လိမ္ဦးမွာလား ၂၀၁၅ [သရ၀ဏ္ (ျပည္)]

“အထူးသျဖင့္ အာဏာလက္လႊတ္ရခိ်န္တြင္ တရားတေပါင္ရင္ဆိုင္ရမွာကို ေၾကာက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပုဒ္မ ၄၄၅ ကို ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းခဲ့သည္။ ယခင္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ၾကီးငါးၾကီး ရိွရာ ထိုသူမ်ားမွာ ဦးသန္းေရႊ၊ ဦးေမာင္ေအး၊ ဦးခင္ညြန္႔၊ ဦးေရႊမန္း၊ ဦးစိုး၀င္းတို႔ျဖစ္သည္။”
----- ----- ----- ----- -----

ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကေတာ့ လမ္းပိတ္သြားေခ်ျပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း သမၼတမျဖစ္ ႏိုင္ေတာ့။ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္း ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္မ်ားကိုလည္း သက္ဆိုင္ရာလႊတ္ေတာ္မ်ားက တိုက္ရိုက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရိွ ေတာ့။ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ပီပီသသျဖစ္ထြန္းေရးမွာလည္း မနီးစပ္ေတာ့။ ျပည္နယ္မ်ား၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္မွာ လည္း ထင္းခုတ္၊ မီးေသြးဖုတ္၊ ေဈးေကာက္ေကာက္ စီမံခန္႔ခဲြမႈေလာက္က မတက္ႏိုင္ေတာ့။ ျပည္သူမ်ား စိတ္ ဓာတ္က်ၾကသည္။ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ၊ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ။ ျပည္သူမ်ား ေတြေ၀ကုန္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဤကိစၥမ်ားသည္ တကယ္ေတာ့အဆန္းမဟုတ္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မတိုင္မီကပင္ ေညာင္ႏွစ္ပင္အမ်ဳိးသားညီလာခံ၌ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ေရးဆဲြၾကကတည္းက တေန႔တြင္ ဒီဘူတာပဲဆိုက္မည္ဆိုတာ ႏုိင္ငံေရးပါး၀သူတိုင္းက သိျပီးသားပင္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အေျခခံရမည့္မူမ်ားထဲတြင္ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဦးေဆာင္မႈအခန္း က႑တြင္ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေရးဆိုတာၾကီး ထုတ္ျပန္လာကတည္းက ဒီအခ်ဳိးမ်ဳိးခ်ဳိးေတာ့မည္ဆို တာ စဥ္းစားတတ္သူအားလံုးသိျပီးသားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မအံ့ၾသပါ။ အမ်ဳိးသား ညီလာခံေခၚ၍ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒၾကီးကို လူေတြအမ်ားၾကီးျဖင့္ တိုင္ပင္ေရးဆဲြခဲ့သည္ဆိုေသာ္လည္း လူအမ်ားစုမွာ လက္ညႇဳိးေထာင္ ေခါင္းညိတ္အဆင့္ထက္မပိုခဲ့ေသာ အိမ္ျဖည့္အဆင့္မ်ားသာျဖစ္သည္။ တကယ္ စဥ္းစားေ၀ဖန္အၾကံျပဳေထာက္ျပႏိုင္ေသာသူမ်ားမွာ အမ်ဳိးသားညီလာခံသို႔ ဖိတ္ေခၚခံရဖို႔ေ၀းစြ၊ ေထာင္ထဲသို႔ ထည့္ထားျခင္းမခံရလွ်င္ ကံေကာင္းဆိုေသာ အေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္ခဲ့သည္။ အမ်ဳိးသားညီလာခံကိုေ၀ဖန္လွ်င္ ေထာင္အႏွစ္ ၂၀ က်ခံရႏိုင္ေသာ ဥပေဒကိုျပ႒ာန္းခဲ့ေသးသည္။ တကယ္ေတာ့ ေညာင္ႏွစ္ပင္အမ်ဳိးသား ညီလာခံသည္ ရုပ္ျပေကာင္းရံုျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ဟန္ျပညီလာခံျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို တကယ္ေရးဆဲြခဲ့သူမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊႏွင့္ ဦးေအာင္တိုးျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရအၾကီးအကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴး ၾကီးလိုခ်င္သမွ်ကို အေျခခံဥပေဒစာအုပ္ထဲပါ၀င္ေစရန္ ဥပေဒစာသားမ်ား သြတ္သြင္းေပးရသူမွာ ေဒါက္တာ တင္ေအာင္ေအးႏွင့္ ဦးေအာင္တိုးတို႔ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၇ ေအာက္တိုဘာ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္း သာယာေရးႏွင့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီအစိုးရ(နအဖ)အဖဲြ႕ ေၾကညာခ်က္ ၂/၂၀၀၇ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း ေရးဆဲြေရးေကာ္မရွင္ဖဲြ႕စည္းေၾကာင္းေၾကညာခဲ့ရာ ထိုအဖဲြ႕တြင္ ဥပေဒပညာရွင္ ၅၄ ဦးအထိ လူျမင္ေကာင္း ေအာင္ဖဲြ႕စည္းေပးခဲ့ေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္ စစ္အစိုးရအဖဲြ႕ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး၏ လိုလားခ်က္ မ်ားကို စာရြက္ေပၚတြင္ ဥပေဒေဘာင္၀င္ေအာင္ ေရးေပးရျခင္းမွတပါးအဖဲြ႕တြင္ ထူးျခားေသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရိွ ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားညီလာခံမွာ ဟန္ျပျဖစ္ျပီး စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားလိုခ်င္ေသာ၊ ပါေစခ်င္ေသာ အခ်က္မ်ားကိုသာ ေရးဆဲြထားခဲ့ျခင္းျဖစ္၍ အစတည္းက မူမမွန္ေသာ ဗီဇမ်ဳိးေစ့မမွန္သည့္ အေျခခံဥပေဒျဖစ္ သည္။ ထိုဥပေဒႏွင့္ ဒီမိုကေရစီမွာ နံသာဆီႏွင့္အီး၊ ဘုန္းၾကီးႏွင့္ဘီးလို ျပဒါးတလမ္းသံတလမ္းပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ဇြန္လ ၂၅ ရက္ေန႔က ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအဆိုကို တပ္မ ေတာ္သားမ်ားက သူတို႔ရထားေသာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ဗီတိုအာဏာႏွင့္ပယ္ခ်လိုက္ေတာ့ လူအမ်ားအံ့ၾသေသာ္ လည္း ကြ်န္ေတာ္မအံ့ၾသမိပါေခ်။ ဒီဇာတ္လမ္းကလွ်င္ ဒီဇာတ္၀င္ခန္းပဲ ျမင္ရမည္မဟုတ္ပါလား။ သို႔ေသာ္ တိုင္း သူျပည္သားမ်ားသည္ စိတ္ပ်က္အားေလွ်ာ့စရာေတာ့မလိုပါေခ်။ လုပ္ႏိုင္သည့္ေဘာင္ထဲက တိုင္းျပည္တိုးတက္ ေအာင္လုပ္လို႔ရသမွ် လုပ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္သည္ ပုဒ္မ ၄၃၆(ခ)ႏွင့္ဆက္ႏႊယ္ေနေသာ ပုဒ္မမ်ား ကိုမျပင္ခ်င္ျခင္းအတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္လွလွေလးမ်ားကို အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာၾကားေနေသာ္လည္း တကယ့္ အေၾကာင္းရင္းမွန္မွာ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၄၅ ကို ကာကြယ္လိုရင္းျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အခန္း(၁၄) ပုဒ္မ ၄၄၅ တြင္ ဤသို႔ ေရးသားေဖာ္ျပထား၏။

''ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ျငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈတည္ေဆာက္ေရးအဖဲြ႕ႏွင့္ႏိုင္ငံေတာ္ေအး ခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီတို႔၏မူ၀ါဒလမ္းညႊန္မႈမ်ား၊ ဥပေဒမ်ား၊ နည္းဥပေဒမ်ား၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ အမိန္႔ျပန္တမ္းမ်ား၊ ေၾကညာခ်က္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ျငိမ္၀မ္ပိျပားမႈတည္ေဆာက္ေရးအဖဲြ႕ႏွင့္ႏိုင္ငံ ေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီတို႔၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား၊ တာ၀န္ႏွင့္ရပိုင္ခြင့္မ်ားကိုလည္း ေကာင္း ဆက္ခံသည္။ ယင္းအဖဲြ႕ သို႔မဟုတ္ အဖဲြ႕၀င္တဦးဦး သို႔မဟုတ္ အစိုးရအဖဲြ႕၀င္တဦးဦး၏ တာ၀န္အရ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚ အေၾကာင္းျပဳလ်က္ ယင္းတို႔အား တရားစဲြဆိုျခင္း၊ အေရးယူျခင္းမရိွေစရ''
ဤစာသားမ်ားမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲေဟာင္းဆိုသူ၏ဆႏၵမ်ားကို ဦးေအာင္တိုးတို႔၊ ေဒါက္တာတင္ေအာင္ ေအးတို႔အဖဲြ႕က စာစီကံုးေပးျပီး ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒစာအုပ္ၾကီး၏ စာမ်က္ႏွာ ၁၇၈ တြင္ ထည့္သြင္းျပ႒ာန္း ထား ခင္းျဖစ္သည္။ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ျဖစ္ေနေသာ ေထာက္ခံမဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ မ်ားမွာလည္း ဤစာပိုဒ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။

လူတို႔က ေတြးထင္သည္မွာ တပ္မေတာ္သည္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကိုမလိုလား၍ ကန္႔ကြက္သည္တို႔၊ ဒီမိုကေရစီကို မလိုလား၍ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္မဲေပးသည္တို႔၊ လႊတ္ေတာ္ထဲမွ တပ္မေတာ္သား ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရိွေနျခင္းကို အေလွ်ာ့မေပးခ်င္ေသာေၾကာင့္ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးကို ကန္႔ကြက္သည္တို႔၊ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးသေဘာ တရားအရ ကန္႔ကြက္သည္တို႔ စသည္ျဖင့္ ထင္ျမင္ယူဆကာ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာေနၾကေပသည္။ ထိုအယူအဆမ်ား မွာ အေပၚယံအေနျဖင့္ ဟုတ္ေကာင္းဟုတ္ႏိုင္ေသာ္လည္း တကယ့္အေၾကာင္းရင္းခံမွာ ထိုသို႔မဟုတ္ႏိုင္ေပ။ ပုဒ္မ ၄၄၅ ကို ကာကြယ္လိုေသာဆႏၵေၾကာင့္ ဤသို႔ေသာ အခင္းအက်င္းမ်ားျဖစ္လာသည္ဟု သံုးသပ္ႏိုင္ေပ သည္။ အမ်ဳိးသားညီလာခံသည္ ဟန္ျပသာျဖစ္ျပီး ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲ ေဟာင္းဆိုသူႏွင့္ ဥပေဒပညာရွင္တစု လက္ၾကိတ္ထိုးစီမံရာမွျဖစ္ေပၚလာျခင္းကို ထင္ရွားစြာေတြ႕ႏိုင္၏။ ေဆြးေႏြးေနဆဲအခိုက္၀ယ္ တိုင္းရင္းသားတို႔တင္ျပသမွ် ဘာမွအရာမထင္သျဖင့္ ထိုစဥ္က