အႏိုင္က်င့္ခံရလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသခဲ့တဲ့ အိႏၵိယ ဆရာဝန္မေလး

 ပါယယ္ တက္ဗီ ကို အႏိုင္က်င့္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးတာေတြ ရွိခဲ့တယ္လို႔ သူ႔မိခင္ကေျပာ

အိႏၵိယႏိုင္ငံ မြန္ဘိုင္းၿမိဳ႕မွာ ဆရာဝန္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ တစ္ဦး ေႏွာင့္ယွက္ အႏိုင္က်င့္ခံခဲ့ရတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေသေၾကာင္း ႀကံစည္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ေတြ ေပၚထြက္ေနခ်ိန္မွာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ဆရာဝန္ ၃ ဦးကို ဖမ္းဆီးလိုက္ပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္း ဘီဘီစီ မရာသီဌာနက သတင္းေထာက္ ဂ်န္ဟာဗီး မူလီနဲ႔ ပရာဗင္ တက္ကရီ တို႔က အခုလို သတင္းေပးပို႔ထားပါတယ္။

"ေဒါက္တာ ပါယယ္ ရဲ႕ မိခင္ပါလို႔ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ ၫႊန္းေလ့ ရွိတယ္။ အခု ဘယ္လို ေျပာရေတာ့မလဲ" လို႔ ပါယယ္ တက္ဗီရဲ႕ မိခင္ အဘီဒါ က မ်က္ရည္လည္႐ြဲနဲ႔ ေျပာျပပါတယ္။

သူ႔ရဲ႕ အသက္ ၂၆ ႏွစ္အ႐ြယ္ သမီးျဖစ္သူ ပါယယ္ ဟာ ဇာတ္နိမ့္ အႏြယ္ဝင္ ျဖစ္ေနလို႔ လနဲ႔ခ်ီ ေႏွာင့္ယွက္ အႏိုင္က်င့္ခံခဲ့ရအၿပီး ေမလ ၂၂ ရက္ေန႔မွာ သူ႔ကိုယ္သူ သတ္ေသသြားခဲ့ပါတယ္။

ပါယယ္ သူ႔ကိုယ္သူ သတ္မေသခင္ လပိုင္းေတြမွာ ေဆးေကာလိပ္က သူ႔အထက္ ဆရာဝန္ ၃ ဦးက သူ႔ကို အႏိုင္က်င့္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ပါယယ္ရဲ႕ မိသားစုက စြပ္စြဲထားပါတယ္။ အဲဒီ ဆရာဝန္ ၃ ဦးစလုံးဟာ အမ်ိဳးသမီး ဆရာဝန္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

စြပ္စြဲခံထားရတဲ့ ဆရာဝန္မ ၃ ဦးစလုံးကို ေမလ ၂၈ ရက္ အဂၤါေန႔မွာ ရဲက ဖမ္းဆီးလိုက္ၿပီး စုံစမ္းစစ္ေဆးေနတယ္လို႔ ရဲ ဒုတိယ ေကာ္မရွင္နာမင္းႀကီး အဘင္နက္ရွ္ ကူးမား က ဘီဘီစီကို ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ANI သတင္းဌာနပါ စြပ္စြဲ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြဟာ မတရား စြပ္စြဲခ်က္ေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ အဲဒီ ဆရာဝန္မေတြက ျငင္းဆိုလိုက္ၿပီး သူတို႔ကို မွ်မွ်တတ တရားစီရင္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုထားပါတယ္။

အဲဒီ ဆရာဝန္မေတြ အဖမ္းမခံရခင္ေလးမွာ သူတို႔ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ႏိုင္ယာ ေဆး႐ုံက သူတို႔ကို အလုပ္ကေန ယာယီ ရပ္ဆိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီစြပ္စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဆးေကာလိပ္ကလည္း စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈ တစ္ခု စလုပ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ပါယယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေသေၾကာင္းႀကံခဲ့တာအေပၚ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက အႀကီးအက်ယ္ တုန္လႈပ္သြားခဲ့ၾကၿပီး တရားဥပေဒအတိုင္း အေရးယူေပးဖို႔ ေဆး႐ုံေရွ႕မွာ ေတာင္းဆို ဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။

