လုပ္ထံုးလုပ္နည္း အ႐ႈပ္ေတာ္ပံု

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၀န္ႀကီးဌာနေဖာင္းပြမႈကို ေလွ်ာ့ခ်မည္ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အတိအလင္း ေျပာလာခဲ့သည္။ အမွန္တကယ္လည္း ျဖစ္သင့္သည့္ကိစၥတခုျဖစ္ၿပီး ယင္းကဲ့သို႔ ေလွ်ာ့ခ်ရင္း ဗဟိုဦးစီး ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱရား ႀကဳိးနီစနစ္ကိုပါ တခါတည္း အျမစ္ျဖတ္သင့္သည္။ ယင္းႀကိဳးနစ္စနစ္သည္ ေခတ္ကာလၾကာျမင့္စြာအုပ္ခ်ဳပ္လာျခင္း၏ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ယေန႔ႏိုင္ငံ၀န္ထမ္း အမ်ားစုမွာ အထက္က ညႊန္ၾကားခ်က္မလာမခ်င္း ဘာမွ်မလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

လက္ရိွျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားျပားမႈႏွင့္အတူ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ရႈပ္ေထြးမႈတို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားမွာ မလိုအပ္ဘဲ အခိ်န္ကုန္ေငြကုန္ၾကရသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ လိုင္စင္လုပ္ငန္း မွတ္ပံုတင္လုပ္ငန္းမ်ားပင္ မဆိုထားႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔အတြက္ အလွဴအတန္းျပဳလုပ္ရာတြင္ပင္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း႐ႈပ္ေထြးမႈမ်ားစြာ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲရိွလွသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရိွတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစံုတို႔တြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ စီးပြားဥစၥာခ်မ္းသာေရးထက္ အလွဴအတန္း ပိုမိုျပဳလုပ္ႏိုင္ေရးသာ ရည္ရြယ္ဦးတည္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ေငြေၾကးအတန္အသင့္ အဆင္ေျပရန္ အလွဴအတန္း ျပဳမည္ဆိုပါက လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ဆင့္ကဲဆင့္ကဲျဖင့္ ႐ႈပ္ေထြးမႈမ်ားစြာအား ျဖတ္သန္းၿပီးမွ အလွဴတခုအျဖစ္ ေအာင္ျမင္စြာလွဴဒါန္းႏိုင္သည္။

ဥပမာ သားရွင္ျပဳအလွဴပဲြတခု ျမန္မာ့႐ိုးရာအတိုင္း ဆိုင္း၀ိုင္းႏွင့္အတူ တရားပဲြပါ၀င္မည္ဆိုပါက တရား၀င္ လွဴဒါန္းခြင့္ရရန္ သက္ဆိုင္ရာ၏ ေထာက္ခံခ်က္မ်ားရရိွရန္ မ်ားစြာလိုအပ္သည္။ ဦးစြာ အလွဴရွင္မွ မိမိလွဴဒါန္းမည့္ေန႔ရက္၌ လွဴဒါန္းခြင့္ရရိွရန္ က်န္းမာေရး ၀န္ၾကီးဌာန၏ ေထာက္ခံခ်က္ရရိွရန္ လိုအပ္သည္။ ယင္းေၾကာင့္ ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာမ်ားအေနျဖင့္ နီးစပ္ရာတိုက္နယ္ေဆး႐ံု က်န္းမာေရးမွဴးထံသြားကာ က်န္းမာ ေရးေထာက္ခံခ်က္ယူရ၏။ ေထာက္ခံခ်က္တြင္ အလွဴက်င္းပမည့္ရြာတြင္ ကူးစက္ေရာဂါမရိွေၾကာင္း အစား အေသာက္ ေကြ်းေမြးမည့္ေနရာႏွင့္ အိမ္သာသတ္မွတ္သည့္ အကြာအေ၀းတြင္ရိွေၾကာင္း ေထာက္ခံခ်က္ယူရ ၏။ မည္သူသည့္ က်န္းမာေရးမွဴးမွလာေရာက္မၾကည့္႐ႈဘဲ ေထာက္ခံစာေရး တံဆိပ္တံုးထုလက္မွတ္ထိုးကာ ေပးလိုက္ၿပီး စာရြက္စာတမ္းေၾကး သို႔မဟုတ္ အလွဴေငြ ထည့္ခဲ့ရသည္။

