ဒုုကၡသည္လူငယ္ေတြနဲ႔ သူတိုု႔ရဲ့တက္ထူး

 အသားညွိညွိ အရပ္ ၅ ေပ ၇လက္မေလာက္ရွိတဲ႔ က်မတုိ႔ရံုးက လုုပ္ေဖၚကိုုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းတဦးရဲ့ ဘယ္ဖက္လက္ဖ်န္ရိုးေအာက္နဲ႔ ပခံုးမွာ ဂီတ သံစဥ္ပံု တက္ထူး(ေဆးမင္ေၾကာင္) ထိုးထားပါတယ္။

သူ႔ရဲ႕ တက္တူးပံုကိုေတာ႔ လြိဳင္ေကာ္စတူဒီယိုဆိုင္က အသက္ ၃၀ေက်ာ္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ဆိုင္မွာ ထိုးတာျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုုပါတယ္။

“က်ေနာ္႔ တက္တူးကို က်ေနာ္ၾကည္႔ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ တက္တူးကို အခုေခတ္လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကိဳက္ၾကတယ္။ လြမ္းမိုးမႈလည္းရွိလာတာေပါ႔။ ဘယ္နုိင္ငံမွာၾကည္႔ၾကည္႔ တက္တူးကို စိတ္ဝင္စားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔လူဆို တစ္ကုိယ္လံုးထိုးထားတာေတြရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕လူကလည္း မၾကိဳက္ဘူးေပါ႔ေနာ္။ အဲဒီ ထိုးတဲ႔လူ ၾကိဳက္တဲ႔လူကလညး္ သူ႔ခံယူခ်က္နဲ႔သူ ထိုးတာပဲ။ သူ႔ကိုလည္း အျပစ္ေျပာလုိ႔မရဘူး”

ဒုုကၡသည္လူငယ္ေတြနဲ႔ သူတိုု႔ရဲ့တက္ထူး (ဓါတ္ပံု-ေကတီ)

ဆိုင္ေတြမွာ ထိုးတဲ႔ တက္တူးပံုေလးေတြဟာ ပြဲေတြမွာ ပံုေတြလမ္းေဘးခင္းထားျပီး ထိုးတာထက္ ပိုစိတ္ခ်ရတယ္လုိ႔ သူကဆက္ေျပာပါတယ္။

နိုင္ငံၾကီးေတြမွာ တက္တူးထိုးတဲ႔ စတူဒီယိုဆိုင္ေတြဟာ အာမခံခ်က္နဲ႔အတူ ခြင္႔ျပဳခ်က္လိုင္စင္ရတဲ႔ ဆိုင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ ထိုုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ကရင္နီ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ႔ လူငယ္ေတြ ထိုးတဲ႔တက္တူးေတြဟာ အပ္တစ္ေခ်ာင္းသံုးျပီး လူနွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ကုိ စခန္းအတြင္းမွာ ထိုးၾကတယ္လို႔ သိရေတာ႔ သူတုိ႔ က်န္းမာေရးအတြက္ စိုးရိမ္စရာေတြျဖစ္လာပါတယ္။

စခန္းတြင္းက တက္ထူးနစ္သက္တဲ့လူငယ္ေတြအတြက္ အာမခံခ်က္ရွိတဲ့ တက္ထူးထိုုးဆရာဆိုုတာမရွိပါဘူး။

လူငယ္ေတြအခ်င္းခ်င္းအျပန္အလွန္ထိုုးေပးၾကတာပါ။ စိုုးရိမ္စရာေကာင္းတာက အပ္တေခ်ာင္းထဲကိုု လူတဦးထက္မနည္းအသံုုးျပဳေနတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။