ဇာတ္နိမ့္ဇာတ္ျမင့္ ခြဲျခားတာမ်ိဳးဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး အခ်က္အခ်ာနဲ႔ ၿမိဳ႕ျပ အဆန္ဆုံး ၿမိဳ႕လို႔ ဆိုရမဲ့ မြန္ဘိုင္းလို ၿမိဳ႕ႀကီးက ေကာလိပ္ေက်ာင္း တစ္ခုမွာေတာင္ ဆက္ရွိေနတယ္ ဆိုတာ ဒီျဖစ္ရပ္က ေဖာ္ျပေနပါတယ္။

ပါယယ္ဟာ မြန္ဘိုင္းၿမိဳ႕ တည္ရွိရာ မဟာရက္ရွ္ထရာ ျပည္နယ္ရဲ႕ ေျမာက္ပိုင္းက ဂ်ာေဂါင္းၿမိဳ႕က ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔လိုပဲ ဆရာဝန္တစ္ဦး ျဖစ္တဲ့ ဆာလ္မန္ တက္ဗီ နဲ႔ လက္ထပ္ၿပီး ဘြဲ႕လြန္ ေဆးပညာ ဒီဂရီတစ္ခုအတြက္ မြန္ဘိုင္းၿမိဳ႕ကို ေျပာင္းေ႐ႊ႕လာခဲ့တာပါ။

သားဖြားမီးယပ္ အထူးကု တစ္ဦး ျဖစ္ဖို႔ တိုပီဝါလာ ေဆးေကာလိပ္မွာ ပညာသင္ၾကားေနစဥ္ ပါယယ္ အခုလို ေသဆုံးခဲ့တာပါ။ ပါယယ္ဟာ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဆရာဝန္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာလို႔ သူ႔မိခင္ အဘီဒါ က ေျပာပါတယ္။ သူ႔အိပ္မက္က ဆင္းရဲတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္ကလူေတြ အတြက္ က်န္းမာေရး ဝန္ေဆာင္မႈ ပိုေပးႏိုင္ဖို႔ လို႔ ဆိုပါတယ္။

ပါယယ္ ဟာ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံမွာ ခြဲျခား ဆက္ဆံခံထားရတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္ ၇၀၀ ေက်ာ္ထဲက တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ တက္ဗီ ေဘလ္ မ်ိဳးႏြယ္စုဝင္ တဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က ေနာက္ဆုံး ေကာက္ယူခဲ့တဲ့ သန္းေခါင္စာရင္းအရ တက္ဗီ ေဘလ္ လူမ်ိဳးစုဝင္ ဦးေရ ၈ သန္းေလာက္ ရွိတယ္လို႔ သိရၿပီး အရင္က ဇာတ္နိမ့္ဇာတ္ျမင့္ ခြဲျခားဆက္ဆံတာမ်ိဳးကို ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲတဲ့အေနနဲ႔ တက္ဗီ ေဘလ္ လူမ်ိဳးစုဝင္ေတြကို အစိုးရက ႏိုင္ငံရဲ႕ အခန္းက႑အသီးသီးမွာ အခ်ိဳးအစားနဲ႔ ပါဝင္ခြင့္ ျပဳထားပါတယ္။

ပါယယ္ဟာ အဲဒီလို ခြဲျခား ဆက္ဆံခံရတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြအတြက္ ခ်မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိဳးအစားအရ ေဆးေကာလိပ္ ဝင္ခြင့္ ရခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးတဲ့ ဇာတ္နိမ့္အႏြယ္ဝင္ ျဖစ္ေပမဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ ဆြတ္ခူးႏိုင္တဲ့ သမီး ျဖစ္သူအတြက္ အရမ္း ဂုဏ္ယူခဲ့ရတယ္လို႔ မိခင္ျဖစ္သူ အဘီဒါ က ေျပာပါတယ္။

"ဘယ္လို အေသးအဖြဲ ကိစၥမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကို ကဲ့ရဲ႕ခဲ့ၾကတယ္"