က်န္းမာေရးေထာက္ခံခ်က္ရလွ်င္ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၏ ေထာက္ခံစာယူကာ ၿမိဳ႕နယ္သို႔ေထာက္ခံစာ တေပြ႔တပိုက္ယူရန္ သြားရေပေတာ့သည္။ ၿမိဳ႕နယ္သို႔ေရာက္လွ်င္ ဦးစြာၿမိဳ႕နယ္သံဃနာယကဥကၠ႒ဆရာေတာ္ ထံတရားပဲြ၌ ေဟာေျပာမည့္ ဆရာေတာ္ အမည္ႏွင့္အတူ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံရသည္။ မဟနထံခြင့္ျပဳေထာက္ခံ လက္မွတ္ရရန္ အလွဴေငြထည့္၀င္ၿပီးပါက ဆိုင္းမိန္႔ရရိွရန္အတြက္ ၿမိဳ႕နယ္သဘင္အစည္းအ႐ံုးသို႔သြား၍ ေထာက္ခံခ်က္ယူရသည္။ သဘင္အစည္းအ႐ံုးကေတာ့ က်န္ေနရာမ်ားႏွင့္မတူဘဲ အလွဴေငြ ထည့္၀င္စရာမလို ေထာက္ခံခ်က္ ေဘာက္ခ်ာတရြက္လွ်င္ ငါးေထာင္ေပးရ၏။ ပိုေပးရန္ မလိုအပ္သကဲ့သို႔ ေလွ်ာ့ေပး၍လည္း မရေပ။

ၿမိဳ႕နယ္ သဘင္အစည္းအ႐ံုး၏ ေထာက္ခံခ်က္ရလွ်င္ ၿမိဳ႕နယ္ မီးသတ္တပ္ဖဲြ႕၏ ေထာက္ခံခ်က္ရရန္ ၿမိဳ႕နယ္မီးသတ္တပ္ဖဲြ႕ထံသို႔သြားရသည္။ ၿမိဳ႕နယ္မီးသတ္ အလွဴေငြထည့္ေထာက္ခံခ်က္ရယူၿပီးေသာအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖဲြ႕ထံေထာက္ခံခ်က္ယူရန္ ဆက္လက္ခီ်တက္ရေလေတာ့သည္။ ယင္းၿမိဳ႕နယ္ရဲတပ္ဖဲြ႕ ေထာက္ခံခ်က္သည္လည္း လုပ္ငန္းစဥ္၏ နိဂံုးမဟုတ္ေသးေခ်။ ရဲစခန္း၏ ေထာက္ခံခ်က္ႏွင့္အတူ အဓိက အေရးပါဆံုး ေထာက္ခံခ်က္အျဖစ္ ၿမိဳ႕နယ္အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာန၏ ေထာက္ခံခ်က္သည္သာ။

ယင္းျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖဲြ႕၏ ေထာက္ခံခ်က္နွင့္ ၿမိဳ႕နယ္အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာနသို႔ ေထာက္ခံခ်က္သည္ အေရးႀကီးသကဲ့သို႔ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ႐ႈပ္ေထြးမႈမ်ားစြာရိွေပသည္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္၍ မရသည့္ အခက္အခဲမ်ား လည္းရိွသျဖင့္ ပဲြစားျဖင့္ျပဳလုပ္ရသည္အထိ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ပဲြစားထံသို႔ ေစာေစာကတင္ျပခဲ့သည့္ ေထာက္ခံခ်က္မ်ား အျပည့္အစံုေပးၿပီးလွ်င္ မိမိရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာရိွ အလွဴအိမ္တည္ ေနရာအား ေျမပံုၾကမ္းေရးဆဲြ၍ေပးရသည္။ ေျမပံုၾကမ္းတြင္ အလွဴအိမ္သည္ စာသင္ေက်ာင္းႏွင့္ အကြာအေ၀း၊ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းႏွင့္ အကြာအေ၀း၊ အဓိကလမ္းမႀကီးမွ မည္ကဲ့သို႔သြားရသည္ကို တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ ေရးဆဲြေပးခဲ့ရသည္။ မွားျခင္း၊ မွန္ျခင္းအား မည္သူမွလာေရာက္စစ္ေဆးျခင္းမရိွေသာ္လည္း ေရးဆဲြေပးခဲ့ရသည္။