အသက္ ၁၆ႏွစ္အရြယ္ရွိ လူရယ္(နာမည္အရင္းမဟုုတ္)ဆိုုသူဟာ ဒုုကၡသည္စခန္းထဲက လူငယ္ေလးတေယာက္ပါ။ ဘယ္၊ ညာနားရြက္အထက္ကဆံပင္ကိုု ကတံုုးပံုုစံလုုပ္ၿပီး ႏွစ္လက္မရွည္တဲ့ ငယ္ထိပ္ေပၚကဆံပင္ကိုု အနီေရာင္ဆိုုးၿပီးေထာင္ထားပါတယ္။

သူ႔ရဲ့ လက္ေမာင္း၊ ပါးစပ္ႏွေဘး၊ နားရြက္ေနာက္ဖက္၊ ေျခသလံုးနဲ႔ ဖခံုးေတြမွာေတာ့ ၾကယ္ပံုအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ နဂါးပံုု၊ အိဂၤလိပ္ အကၡရာ စာလံုးေလးေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳးပံုေဖာ္ၿပီးတက္ထူးထိုးထားပါတယ္။

“အလွထိုးတာပါ။ ထိုးေတာ႔ ပိုခန္႔တာေပါ႔။ ျပီးေတာ႔ သူမ်ားထိုးတာေတြ႔ေတာ႔ အားက်တယ္ေလ။ သူမ်ားထိုးတာေတြ လွတယ္ေလ။”လိုု႔ လူရယ္ကေျပာပါတယ္။

ဒုုကၡသည္လူငယ္ေတြနဲ႔ သူတိုု႔ရဲ့တက္ထူး (ဓါတ္ပံု-ေကတီ)

စခန္းတြင္းတက္ထူးထိုုးျခင္းကိုု စခန္းေကာ္မီတီက တက္ထူးထိုုးေပးသူေတြကိုု ပိတ္ပင္ထားျမစ္ထားပါတယ္။ က်န္းမာေရးရႈေထာင့္အရ အာမခံခ်က္မရွိတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းအတြင္းမွာ မထိုုးသင့္ေၾကာင္း ကရင္နီက်န္းမာေရး ဌာနမွလည္းအႀကံျပဳထားပါတယ္။

“ ဒီစခန္းထဲမွာ တကယ္႔သက္ေသ အေထာက္အထား အာမခံခ်က္ဘယ္ေလာက္ရွိလဲဆိုတာ က်ေနာ္တုိ႔ ေျပာလုိ႔မရဘူးေပါ႔ေနာ္။ ဒါေပမယ္႔ တကယ္႔ နုိင္ငံၾကီးေတြမွာဆိုရင္ သူမ်ားေတြ ေသခ်ာစနစ္တက်နဲ႔ အာမခံခ်က္ရွိတယ္ဆိုေတာ႔ ျပီးေတာ႔ သူမ်ားသတ္မွတ္ထားတာက တခါသံုးပဲဆိုေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ နိုင္ငံၾကီးနဲ႔ နိႈင္းယွဥ္လုိ႔မရဘူး”လိုု႔ က်န္းမာေရးဌာနမွ တာ၀န္ရွိသူ ဦးဟယ္နရီထူးကေျပာပါတယ္။

အပ္တစ္ေခ်ာင္းတည္းကို အမ်ားနဲ႔အသံုးျပဳတဲ႔အတြက္ ေသြးကေနတဆင္႔ျဖစ္ေစ အသံုးျပဳဖန္မ်ားလာတဲ႔အပ္မွာလည္း သံေခ်းတက္ျပီး အပ္ကေနတဆင္႔ျဖစ္ေစ ေရာဂါရရွိနိုင္တဲ႔အတြက္ က်န္းမာေရးရႈ႕ေထာင္႔အရ မျပဳလုပ္သင့္ေပမဲ့