အထက္လူႀကီး ဆရာဝန္မ ၃ ဦးရဲ႕ ေႏွာင့္ယွက္မႈေတြအေၾကာင္း သူ႔ကို ျပန္ေျပာျပခဲ့တယ္လို႔ ပါယယ္ရဲ႕ မိခင္က ေျပာပါတယ္။

"လူနာေတြေရွ႕မွာ အေသးအဖြဲ ကိစၥတိုင္းအတြက္ သူ႔ကို ကဲ့ရဲ႕ ေျပာဆိုတာ၊ ရင့္ရင့္သီးသီး စကားလုံးေတြနဲ႔ ေစာ္ကားေျပာတာ၊ သူ႔မ်က္ႏွာကို ဖိုင္တြဲနဲ႔ ေပါက္တာေတြ ခံခဲ့ရတယ္၊ ထမင္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း စားခြင့္ မေပးခဲ့ဘူး ဆိုၿပီး ပါယယ္က ျပန္ေျပာျပခဲ့တယ္" လို႔ မိခင္ျဖစ္သူက ေျပာပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ေဆးကုခြင့္ အပိတ္ခံရေအာင္ သူ႔ကို လုပ္ပစ္မယ္လို႔ အဲဒီဆရာဝန္မေတြက ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ပါယယ္နဲ႔ မိခင္ အဘီဒါ

ကင္ဆာ ေရာဂါအတြက္ ေဆးကုသ ခံေနတဲ့ အဘီဒါဟာ ပါယယ္ ေက်ာင္းတက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ယာ ေဆး႐ုံကို မၾကာခဏ သြားေရာက္ လည္ပတ္ေလ့ ရွိပါတယ္။

အဲဒီလို သြားတိုင္း သူ႔သမီးက အၿမဲ အလုပ္မ်ားေနတာမို႔ အေဝးကေနပဲ လွမ္းၾကည့္ေနခဲ့ရတယ္လို႔ အဘီဒါ က ျပန္ေျပာျပပါတယ္။

"သူ႔သမီးအေပၚ ဆက္ဆံပုံကို ေတြ႕ရေတာ့ အထက္ကို တိုင္မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ေပမဲ့ သမီးက တားခဲ့တယ္" လို႔ အဘီဒါ ကေျပာပါတယ္။

ဒီလို တိုင္လိုက္ရင္ အဲဒီ ဆရာဝန္မ ၃ ဦးရဲ႕ အလုပ္ကို ထိခိုက္မွာ၊ ေနာက္ထပ္ သူ႔ကို ပို ေႏွာင့္ယွက္ အႏိုင္က်င့္လာမွာကို ပါယယ္ က စိုးရိမ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလမွာေတာ့ မိခင္ အဘီဒါနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္ ဆယ္လ္မန္ တို႔က ပါယယ္ ႀကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ ေႏွာင့္ယွက္ အႏိုင္က်င့္မႈေတြအေၾကာင္း တျခား အထက္လူႀကီးေတြနဲ႔ ပါေမာကၡေတြကို ေျပာျပလိုက္ၾကပါတယ္။

ပါယယ္ကို တျခားအုပ္စုနဲ႔ ေျပာင္းၿပီး အတူအလုပ္လုပ္ခြင့္ ေပးဖို႔ကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါ ပါယယ္ကို ဂ်ဴတီေျပာင္းခ်ေပးခဲ့တဲ့အခါ စိတ္သက္သာရာ ရသြားပုံ ေတြ႕ရတယ္လို႔ အဘီဒါ က ျပန္ေျပာျပပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အေႏွာင့္အယွက္ေပးမႈေတြ ျပန္ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ ေမလ ၁၀ ရက္၊ ၁၂ ရက္ ေလာက္မွာ အဘီဒါကိုယ္တိုင္ ဒီအေၾကာင္း စာေရးတိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီတခါမွာေတာ့ သိပ္အေလးထား အေရးယူတာမ်ိဳး မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။

