႐ိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္ကေလးမ်ားအတြက္ ပညာေရးစိမ္ေခၚမႈ

႐ိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္ကေလးငယ္မ်ား

ျမန္မာ စစ္တပ္ရဲ႕ ၿဖိဳခြင္းမႈေတြေၾကာင့္ မိဘ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ အတူ ဘဂၤလားေဒရွ္႕ဘက္ ထြက္ေျပးခဲ့ၾကတဲ့ အမ်ားစုေသာ ေက်ာင္းေနအရြယ္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္ေတြဟာ အနည္းအက်ဥ္း စာတတ္သူေတြကေန လံုးဝ စာမတတ္သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုကၡသည္ ကေလးငယ္ေတြ ထုနဲ႔ထည္နဲ႔ ေရာက္ရွိေနတာနဲ႔ အတူ အကူအညီေပးေရး လုပ္သားေတြကလည္း ဆရာအသစ္ေတြ အတြက္ ရက္တို သင္တန္းေတြ ေပးေနၿပီး သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း အသစ္တခု ထြက္လာဖို႔အတြက္လည္း လံုးပမ္းေနၾကရေၾကာင္း ဗီြအိုေအ သတင္းေထာက္ Dave Grunebaum က ဘဂၤလားေဒရွ္႕ႏုိင္ငံ ေကာဇ္႔ဘဇားကေန သတင္းေပးပို႔ထားပါတယ္။ မသိဂႌထုိက္ ေျပာျပေပးမွာပါ။

႐ိုဟင္ဂ်ာ ကေလးငယ္ေတြကို အေျခခံ ျမန္မာစာ သင္ၾကားေပးေနတာပါ။ သူတို႔ကို သခ်ၤာ၊ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ ဘဝေနနည္းတို႔ကိုလည္း သင္ၾကားေပးေနတာပါ။ အသက္ ၉ ႏွစ္ အရြယ္ Ruksana Begum ကေတာ့ တေန႔မွာ ေက်ာင္းဆရာမ ျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

"စာသင္ေနရရင္ က်မ ေပ်ာ္ပါတယ္။"

သူမရဲ႕ ဆရာကလည္း ႐ိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္ တဦးျဖစ္ၿပီး အထက္တန္းဆင့္ ပညာေရးပဲ ရွိသူပါ။ ဒါကလည္း ဒီက ဆရာအသစ္ေတြ အတြက္ေတာ့ သိပ္ၿပီး မထူးဆန္းလွပါဘူး။ ကုလသမဂၢ ကေလးသူငယ္မ်ား ရံပံုေငြ အဖြဲ႔ UNICEF က Jean Metenier က အခုလို ေျပာပါတယ္။

"ဒီဆရာေတြက သူတို႔ကို သင္ၾကားေပးဖို႔ စြမ္းရည္နဲ႔ အေတြ႔အႀကံဳ မရွိဘူးဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ ေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အားလံုး ၿခံဳငံုႏုိင္မယ့္ ေလ႔က်င့္ေရး စနစ္ျဖစ္လာဖို႔ အစီအစဥ္တရပ္ကို တၿပိဳင္တည္း ေဆာင္ရြက္ေနတာပါ။"

ဒုကၡသည္ေတြက ဘဂၤလားေဒရွ္႕ ေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းအပ္ခြင့္မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ UNICEFနဲ႔ အစိုးရ မဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြက အသက္ ၄ ႏွစ္ကေန ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ လူ ၂,၀၀၀ က်ာ္ဆန္႔တဲ့ သင္ၾကားေရးေဆာင္ေတြ ေဆာက္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ဒီအသက္အပိုင္းအျခား အတြင္းက ဒုကၡသည္ ကေလးငယ္ ၃၀၀,၀၀၀ ထဲက သံုးပံုတပံု ေနာက္ အသက္ ၁၄ ႏွစ္ အထက္ ဒုကၡသည္ အမ်ားစု အတြက္ေတာ့ စာသင္ခန္းေတြ မရွိေသးပါဘူး။ ဒီစာသင္ခန္းေတြမွာ ေက်ာင္းအပ္ထားတဲ့ ကေလး အမ်ားအျပားကိုလည္း တေန႔ကို ၂ နာရီပဲ သင္ၾကားေပးေနတာပါ။ ဒီကေလးေတြ အတြက္ ျပည့္စံုလံုေလာက္တဲ့ ပညာေရး သင္ၾကားေပးႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ႏုိင္ပါသလားဆိုတာကိုေတာ့ UNICEF က Jean Metenier က အခုလို ေျပာပါတယ္။