ဒုုကၡသည္လူငယ္ေလးေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားေနတဲ့ အတြက္ တာ၀န္ရွိသူေတြ ဘက္ကလည္း ကိုုင္သြယ္ေျဖရွင္းရ အေတာ္ေလး ခက္လွပါတယ္။ က်န္းမာေရး ဌာနကေတာ့ တဦးနဲ႔တဦး ေရာဂါ မကူးစက္ႏိုုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ က်န္းမာေရး ပညာေပး အစီအစဥ္ေတြ လုုပ္သြားလိုု႔ေတာ့ ဆိုုထားပါတယ္။

လူဦးေရ ၁၅၀၀၀ ေလာက္ရွိတဲ့ ကရင္နီအမွတ္ ၁ဒုုကၡသည္စခန္းအတြင္းမွာ တက္ထူးထိုုးဆရာ ႏွစ္ဦးရွိတယ္လိုု႔ တက္ထူးထိုုးလူငယ္ေတြရဲ့ေျပာျပခ်က္ အရသိရပါတယ္။ စခန္းတြင္းမွာ လ်ပ္စစ္မီး၊ အဆင့္ျမင့္ပစၥည္းကိရိယာေတြမရွိေပမဲ့ သူတိုု႔ကိုုယ္တိုုင္ထိုုးထားၾကတဲ့ တက္ထူးေတြက အျပင္က တရား၀င္ဖြင့္ထားတဲ့ တက္တူးဆိုုင္ကလက္ရာေတြလိုုပါပဲ။တရား၀င္ထိုုးခြင့္ေပးထားျခင္းမရွိတဲ့အတြက္ စခန္းတာ၀န္ရွိသူေတြကပိတ္ပင္ထားပါတယ္။

“ေရာဂါေတြက်ေတာ႔ နားမလည္ဘူး။ သူထိုးေပးတာကေတာ႔ ဒိုင္လမိုနဲ႔ ထိုးေပးတာ ျပီးေတာ႔ အပ္ကို အရက္ျပန္နဲ႔ ျပန္ေဆးပါတယ္”လုိ႔ လူရယ္ကေျပာပါတယ္။

လွခ်င္တာတစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ တက္တူးကို ေငြကုန္ခံ၊ အသားအနာခံျပီးထိုးထားတဲ႔အတြက္ ေရာဂါေတြ ျဖစ္လာမလားဆိုတာမ်ိဳးကိုလည္း မစဥ္းစားမိၾကပါဘူး။

“အဲဒါကေတာ႔ အႏၱာရာယ္တအားမ်ားတယ္လုိ႔ ေျပာရမွာေပါ႔။ အပ္တစ္ေခ်ာင္းတည္းနဲ႔ သံုးတာကေတာ႔ ဒီ စိတ္မခ်ရဘူးေပ႔ါေနာ္။ က်ေနာ္တုိ႔ထိုးတဲ႔ ပံုစံမ်ိဳးဆိုရင္ ထိုးရတယ္ စခန္းထဲက ထိုးတဲ႔ပံုစံဆိုရင္ က်ေနာ္လံုးဝမထိုးရဲဘူး။ အပ္တစ္ေခ်ာင္းထဲ ဟိုတစ္ေယာက္မွာ ဘာေရာဂါရွိလဲဆိုတာ က်ေနာ္တုိ႔ မသိနိုင္ဘူးေလ”လို႔ က်မနဲ႔အတူ တရံုုးထဲအလုုပ္အတူလုုပ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာပါတယ္။

ဒုုကၡသည္လူငယ္ေတြနဲ႔ သူတိုု႔ရဲ့တက္ထူး (ဓါတ္ပံု-ေကတီ)

တက္တူးကို အနုပညာရွင္ေတြ၊ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈအမွတ္အသား၊ အဖြဲ႔အမွတ္အသား၊ ခံစားခ်က္အမွတ္အသား၊ ကိုယ္နွစ္သက္တဲ႔ သက္ရွိ သက္မဲ႔ သတၱဝါပံုနဲ႔ အိဂၤလိပ္ အကၡရာစာလံုး စတဲ႔ မတူညီ ကြဲျပားတဲ႔ ပံုအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေခါင္းအစ ေျခအဆံုး ထိုးၾကပါတယ္။