၁ဝ ရက္အၾကာမွာေတာ့ ပါယယ္ တစ္ေယာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အဆုံးစီရင္သြားခဲ့ပါတယ္။

"ဝမ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါ"

ပါယယ္ ေသဆုံးသြားခဲ့မႈဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံတဝန္းက စာသင္ေက်ာင္းေတြနဲ႔ ေကာလိပ္ေတြမွာ အႏိုင္က်င့္မႈေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျဖစ္ပြားေနတာကို သတိေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာ ဒီလို အႏိုင္က်င့္တာေတြကို တားျမစ္ထားေပမဲ့ ခုခ်ိန္ထိ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ၿပီး ဇာတ္နိမ့္ႏြယ္ဝင္ ေက်ာင္းသားေတြအေနနဲ႔ ဒီဒဏ္ကို မၾကာခဏ ဆိုသလို ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။

ပါယယ္ ေသဆုံးခဲ့ရမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စြပ္စြဲခ်က္ေတြကို စုံစမ္းစစ္ေဆးဖို႔ ႏိုင္ယာ ေဆး႐ုံက ေကာ္မတီတရပ္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး မၾကာခင္ အစီရင္ခံစာတခု ထုတ္ျပန္ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္လို႔ တိုပီဝါလား ေဆးေကာလိပ္ေက်ာင္းအုပ္ ေဒါက္တာ ရာမက္ရွ္ ဘာမားလ္ က ဘီဘီစီကို ေျပာပါတယ္။

"သိပ္ကို ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲစရာ ေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေတာ္ေလး တုန္လႈပ္သြားခဲ့ပါတယ္၊ ဒီျဖစ္ရပ္က ဘယ္လိုကေန ျဖစ္ခဲ့တာလဲ၊ ဘယ္လို တားဆီးခဲ့သင့္သလဲ၊ အခု ဘာလုပ္သင့္သလဲ ဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။တကယ္ေတာ့ ဒီျဖစ္ရပ္မ်ိဳးကို မျဖစ္ခင္ ႀကိဳတင္ တားဆီးႏိုင္ေကာင္းပါတယ္" လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။

ပါယယ္ရဲ႕ ခင္ပြန္းသည္ ဆာလ္မန္က ေဒါက္တာ ဘာမားလ္နဲ႔ သူေတြ႕ဆုံ စကားေျပာခဲ့ေၾကာင္းနဲ႔ ေကာလိပ္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ႐ုံးခန္းကို ဘယ္သူမွ မဆက္သြယ္ မတိုင္တန္းခဲ့တာ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုတာ ေမးခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ပါယယ္ရဲ႕ ဌာနက ဝန္ထမ္းေတြကို သူစကားေျပာခဲ့တယ္၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအတိုင္း သူတို႔ လုပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆာလ္မန္က ေဒါက္တာ ဘာမားလ္ကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

"အဲဒီဝန္ထမ္းေတြက ဘာ့ေၾကာင့္ ဘာမွမလုပ္ခဲ့တာလဲ" လို႔ ေဒါက္တာ ဘာမားလ္က ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ပါတယ္။

 ေဒါက္တာ ပါယယ္ ေသဆုံးခဲ့မႈအတြက္ ေဆး႐ုံအေရွ႕မွာ ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပေနၾကစဥ္

ပါယယ္ရဲ႕ မိခင္ အဘီဒါ ကလည္း "ကြၽန္မတို႔ဘက္က ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ၊ သူတို႔ေကာလိပ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကို သူတို႔ မသိၾကဘူးလား၊ သူတို႔ မ်က္စိေရွ႕မွာ ျဖစ္ေနတာပဲေလ၊ သူတို႔ စုံစမ္းသင့္တာေပါ့"လို႔ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ပါတယ္။