"လံုေလာက္တဲ့ ပညာေရးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေျခခံ ပညာေရးဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ သူတို႔ကို အေရးအဖတ္၊ အတြက္အခ်က္နဲ႔ ဘဝ ေနနည္းထိုင္နည္း အေျခခံေတြကို သင္ေပးေနတာပါ။"

စာသင္ေက်ာင္းေတြ နည္းေနတာ အျပင္ ပညာေရး က႑က လူေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ တျခားအခက္အခဲေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ အသက္ ၄ ႏွစ္ကေန ၁၄ ႏွစ္ အတြင္း ဒုကၡသည္ ကေလးေတြရဲ႕ ၆၅ ရာခုိင္ႏႈန္းက ပထမတန္းအဆင့္ေတာင္မွ မရွိပါဘူး။

Save the Children အဖြဲ႔က Beatriz Ochoa က အခုလို ေျပာပါတယ္။

"သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းျပဳစုမႈ၊ ယာယီ သင္ၾကားေရးေဆာင္ေတြ တည္ေဆာက္ေရးနဲ႔ ဆရာေတြရဲ႕ စြမ္းရည္ စတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္ ကေလးငယ္ေတြ အတြက္ ပညာေရးပိုင္း ေဆာင္ရြက္မႈ အားလံုးကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ ခ်ဥ္းကပ္ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။"

ေက်ာင္း ေကာင္းေကာင္း မတက္ရတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ကေလးငယ္ေတြဟာ ဦးတည္ခ်က္မဲ့တဲ့ မ်ိဳးဆက္တခု ျဖစ္သြားႏုိင္မယ့္ အေပၚ စိုးရိမ္ေနၾကရသလို ဒီအခ်က္က သူတို႔ လူႀကီးေတြ ျဖစ္လာခ်ိန္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း အေပၚ သက္ေရာက္မွာတင္ မဟုတ္ဘဲ ႐ိုဟင္ဂ်ာ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ အေရးပါမႈကိုပါ သက္ေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။

Ruksana Begum ရဲ႕ ဖခင္ ျဖစ္သူ Mohammed Hares ကေတာ့ သမီးသင္ၾကားေနတဲ့ ပညာေရး အရည္အေသြး အေပၚမွာ စိုးရိမ္ေနပါတယ္။

"သူတို႔ လိုအပ္တဲ့ ပညာေရး ေကာင္းေကာင္း မရဘူးဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ အနာဂတ္ ေကာင္းလာဖို႔ မျမင္ပါဘူး။"

Save the Children က Beatriz Ochoa ကေတာ့ အခုလို ေျပာပါတယ္။

"႐ိုဟင္ဂ်ာ ကေလးေတြကို ဦးတည္ခ်က္မဲ႔တဲ့ မ်ိဳးဆက္ တခု အျဖစ္မခံႏုိင္ပါဘူး။ ဒါက အႀကီးဆံုး စိုးရိမ္ခ်က္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ကေလးေတြ အေနနဲ႔ သူတို႔ရသင့္ ရထိုက္တဲ့ အရည္အေသြးရွိတဲ့ ပညာေရးသာ မရခဲ႔ဘူးဆိုရင္ အနာဂတ္ မ်ိဳးဆက္ေတြ ဘာေတြ ျဖစ္လာမလဲ ဆိုတာပါပဲ။"

အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္မွာ လူမႈ အက်ိဳးျပဳသူေတြ ျဖစ္လာေရး အတြက္ လိုအပ္တဲ့ စြမ္းရည္ေတြ ျပည့္မီေစေရး ပညာေရး က႑က လူေတြက ဒီကေလးေတြကို ပံ့ပိုး ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကတာပါ။ ႐ိုဟင္ဂ်ာ လူမႈ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ အနာဂတ္ကလည္း ဒီအေပၚမွာ မွီတည္ေနတယ္လို႔လည္း သူတို႔က ေျပာပါတယ္။

မသိဂႌထုိက္/ ဗြီအိုေအ (ျမန္မာပုိင္း)
https://burmese.voanews.com