တခ်ိဳ႕နိုင္ငံၾကီးေတြမွာဆိုရင္ တစ္ကိုယ္လံုး ထိုးတာေတြလည္း လူမႈကြန္ယက္ျဖစ္တဲ႔ ေဖ႔ဘုတ္မွာ တင္တာေတြလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

ကိုယ္နွစ္သက္တဲ႔ တက္တူးပံုအေပၚမႈတည္ျပီး ပံုအမ်ိဳးအစားနဲ႔ ပံုအရြယ္အစားျဖစ္တဲ႔ ပံုၾကီးရင္ ေစ်းၾကီးသလို ေစ်းေပးရတာျဖစ္တယ္။

စခန္းအတြင္းက အသက္ ၁၅နွစ္အရြယ္ ႏိုုရယ္(နာမည္အရင္းမဟုုတ္)က “ပိုက္ဆံကိုေတာ႔ မိဘေတြေပးတယ္ သူတုိ႔ကို ညာေတာင္းတာေပါ႔” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။

တက္တူးကို နွစ္သက္တဲ႔သူေတြ ရွိသလို မနွစ္သက္တဲ႔သူေတြလည္းရွိေနပါတယ္။ က်မတုိ႔ လူမႈအသိုင္းအဝန္းမွာ မနွစ္သက္တဲ႔သူေတြအမ်ား အားျဖင္႔ကေတာ႔ လူၾကီး မိဘေတြျဖစ္ေနပါတယ္။

သူတုိ႔အေနနဲ႔ကေတာ႔ ဒါက လူေကာင္းေတြမလုပ္သင္႔တဲ႔အရာလုိ႔ သူတုိ႔ျမင္ေနၾကပါတယ္။

တက္တူးထိုးတဲ႔ စခန္းေနလူငယ္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ မိဘေတြကို ၾကိဳးစားေမးေပမယ္႔ တက္တူးထိုးတဲ႔ သူတုိ႔သားသမီးနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး မေျပာခ်င္ၾကပါဘူး။

က်မရဲ႕ အျမင္မွာေတာ႔ လူငယ္ေတြ တက္တူးဖက္ရွင္ကို သေဘာက်နွစ္သက္တာ အျပစ္လုိ႔မျမင္သလို တက္တူးထိုးထားတဲ႔သူတိုင္းဟာလည္း လူဆိုးလူေပမဟုတ္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ တစ္ခုပဲရွိတာက တက္တူးကို ဘာစိတ္ခံစားမႈေၾကာင္႔ ထိုးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဓိကကေတာ႔ က်န္းမာေရးအတြက္ စိတ္ခ်ရၿပီး အာမခံခ်က္ရွိေတြ ရွိမွ ထိုးသင္႔ပါတယ္။

တက္ထူးထိုုးထားတဲ့ က်မတိုု႔ရံုုးက လုုပ္ေဖၚကိုုင္ဖက္ လူငယ္တဦးကေတာ့ တက္တူးကို ၾကိဳက္တဲ႔လူငယ္ေတြကိုု အဆင္႔ျမင္႔ ေနာက္ဆံုးေပၚပစၥည္းေတြ၊ တခါသံုးအပ္ေတြနဲ႔ အသံုုးျပဳတဲ့ဆိုုင္ေတြမွာထိုုးသင့္ေၾကာင္းေျပာပါတယ္။

“အာမခံလည္းရွိတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေစ်းေတာ႔နည္းနည္းၾကီးတာေပါ႔။ လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ႔ ထိုးၾကတယ္။ စိတ္ခ်ရတဲ႔အေျခအေနမို႔လုိ႔ ထုိးၾကတာေပါ႔”

Written by စူးမယ္
ကႏၱရဝတီတိုင္း
http://www.ktimes.org