ညီလာခံေခတၱနား ေသာအခါ မြန္ျပည္သစ္ပါတီပင္ အမ်ဳိးသားညီလာခံ ျပန္မတက္ေတာ့ဘူးဟု အသံထြက္ခဲ့ဖူးသည္။ ေနာက္ေတာ့ စစ္အစိုးရ၏စည္းရံုးမႈေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖဲြ႕အခ်ဳိ႕ ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံတက္ၾကသည္။ ထူးျခားေသာ ေျပာေရးဆိုခြင့္ေတာ့မရခဲ့ေခ်။ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းမ်ားသည္ န၀တ၊ နအဖ စစ္အစိုးရ လက္ထက္က ေဆာင္ရြက္ခဲ့သမွ်ကို ဥပေဒအရေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးယူခံရမွာ ေၾကာက္ၾကသည္။ အထူး သျဖင့္ ၁၉၈၈ အာဏာသိမ္းသည့္ကာလက လူေသဆံုးမႈမ်ား၊ ေထာက္လွမ္းေရးလက္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ေသဆံုး၊ ေထာင္ခ်ခံ၊ ႏိွပ္စက္ခံၾကရျခင္းမ်ား၊ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္း၊ ၂၀၀၇ သံဃာအေရးအခင္း စသည့္ကိစၥမ်ား သူတို႔ ကို အမႈပတ္လာမွာကိုေၾကာက္သည္။ အထူးသျဖင့္ အာဏာလက္လႊတ္ရခိ်န္တြင္ တရားတေပါင္ရင္ဆိုင္ရမွာကို ေၾကာက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပုဒ္မ ၄၄၅ ကို ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းခဲ့သည္။ ယခင္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ၾကီးငါးၾကီး ရိွရာ ထိုသူမ်ားမွာ ဦးသန္းေရႊ၊ ဦးေမာင္ေအး၊ ဦးခင္ညြန္႔၊ ဦးေရႊမန္း၊ ဦးစိုး၀င္းတို႔ျဖစ္သည္။ ပုဒ္မ ၄၄၅ ၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ထိုၾကီးငါးၾကီးကို ကာကြယ္ေရးျဖစ္သည္။ ထိုအထဲတြင္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးစိုး၀င္းသည္ ကြယ္လြန္ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ ဦးခင္ညြန္႔သည္ စစ္အစိုးရကမလိုလားသျဖင့္ ဖယ္ထုတ္ျခင္းကိုခံခဲ့ရျပီျဖစ္သည္။ ဦးေရႊမန္းသည္ ယခုအခါ အစိုးရအသစ္လက္ထက္တြင္ လႊတ္ေတာ္နာယကတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ေနျပီျဖစ္ သည္။ ရာထူးမရိွေတာ့ေသာ အဓိကပုဂၢိဳလ္မွာ ႏွစ္ဦးသာက်န္ပါသည္။ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၆ သည္ ျပင္ဆင္ျခင္းအားလံုး၏ အေခါင္အခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ ၄၃၆ ကို ျပင္လိုက္လွ်င္ ေနာင္အခါ NLD ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ား အာဏာရလာလွ်င္ ၄၄၅ ကိုပါ ျဖဳတ္ပစ္လို႔ရ၏။ ျပင္ပစ္လိုက္လို႔ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္သားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ကန္႔ကြက္ေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ျမင္ႏိုင္သည္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးကို အလ်င္စလိုမလုပ္သင့္ေၾကာင္း ထိုကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေထာက္ျပေနျခင္းမွာလည္း အေၾကာင္းရိွ သည္။ စစ္အစိုးရ၏ အၾကီးအကဲေဟာင္းၾကီးႏွစ္ဦး သက္ရိွထင္ရွွားရိွေနသေရြ႕ ပုဒ္မ ၄၄၅ ကို တည္တံ့ေစလို၍ ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကိုထည့္မတြက္ဘဲ ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ ေဆာက္ေရး ကြက္ကြက္ကိုပဲၾကည့္ကာ၊ ေ၀ဖန္ေနလွ်င္ အေျဖမွန္ကိုေတြ႕မည္မဟုတ္။ မိမိရင္ဆိုင္ေနရေသာ လူေတြသည္ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘာကိုလုပ္ေနသည္ဆိုျခင္းကို ပါးနပ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ သေဘာေပါက္ရမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲေဟာင္းမ်ား သက္ရိွထင္ရွားရိွေနသေရြ႕ တပ္မေတာ္သည္ ပုဒ္မ ၄၃၆ ကိုျပင္ဆင္ခ်င္မည္မဟုတ္။ ေမွ်ာ္လင့္ေနလွ်င္ ေမွ်ာ္လင့္သူတို႔၏ မိုက္မဲမႈသာရိွမည္။ အမိုက္နင့္ျပင္ရိွေသး လားဟူေသာ ဆံုးမစာထဲကလိုရိွမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲေဟာင္းမ်ား လူ႔ျပည္တြင္သက္တမ္းေစ့၍ မေနၾက ရေတာ့ေသာ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တပ္မေတာ္သည္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွ တစတစ ထြက္ခြာျခင္းအပါအ၀င္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို စတင္ေဆာင္ရြက္လာပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုအခိ်န္တြင္ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာပုဂၢိဳလ္မ်ား ဘယ္ေတာ့ဘယ္လို ထြက္ခြာမလဲဟူေသာ အခိ်န္ဇယား(Time Frame)ကိုေမးျခင္းမွာ ျပန္စာမရႏိုင္ေသာ ရည္းစား ကို စာေပးျခင္းလိုသာရိွမည္။ Reply လာမည္မဟုတ္။ လက္ဖက္ေကာင္း စားခ်င္ လွ်င္ ပေလာင္ေတာင္တက္ေနွးရမည္။ ျပည္သူလူထုသည္ စိတ္ရွည္ရွည္ေစာင့္စားၾကရံုသာရိွ Hope for the best, prepare for the worst အေကာင္းဆံုးကိုေမွ်ာ္လင့္အဆိုးဆံုးအတြက္ ျပင္ဆင္ဆိုသလိုပင္ ယခုရိွေနေသာ အေျခအေနႏွင့္ အလိုက္ဖက္ဆံုးကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ျဖစ္သည္။

တပ္မေတာ္ကလည္း လႊတ္ေတာ္တြင္ရိွေနမည္။ ပုဒ္မ ၄၃၆ လည္း မျပင္ႏိုင္ေသာအေျခအေနတြင္ အေကာင္း ဆံုးေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္မွာ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ေအာင္ႏိုင္ေရးျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ မဲအမ်ားစု ျဖင့္ ေအာင္ျမင္ေသာပါတီသည္ သမၼတေလာင္းႏွစ္ဦး ေရြးခ်ယ္ႏိုင္မည္။ အစိုးရဖဲြ႕ႏိုင္မည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္သည္ သမၼတမျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးေသာ္လည္းေကာင္း၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး ၀န္ၾကီးေသာ္လည္းေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ေသးသည္ (ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးရာထူးက ပို၍သင့္ေလ်ာ္သည္)။ လႊတ္ေတာ္ တြင္ ဥကၠ႒ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ရာထူးထက္ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္ဆံသြားလာေျပာဆိုရ ေသာ Minister of Foreign Affairs (အေမရိကန္အေခၚ Secretary of State)က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ပို၍ လိုက္ဖက္သင့္ေတာ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ အမတ္ဦးေရေပါင္း ၆၆၄ ဦးရိွရာ NLD သည္ ေရြး ေကာက္ပဲြတြင္ အမတ္ဦးေရ ၃၃၂ ေယာက္ထက္မနည္း တျပည္လံုးတြင္ အေရြးခံခဲ့ရလွ်င္ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ ကြ်တ္အစိုးရဖဲြ႕ႏိုင္သည္ (၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ NLD အမတ္ ၃၉၂ ဦးေရြးေကာက္ခံခဲ့ရသည္)။ သမၼတကို လႊတ္ေတာ္အမတ္ထဲမွျဖစ္ေစ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မဟုတ္သူမ်ားထဲမွျဖစ္ေစ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ႏိုင္ ေၾကာင္း ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၀(ဂ)တြင္ ျပ႒ာန္းထားရာ NLD သည္ အမတ္ ၃၃၂ ေယာက္သာ ေရြးခ်ယ္ခံရပါက သူရဦးတင္ဦးျဖစ္ေစ၊ ပါတီထဲမွ အျခားတဦးဦးျဖစ္ေစ၊ တိုင္းရင္းသားမဟာမိတ္ထဲမွတဦးဦးျဖစ္ ေစ (ဥပမာ ဦးခြန္ထြန္းဦး)၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ျငိမ္း-ပြင့္ထဲမွ ေခါင္းေဆာင္တဦးဦး(ဥပမာ ကိုမင္းကုိႏိုင္/ကိုကိုၾကီး)ကို သမၼတေနရာတင္ေျမႇာက္ႏိုင္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ပါတီဥကၠ႒ေနရာတြင္ပင္ဆက္ေနကာ NLD ကို ဆက္လက္ဦးေဆာင္သြားႏိုင္သည္။ ပါတီဥကၠ႒/ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီး ရာထူးသည္ အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ ေသာ္လည္း လက္ရိွအေနအထားအရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ အသင့္ေတာ္ဆံုး ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္သင့္ သည္။

အစိုးရအဖဲြ႕ျဖစ္လာေသာအခါ NLD သည္ ျပည္သူလူထုအက်ဳိးကို ေရွ႕ရႈ၍ လုပ္ႏိုင္ေသာအရာမ်ားစြာရိွသည္။ ပထမအခ်က္အေနႏွင့္ ျပည္သူ႔ဘ႑ာေငြကို အကုန္အက်မ်ားေစေသာ လက္ရိွအစိုးရအရြယ္အစား လြန္မင္းစြာ ေဖာင္းပြေနျခင္းကို ေလွ်ာ့ခ်၍ က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ ျပန္လည္ဖဲြ႕စည္းႏိုင္သည္။ ယခုအစိုးရအဖဲြ႕တြင္ သမ၀ါယမ ၀န္ၾကီးဌာန၊ သမၼတရံုး၀န္ၾကီးဌာန ၆ ခု၊ မီးရထား၀န္ၾကီးဌာန၊ အားကစား၀န္ၾကီးဌာန စသည္ျဖင့္ ၀န္ၾကီးဌာန မ်ားေဖာင္းပြကာ ၀န္ၾကီးအေရအတြက္ ၉၆ ပါးေတာင္ရိွေနသည္။ မလိုေသာ၀န္ၾကီးဌာနမ်ားကို ဖ်က္သိမ္းပစ္ရ မည္။ ဒု၀န္ၾကီး ၂ ဦးစီထားေနျခင္းသည္ ၾကိဳးနီစနစ္ကို ပိုမိုထြန္းကားေစေသာေၾကာင့္ ဌာနတခုတြင္ ဒု၀န္ၾကီး တဦးစီသာထား၍ရသည္။ တရားစီရင္ေရးသည္ ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီးလက္ေအာက္တြင္ က်ေရာက္ေနေသာ ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္၏လက္ေအာက္သို႔ တရားရံုးမ်ားက်သလိုျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တရားေရး၀န္ၾကီးဌာန (Ministry of Justice)ကို ၀န္ၾကီးဌာနအသစ္ျပန္ဖဲြ႕ကာ တရားရံုးမ်ားကို စစ္တပ္၏လႊမ္းမိုးမႈေအာက္မွ ခဲြထုတ္ပစ္ ရမည္။ အစိုးရအသစ္သည္ မိုးက်ေရႊကိုယ္မ်ားကို ဖယ္ရွားျပီး ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္မ်ား ပညာတတ္လူေတာ္မ်ား ကိုေနရာေပးရမည္။ အဂတိလိုက္စားမႈကို ျပင္းထန္ထိေရာက္ေသာ တရားစီရင္ေရးျဖင့္ ႏိွမ္ႏွင္းရမည္။ ပညာ ေရး၊ က်န္းမာေရးဘတ္ဂ်က္ကို ပိုမိုသံုးစဲြရမည္။ ဆင္းရဲသားတို႔အက်ဳိးရိွမည့္ ေရတိုေရရွည္ PLAN မ်ားခ်မွတ္ရ မည္။ ထိုကိစၥမ်ားမွာ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အႏိုင္ရပါက လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ အခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံျခားသံရံုး မ်ားတြင္ မိုးက်ေရႊကိုယ္မ်ားအစား တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ္အလုပ္လုပ္မည့္ပညာတတ္မ်ားႏွင့္ အစားထိုးခန္႔ အပ္ကာ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကို ဆတက္ထမ္းပိုးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျပဳလုပ္ႏိုင္သည္။ ျပည္ပရင္းႏီွးျမွဳပ္ႏံွမႈမ်ား ပိုမို၀င္ေရာက္လာေစကာ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အေရးမ်ား ဖန္တီးျခင္းျဖင့္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား သိကၡာရိွရိွ ျပည္ေတာ္ျပန္၀င္လာေရးကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္။ ပုဒ္မ ၁၈၊ အပါအ၀င္ လူ႔အခြင့္အေရးကို ခ်ဳိးႏိွမ္ေသာ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကိုရမယ္ရွာ ဖမ္းဆီးႏိုင္ေသာ ပုဒ္မမ်ားကိုဖ်က္သိမ္းျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္းလုပ္ႏိုင္သည္။ ဖဲြ႕စည္းပံုဥပေဒပုဒ္မ ၂၀၄(က)အရ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ ျပစ္ဒဏ္လြတ္ျငိမ္းခြင့္ ေပးပိုင္ခြင့္ရိွသျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ၀န္းရံသူမ်ား၊ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ျပစ္ဒဏ္မွ လြတ္ျငိမ္း ကာ ေထာင္မွလႊတ္ပစ္ႏိုင္သည္။ ေရြးေကာက္ခံအမတ္မ်ားသည္ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကို ပိုမိုအာမခံႏိုင္ ေသာ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒမ်ား လႊတ္ေတာ္တြင္ ျပ႒ာန္းႏိုင္သည္။ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားကို လူမႈဖူလံုေရး အေစာင့္ အေရွာက္မ်ား တိုးတက္ေပးအပ္ႏိုင္သည္။

NLD အႏိုင္ရလွ်င္ တိုင္းျပည္ေကာင္းကို်းေဆာင္ရြက္နိုင္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားစြာရိွသည္။ တခုပဲရိွသည္။ ထိုကိစၥ ေတြျဖစ္ဖို႔ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အံုႏွင့္က်င္းႏွင့္ ၁၉၉၀ တုန္းကလို အျပတ္အသတ္အနိုင္ရဖို႔လိုသည္။ အစိုးရဖဲြ႕ ႏိုင္ဖို႔လိုသည္။ ယွဥ္ျပိဳင္ရမည့္အဖဲြ႕မွာ အာဏာရပါတီျဖစ္ေနသျဖင့္ ဘ႑ာေရးေတာင့္တင္းမႈ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရိွမႈတို႔ တြင္ တဖက္ကသာေနသည္။ ထို႔အျပင္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ဒိုင္လူၾကီးလုပ္မည့္ ေရြးေကာက္ပဲြေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ သည္ လက္ရိွသမၼတၾကီး၏ သူငယ္ခ်င္းတပ္မေတာ္သား စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္ျဖစ္ေနသည္။ ထိုစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၾကီးေဟာင္း ဦးစီးက်င္းပမည္ဆိုေသာ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ မက်င္းပရေသးမီကပင္ မဲစာရင္းမွားယြင္းမႈမ်ား ဆိုးဆိုးရြားရြားျဖစ္ေပၚေနသည္။ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ မဲလိမ္မႈမ်ားျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟု ႏိုင္ငံေရးအကဲခတ္မ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကသည္။ ၂၀၀၈ ျပည္လံုးကြ်တ္ဆႏၵခံယူပဲြတြင္တခါ၊ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္တခါ ညစ္ပတ္ကလိမ္ က်မႈကို ျပည္သူလူထုက ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရျပီးျဖစ္သည္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ေကာ လိမ္ဦးမွာလား၊ ညစ္ဦးမွာ လားဟု လူထုက စိုးရိမ္ေနၾကပါသည္။ သမၼတၾကီးကလည္း ဂ်ပန္ခရီးစဥ္တြင္ ျပည္သူလူထုကလိုလားလွ်င္ ဒုတိယသက္တမ္းကို တာ၀န္ထပ္မံထမ္းေဆာင္ေကာင္းထမ္းေဆာင္မည္ဟု ေျပာၾကားထားရာ ျပည္သူလူထု မလိုလားသူမရိွ၊ လိုလားမဲမ်ားခ်ည္းျဖစ္ေအာင္ အဓမၼလုပ္ၾကမည္ကိုလည္း ျပည္သူလူထုက စိုးရိ္မ္ေနပါသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ လူထုသည္ စိတ္ပ်က္ေနစရာမလို။ သံဃာအား ဘုရားမလြန္ဆန္သာဆိုသလို ႏိုင္ငံႏွင့္ျပည္ သူလူထု တိုးတက္ေျပာင္းလဲဖို႔ တကယ္ေျပာင္းခ်င္သည့္သူမ်ားကို မဲထည့္ရမည္ျဖစ္သည္။ အမ်ားညီလွ်င္ မဲလိမ္ သည့္တိုင္ေအာင္ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားမ်ားႏိုင္ခဲ့သည္ကို ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြ အခ်ဳိ႕မဲဆႏၵနယ္မ်ား၌ ၾကိဳတင္မဲ ဘယ္ေလာက္ျဖည့္ျဖည့္ ျပည္သူလူထုက ခ်စ္ခင္အားေပးၾကသူမ်ားသာ ေအာင္ပဲြခံခဲ့တာလည္း ၾကံဳဖူး ပါသည္။ ကိုယ့္အိမ္မွာ ကိုယ္ထိုင္ေန၍ေတာ့ အေျပာင္းအလဲသည္ သူ႔အလိုလိုျဖစ္လာမည္မဟုတ္။ ကိုယ္တိုင္ လည္းပါ၀င္လႈပ္ရွားရမည္။ မတရားမႈမ်ားကိုလည္း ေစာင့္ၾကည့္ကန္႔ကြက္ေဖာ္ထုတ္ရမည္။ သန္႔ရွင္းေသာအစိုးရ တရပ္၊ ေကာင္းမြန္ေသာအစိုးရတရပ္ကို ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခြင့္သည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔လက္ထဲမွာပင္ရိွပါသည္။ ၄၃၆ ေျပာင္းလဲေရးတို႔၊ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းထြက္ခြာသြားေရးတို႔ကေတာ့ အနာဂတ္ကိုထိတ္လန္႔ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ားမရိွ ေတာ့သည့္အခါ ျဖစ္ေပၚလာပါလိမ့္မည္။ ဤကမၻာေပၚ၌ မည္သူမွ် ထာ၀ရအသက္ရွင္ေနႏိုင္ရိုးမရိွပါ။

[သရ၀ဏ္ (ျပည္)]
News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္)
https://www.facebook.com/NewsWatchJournal