ယင္းကဲ့သို႔ ေျမပံုၾကမ္းေရးဆဲြေပးၿပီးသည့္အခါ ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာလံုျခံဳေရးအတြက္ ေက်းရြာအတြင္းရိွ အရန္မီးသတ္ လူစာရင္းႏွင့္အတူ အျခားေသာ လူစာရင္း ၂၀ စာ ေရးေပးရသည္။ လူ၂၀စာ စာရင္းေပးသြင္း ရာ၌လည္း အလွဴရွင္ဘက္က ေက်းရြာတြင္ အမွန္တကယ္ရိွသည့္ လူစာရင္းဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္ သည္ျဖစ္ေစ အေရအတြက္ျပည့္လွ်င္ ၿပီးၿပီးေရာ ေပးခြင့္ရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း အရသာေပးရျခင္းျဖစ္ၿပီး မည္သူမွလာေရာက္၍ တႀကိမ္တခါမွ စစ္ေဆးျခင္းမရိွေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ထိုကိစၥအ၀၀ ၿပီးေသာအခါတြင္ ရဲတပ္ဖဲြ႕ႏွင့္ေထြ/အုပ္အတြက္ ေထာက္ခံခ်က္ေတာင္းရန္ ပဲြစားအားအပ္ခဲ့ရ သည္။ ပဲြစားကရွင္းျပရာတြင္လည္း ေတာင္းယူခဲ့ေသာ ေထာက္ခံခ်က္မိတၱဴမ်ားအား ေလးစံုခန္႔ခဲြကာ ယင္းဌာန သို႔ ေပးရသည္ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စာရြက္အေရအတြက္ႀကီးပင္ အရြက္တရာခန္႔ရိွၿပီး ေငြက်ပ္ေလးေသာင္းခန္႔ ေပးကာ ထားခဲ့ရသည္။ ယင္းမိတၱဴမ်ားအား ၿမိဳ႕နယ္မွတဆင့္ ခ႐ိုင္၊ တိုင္း စသည္အထိ တင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ယင္းအထက္အဆင့္ဆင့္မ်ားမွ ျပန္က်လာေသာအခါမွ တရား၀င္လွဴဒါန္းခြင့္အား ရရိွျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းခြင့္ျပဳခ်က္ရရန္လည္း အနည္းဆံုးသံုးရက္မွ အမ်ားဆံုးငါးရက္အထိ ၾကာျမင့္တက္ၿပီး မိမိႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ၿမိဳ႕နယ္သို႔ႏွစ္ေခါက္ လာႏိုင္မွကိစၥၿပီးျပတ္ႏိုင္သည္။

ထိုကဲ့သို႔ ေဆာင္ရြက္ရျခင္းမ်ားတြင္ အလွဴရွင္မွ အခိ်န္ႏွစ္ရက္ေပးရသကဲ့သို႔ ေငြေၾကးအားျဖင့္လည္း သြားလာစရိတ္၊ အလွဴေငြ၊ ပဲြစားခစသျဖင့္ ေငြက်ပ္ခုနစ္ေသာင္းခန္႔မွ တသိန္းခန္႔အထိ ကုန္က်သည္။ ထိုေထာက္ခံစာမ်ားသည္ လွဴဒါန္းသူအတြက္ အမွန္တကယ္ လိုအပ္မလိုအပ္ေတာ့မသိေပ။ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းနွင့္အညီ ဆိုေသာေၾကာင့္သာ လုပ္လိုက္ရသည္။ မည္သည့္ဌာနမွလည္း လာေရာက္စစ္ ေဆးအတည္ျပဳေပးျခင္းလည္း မရိွေပ။ အလွဴရွင္အေနျဖင့္လည္း မိမိလွဴဒါန္းမႈေလးေအာင္ျမင္ေစရန္ ယင္းအဆင့္မ်ားအား မညည္းမညဴဘဲ ေက်ာ္ျဖတ္ၾကရသည္။
ယခုကဲ့သို႔ အလွဴတခုလွဴခြင့္ရရန္ အဆင့္ဆင့္ျဖတ္သန္းရပံုအား မည္သည့္ေၾကာင့္ သိရသလဲဆိုရင္ ၂၀၁၄ ခုနွစ္ ဇူလိုင္လပိုင္းခန္႔က အမ်ဳိးထဲကအလွဴတြင္ ေထာက္ခံခ်က္မ်ားရရန္ ကိုယ္တိုင္လုပ္ေဆာင္ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွာ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး၊ ယင္းမာပင္ခ႐ိုင္၊ ယင္းမာပင္ၿမိဳ႕နယ္ထဲမွ ေက်းရြာတရြာတြင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး လက္ရိွတြင္ထိုအဆင့္မ်ားအား ျဖတ္သန္းေနရဆဲျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့႐ိုးရာထံုးတမ္းအစဥ္အလာတခုျဖစ္သည့္ အလွဴတခုပင္လွ်င္ က်န္သည့္ဌာနဆိုင္ရာ ႐ံုးျပင္ကနားမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး စသည္တို႔တြင္ဆိုလွ်င္ ေျပာဖြယ္မရိွေတာ့ေပ။ ျပည္သူ႕ ၀န္ေဆာင္မႈအား ယင္းကဲ့သို႔ အေျခခံက်သည့္ အခ်က္ေလးမ်ားမွစ၍ မေပးႏိုင္လွ်င္ မည္ကဲ့သို႔ေကာင္းမြန္သည့္ အစိုးရျဖစ္ေတာ့မည္နည္း။ ယခင္အစိုးရ၏ ျပည္သူအေပၚ ျပဳမူဆက္ဆံပံုမ်ားအား ယခုတက္လာမည့္အစိုးရမွ သင္ခန္းစာယူႏိုင္ပါေစ ဆုေတာင္းရင္း ျပည္သူ႔၀န္ေဆာင္မႈ အေကာင္းဆံုးေပးမည့္ အစိုးရမ်ဳိးကို ေမွ်ာ္လင့္ေနေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။

ကိုခက္
News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္)
https://www.facebook.com/NewsWatchJournal