးရမွာလဲ ဆိုတာကေတာ့ ဒါအစိုးရမ်ားက ဆံုးျဖတ္ဖို႔တာ၀န္ရွိမွာပါ။ တာ၀န္အရ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ႔ အခါမွာ ကြ်န္မတို႔ကေတာ့ မွန္ကန္တဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖစ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊ အကယ္၍ အမွားအယြင္းရွိတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း ျပင္ဖို႔၊ ျပဳျပင္ဖို႔ ကြ်န္မတို႔အေနနဲ႔ ဒီဟာသတၱိရွိရွိနဲ႔ ျပဳျပင္သင့္တဲ႔ဟာကိုျပဳျပင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီထူေထာင္တယ္ဆိုတာဟာ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုကို ထူေထာင္တာပါလို႔လည္း ကြ်န္မ မၾကာခဏ ေျပာပါတယ္၊ ဒီမိုကေရစီ ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာဟာ ျပည္သူေတြကေနစတာပါ၊ ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းကေနစတာပါ ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရကေနၿပီးေတာ့ ခ်ေပးတိုင္းျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔လို႔ ကြ်န္မတို႔ ဒီမိုကေရစီထူေထာင္တယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ျပည္သူေတြအားလံုးပါ၀င္ဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ စၿပီးေတာ့ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ စၿပီးလႈပ္ရွားစဥ္ အခါတုန္းက ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ကေနၿပီးေတာ့ ဒီေဆာင္ပုဒ္အရ ေရြးေကာက္ပြဲကို ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲ႔တုန္းက ကြ်န္မေျပာခဲ႔ပါတယ္ ေျပာင္းလဲခ်ိန္က တန္ရံုတင္မက အခ်ိန္ပါလြန္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္လည္း အျမန္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ကြ်န္မတို႔ႀကိဳးစားရမယ္။ အခု ဒုတိယႏွစ္ထဲ ေရာက္လာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူနဲ႔အတူဆိုတဲ႕ေဆာင္ပုဒ္ကို ကြ်န္မတို႔ကိုင္စြဲထားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲမႈမ်ိဳးမဆို တကယ္ခိုင္မာဖို႔၊ တကယ္တည္တံ႔ဖို႔ဆိုလို႔ရွိရင္ ျပည္သူေတြမပါလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ အစိုးရဆိုတာဟာ ဒီမိုကေရစီနည္းအရ ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္တဲ႔ အစိုးရသာ ျဖစ္ရပါမယ္။ ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္တဲ႔အစိုးရကသာ ျပည္သူနဲ႔ နီးစပ္မႈရွိမယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထား၊ သေဘာထား ၊ ဆႏၵေတြကို ေလးစားမယ္၊ နားလည္မယ္၊ တန္ဖိုးထားမယ္၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႀကိဳးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကြ်န္မတို႔အခု ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြလုပ္တဲ့အခါမွာ လက္ေတြ႔က်တဲ့ အေျဖေတြရွာဖို႔ ကြ်န္မအေနနဲ႔တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ကြ်န္မတို႔ဟာ အတိတ္ကို သင္ခန္းစာယူဖို႔သာ သုံးစြဲဖို႔သာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈကို ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမွာဆိုလို႔ရွိရင္ အတိတ္ကိုမေမ့ႏုိင္လို႔ အတိတ္ရဲ႕သားေကာင္အျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ မရုန္းကန္ႏုိင္လို႔ ဒီလို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လြတ္လပ္ေအာင္ အတိတ္ကေနၿပီးေတာ့ လြတ္လပ္ေအာင္မလုပ္ႏုိင္တဲ့ကိစၥေတြေၾကာင့္ အထစ္အေငါ့ေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ဆို တာဟာ သင္ခန္းစာယူဖို႔ပါပဲ။ ကြ်န္မတို႔အတြက္ အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့ ပစၥပၸဳန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပစၥပၸဳန္မွာ ဒီမိုကေရစီအတြက္ ရုန္းကန္တဲ့ေနရာမွာ ကြ်န္မခဏခဏပဲေျပာပါတယ္။ ရိုးရိုးေလးစဥ္းစားပါ။ ကိုယ္တိုင္က ဒီမိုကေရစီအတြက္ ဘာလုပ္ေနလဲ။ ဘာလုပ္ေပးၾကလဲ။ဒါဟာအစိုးရအဖြဲ႔၀င္ ေတြမွာေတာ့ အဓိက တာဝန္ရွိပါတယ္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ျပည္သူျပည္သား တစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္းမွာလဲ တာဝန္ရွိပါတယ္။

အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ေတြကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ တာဝန္ေတြကို ေက်ပြန္ရဲ႕လား။ ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို ေက်ပြန္တဲ့ေနရာမွာ အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္ေနရဲ႕လား။ ငါ့ဌာနက ေအာင္ျမင္ရင္ၿပီးေရာ ငါ့အလုပ္ လုပ္လို႔ရရင္ ၿပီးေရာ က်န္တဲ့လူေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ဆိုတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ကြ်န္မတို႔လုပ္လို႔မျဖစ္ပါဘူး။ အျမင္က်ယ္ဖို႔ တာဝန္ေက်ပြန္မႈ အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ အစိုးရဘက္က တာဝန္မေက်လို႔ရွိရင္၊ အျမင္မက်ယ္လို႔ရွိရင္ ျပည္သူေတြဘက္က ဘယ္လိုလုပ္တာဝန္ေက်ပြန္မလဲ။ ဘယ္လိုလုပ္အျမင္က်ယ္မွာလဲ။ အျမင္မက်ယ္ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္ခက္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕အေျခခံဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေလးစားျခင္း၊ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး နားလည္မႈရွိျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုနားလည္မႈေတြ၊ ေလးစားမႈေတြဟာ အျမင္က်ယ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြမွ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးႏိုင္တဲ့စိတ္ထားေတြျဖစ္ပါတယ္။ ငါသာမွန္တယ္၊ ငါကသာသိတယ္၊ ငါကသာတတ္တယ္၊ ငါကသာလုပ္ႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ေတြရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္္မ်ားဟာ အျမင္က်ဥ္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားပါပဲ။ ဒီလိုအျမင္က်ဥ္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ အျခားပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ၊ ဆႏၵေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္မႈေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ နားလည္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုနားလည္မႈ မရွိနုိင္ရင္ ကြ်န္မတို႔ ႏုိ္င္ငံရဲ႕ညီညြတ္ေရးအတြက္၊ ကြ်န္မတို႔ နုိင္ငံရဲ႕ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္၊ ကြ်န္မတို႔နိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္ေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္မို႔လို႕ ကြ်န္မအေနနဲ႔ အခု ဒီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေဆြးေႏြးပြဲကို တက္္လာတဲ့သူေတြဟာ ပထမဦးဆံုးေတာ့ ေက်းဇူးတရားအရ၊ သစၥာတရားအရ၊ ေစတနာေမတၱာအရ ကြ်န္မေစာေစာက ေျပာသြားသလို ေက်းဇူးတရားဆိုတာ ဆိုတာကေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးရေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ျပည္သူျပည္သူမ်ား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအေပၚမွာ ထားသင့္တဲ့ေက်းဇူးတရား၊ သစၥာတရားဆိုတာကေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ကိုယ့္ႏုိင္ငံအေပၚမွာတင္မကဘူး၊ ကိုယ့္အေပၚမွာကိုယ္ထားသင့့္တဲ့ သစၥာတရား၊ ကိုယ့္အေပၚမွာ ကိုယ္သစၥာေစာင့္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္တာဝန္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္တာဝန္ကို မေက်ပြန္တဲ့သူဟာ ကုိယ့္ကိုယ္ကို၊ ကိုယ့္အေပၚကို သစၥာမရွိရာေရာက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေစတနာ ေမတၱာဆိုတာကေတာ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားမ်ားအားလံုးအေပၚမွာ ေမတၱာထားရမယ္၊ ေစတနာထားရမယ္။