ေဒါက္တာ ဘာမားလ္က ေႏွာင့္ယွက္ အႏိုင္က်င့္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တိုင္ၾကားလာမႈေတြကို အေရးယူ ေျဖရွင္းေပးဖို႔ စနစ္တစ္ခုကို သူ႔ရဲ႕ ေဆးေကာလိပ္နဲ႔ ေဆး႐ုံမွာ ခ်မွတ္ထားတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီ စနစ္မွာ ေက်ာင္းသားသစ္ေတြအတြက္ သီးသန္႔ ေတြ႕ဆုံ စကားေျပာေပးတာမ်ိဳး၊ တိုင္ၾကားမႈေတြကို စုံစမ္းဖို႔ ေကာ္မတီ တရပ္ ဖြဲ႕တာမ်ိဳးနဲ႔ ႀကီးၾကပ္သူေတြက ႀကဳံရင္ ႀကဳံသလို ဝင္ေရာက္ စစ္ေဆးတာမ်ိဳးေတြ ပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

"ဒီကိစၥကို သူလုံးဝ မသိခဲ့ဘူး၊ သူသာ သိရင္ ဒီလို ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး၊ အေသအခ်ာ အေရးယူေဆာင္႐ြက္တာေတြ လုပ္ၿပီး ဒီလို မျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ရွားႏိုင္မွာပဲ" လို႔ ေဒါက္တာ ဘာမားလ္ က ေျပာပါတယ္။

"သမီးက ကြၽန္မကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ေပးေနတဲ့ သူပါ"

ပါယယ္ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ဂ်ာေဂါင္းၿမိဳ႕က ေနအိမ္မွာ မိသားစု ေဆြမ်ိဳးေတြ အိမ္နားနီးခ်င္းေတြ ေရာက္ရွိေနၾကၿပီး ေျဖမဆည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ သူတို႔အားလုံးက ပါယယ္ရဲ႕ အေၾကာင္း အလုအယက္ ေျပာျပၾကပါတယ္။ ပါယယ္ ဘယ္ေလာက္ ဉာဏ္ေကာင္းတယ္၊ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ႀကီးတယ္၊ အလုပ္ႀကိဳးစားတယ္ ဆိုတာကို သူတို႔ အမွတ္ရေနၾကဆဲပါ။

သူ႔ေမာင္ေလး မသန္စြမ္းဘဝနဲ႔ ေမြးလာၿပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ပါယယ္ဟာ ဆရာဝန္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး လူေတြကို အၿမဲ ကူညီခ်င္စိတ္ ရွိခဲ့တယ္လို႔ သူတို႔က ေျပာျပပါတယ္။

ပါယယ္ အခုလို ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဇာတ္နိမ့္အႏြယ္ဝင္ တျခား ေက်ာင္းသားေတြလည္း ဘယ္လိုေနၾကမလဲဆိုတာ စဥ္းစားမိတယ္လို႔ သူ႔မိခင္ အဘီဒါက ေျပာပါတယ္။

သူ႔တူ တူမေတြနဲ႔ သူ႔လူမ်ိဳးႏြယ္ထဲက တျခား ကေလးေတြ ဘဝကိုလည္း ေတြးေတာ စာနာမိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

"အခုဆို သူတို႔မိဘေတြက ကေလးေတြကို ဒီလိုႀကဳံရသလား ဆိုတာကို အိမ္မွာ ေမးစမ္းၾကည့္ရင္ ေကာင္းမလား ဆိုတာ ကြၽန္မဆီ လာေမးၾကတယ္။ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းအဖြဲ႕အစည္းေတြက ေစာင့္ေရွာက္ ကာကြယ္တယ္လို႔ သူတို႔ မယုံၾကေတာ့ဘူး" လို႔ အဘီဒါ က ေျပာပါတယ္။

"ကြၽန္မ သမီးက ကြၽန္မကို ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံ ေပးေနသူပါ၊ ကြၽန္မတို႔ အသိုင္းအဝိုင္း တစ္ခုလုံးအတြက္လည္း ေက်ာ႐ိုးတစ္ခုလိုပါပဲ၊ ကြၽန္မတို႔ လူမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ပထမဆုံးေသာ ဆရာဝန္မ ပါ။ ဒါေပမဲ့ ခုေတာ့ ဒီအိပ္မက္ေတြကို ဆက္ျဖည့္ဆည္းရဦးမွာပါ"

BBC Burmese
https://www.bbc.com