ဒီမိုုကေရစီရဲ႕သေဘာသဘာဝအရ အတိုက္အခံဆိုတာ ရွိတာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ခုဏက သစၥာတရားဆိုတာ ကုိယ့္ေပၚမွာကို ကိုယ့္တာဝန္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ရံုတင္မကဘူး၊ ကိုယ္လုပ္တဲ့ကိစၥေတြဟာ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိလုပ္ဖို႔နဲ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဂုဏ္သိကၡာမရွိတဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အေပၚမွာ ကို သစၥာမဲ့တာပဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္သိကၡာက်သြားတယ္ဆိုတာဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိခိုက္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကြ်န္မတို႔ ဒီမုိုကေရစီစနစ္အတြင္းမွာဆိုလို႔ရွိရင္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေလးစားမႈမွာ အင္မတန္မွအေရးႀကီးပါတယ္။မတူညီတဲ့သေဘာတရားေတြရွိေပမယ့္လည္းေလးေလးစားစား ဆက္ဆံႏုိင္ဖို႔ဟာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။

ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူျပည္သား အားလုံးအေပၚမွာ ေမတၱာေစတနာထားမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကိုယ္နဲ႔အျမင္ မတူသူေတြ အေပၚမွာလည္း ေမတၱာေစတနာထားဖို႔ရာ လုိလားပါတယ္။ အျမင္မတူခ်င္းဟာ ေကာင္းပါတယ္။ အားလုံးဟာ တစ္ပုံစံတည္း စဥ္းစားမယ္၊ တစ္ပုံစံတည္းပဲ ေတြးမယ္ဆိုရင္ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔ မကိုက္ညီပါဘူး။ တစ္ေသြးတစ္သံတစ္မိန္႔ဆိုတာဟာ ဒီမိုကေရစီမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီက တစ္ေသြးတည္းတစ္သားတည္း ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္သံတည္းထြက္ဖို႔မလိုပါဘူး။ တစ္မိန္႔ဆိုတာလည္း လုံးဝကို မသင့္ေလ်ာ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီမွာဆိုရင္ အသံေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးထြက္ေပမယ့္လည္း ေအာက္ေျခအားျဖင့္ တစ္ေသြးတည္းတစ္သားတည္း ညီညြတ္မႈလိုပါ တယ္။ ဒီတစ္ေသြးတည္းတစ္သားတည္းညီညြတ္မႈကေန ထြက္လာတ့ဲ အသံအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ညိွႏို္င္ျခင္းဟာ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ စြမ္းရည္တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ညိွလိုက္ႏုိင္ၿပီး တဲ့အခါ အမိန္႔အရမဟုတ္ဘဲနဲ႔ အားလုံးက၊ အားလုံးကေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေပါ့ေနာ္။ လူ႔သဘာ၀အရ အမ်ားစုရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္အရ အေျဖတစ္ခုကိုေဖာ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ဆိုတာဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ ရိုးရိုးေလးလမ္းစဥ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မတိုိ႔ ဒီရိုးရိုးေလးလမ္းစဥ္ဆိုေပမယ့္လည္း ေလွ်ာက္လို႔ကေတာ့ အင္မတန္မွ ခက္ခဲပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ ႀကြေရာက္လာတဲ့ ပရိသတ္မ်ားအားလံုး၊ ဧည့္သည္ေတာ္ႀကီးမ်ားအားလုံး၊ ပါဝင္ေဆြးေႏြးမယ့္ ပုဂၢိဳလ္သူမ်ားအားလုံးဟာ ကြ်န္မတို႔ ႏုိင္ငံအတြက္ အင္မတန္မွ ရိုးရွင္းေသာ္လည္း အင္မတန္မွခက္ခဲတဲ့လမ္းႀကီးကို ဘယ္လုိအေကာင္းဆုံး၊ အျမန္ဆုံးျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္မလဲဆိုတဲ့ နည္းေတြကို ရွာၾကပါလို႔ ကြ်န္မအေနနဲ႔တိုက္တြန္းရင္း နဲ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။

Myanmar State Counsellor Office
https://www.facebook.com/state.counsellor