ကရင္တို႔ႏွစ္စဥ္ အိမ္ျပန္ေလ့ရွိတဲ့ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲ

 ေငြေဆာင္ၿမိဳ႕မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္က်င္းပတဲ့ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲ

ကရင္သကၠရာဇ္ ၂၇၅၇ ခုႏွစ္ ဝါေခါင္လျပည့္ေန႔ ၾသဂုတ္ ၂၆ ရက္ေန႔ဟာ ကရင္ တိုင္းရင္း သားေတြရဲ႕ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ ထုံးတမ္းအစဥ္လာအရ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲကို က်င္းပေလ့ရွိတဲ့ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရွးအစဥ္ အဆက္ကေန ဒီကေန႔ထိ တိုင္ေအာင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ သာမက ကမာၻတဝန္း ေရာက္ေနတဲ့ ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြက သက္ဝင္ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲကို ႏွစ္စဥ္ ဝါေခါင္လမွာ က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။

ကရင္လို လားခူ လို႔ ေခၚတဲ့ ဝါေခါင္ လဟာ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြ ေပ်ာ္ေမြ႕တဲ့လလို႔ ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြက မွတ္ယူထား ၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီလေရာက္ရင္ ေနရာေဒသအသီးသီးမွာ ျပန္႔ႏွံ႔ ေနထိုင္ေနတဲ့ ကရင္ တိုင္းရင္းသား မိသားစုဝင္ေတြ စု႐ုံးၿပီး မေကာင္းတဲ့ အရာေတြ ပေပ်ာက္သြားေအာင္ လက္ခ်ည္ေလ့ရွိပါတယ္။

 ေငြေဆာင္ၿမိဳ႕မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္က်င္းပတဲ့ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲ

ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲ က်င္းပတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ တေယာက္တေနရာစီ ရွိေနတဲ့ ေဆြမ်ိဳး သားခ်င္း မိသားစုဝင္ေတြက ျပန္လည္ စုစည္းၿပီး ဆုံဆည္းၾကတာေၾကာင့္ ဒီပြဲေတာ္ဟာ ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြ တစိတ္တဝမ္းတည္း ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ရွိတယ္ဆိုတာကို ထုတ္ေဖာ္တဲ့ ပြဲတခုလို႔ ကရင္တိုင္းရင္းသူ နန္းေဖာေဂက ရွင္းျပပါတယ္။

ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲမွာ မေကာင္းတဲ့အရာေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ လက္ကို ျပန္ခ်ည္ၾကတယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

ဒီပြဲမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ လိပ္ျပာဟာ ကိုယ္ခႏၶာ၊ မိသားစု၊ ရပ္႐ြာနဲ႔ အေဝးကို မလြင့္သြားဘဲ နီးနီးကပ္ကပ္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ေခၚေလ့ရွိတာေၾကာင့္လည္း ဒီပြဲကို လိပ္ျပာ ေခၚတဲ့ ပြဲလို႔ေခၚတယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။

ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲကို မနက္ေစာေစာ ေရာင္နီပ်ိဳးစအခ်ိန္မွာ စတင္ က်င္းပေလ့ရွိ တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။

လိပ္ျပာ မေခၚခင္ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕မဂၤလာပြဲမွာ အေဆာင္ အေယာင္ ၇ မ်ိဳးအျဖစ္ ထည့္သြင္း ေလ့ရွိတဲ့ ထမင္းဆုပ္၊ ေကာက္ညႇင္းထုပ္၊ ငွက္ေပ်ာသီး၊ ႀကံ၊ ပန္း၊ ေရနဲ႔ ခ်ည္ျဖဴ ေတြကို စားပြဲေပၚမွာ ထမင္းခ်က္တဲ့ ေယာက္မနဲ႔ အတူ ထားထားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

 ေငြေဆာင္ၿမိဳ႕မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္က်င္းပတဲ့ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲ

ဒီေနာက္ လင္စုံမယားစုံရွိတဲ့ သက္ႀကီး႐ြယ္အိုေတြက ဟင္းေမြတဲ့ေယာက္မနဲ႔စားပြဲကို ႐ိုက္၊ ႐ြတ္ဖတ္ သရယ္ဇၩယ္ ဆုေတာင္းမႈျပဳလုပ္ၿပီး လိပ္ျပာေခၚတဲ့ ဂါထာေတြကို ႐ြတ္ဖတ္ပါတယ္။

ဒီလို လိပ္ျပာေခၚၿပီးသြားရင္ေတာ့ တေယာက္တလွည့္စီ လက္ခ်ည္တဲ့ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္လို႔ နန္းေဖာေဂက ေျပာပါတယ္။

ထမင္းဆုပ္ ေကာက္ညႇင္းထုပ္တို႔ကို ထည့္သြင္းရတာဟာ ေစးကပ္တဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ေဆာင္ၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕ လိပ္ျပာ၊ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း၊ အားလုံးျပန္လည္ စုစည္းေစတဲ့ အဓိပၸာယ္ျဖစ္တယ္လို႔ နန္းေဖာေဂက ေျပာပါတယ္။

ဒါအျပင္ ေရတို႔ ပန္းတို႔က ေအးခ်မ္းတယ္ဆိုတဲ့ အသြင္ကို ေဆာင္သလို ငွက္ေပ်ာသီးကလည္း အခိုင္လိုက္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ စုစည္းမႈ တခုျဖစ္တယ္လို႔ သူ ဆိုပါတယ္။

ႀကံကလည္း တဆစ္စီျဖစ္တာေၾကာင့္ တဆင့္တဆင့္စီ တိုးတက္ပါေစဆိုတဲ့ သက္ဝင္ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕မဂၤလာပြဲမွာ ထည့္သြင္းထားၿပီး ဒီအမည္ ၇မ်ိဳးကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခ်ည္ျဖဴနဲ႔ ရစ္ပတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

လိပ္ျပာေတြ ပိုခိုင္ၿမဲေစဖို႔ လက္မွာ ခ်ည္ထားတဲ့ ခ်ည္ျဖဴေတြကို ၃ ရက္ကေန တပတ္ အထိ ထားထားေလ့ရွိၾကပါတယ္။

လိပ္ျပာေခၚၿပီး ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕လိုက္ရင္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး လုပ္ငန္း ကိုင္ငန္းေတြ တိုးတက္ အဆင္ေျပလာႏိုင္တယ္လို႔ ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြက မွတ္ယူယုံၾကည့္ ၾကပါတယ္။

ဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ မိသားစုရွိရာကို ျပန္လာသလို တခ်ိဳ႕မျပန္လာႏိုင္တဲ့ သူေတြကလည္း ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕မဂၤလာပြဲ က်င္းပတဲ့ နီးစပ္တဲ့ ကရင္ အသိုင္းအဝန္း ေတြဆီ သြားေရာက္ ဆင္ႏႊဲေလ့ရွိၾကပါတယ္။

ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲကို ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြက မိသားစုလိုက္လုပ္ၾကသလို တခ်ိဳ႕ ဆိုရင္ ႐ြာလုံးကြၽတ္၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ႐ြာေတြ စုၿပီး လုပ္ေဆာင္ေလ့ ရွိၾကပါ တယ္။

ဒါေတြကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႕ မဂၤလာပြဲဟာ ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ တစိတ္တဝမ္းတည္း စည္းလုံးညီၫြတ္မႈနဲ႔ ရင္းႏွီးခ်စ္ၾကည္မႈကို ေဖာ္ထုတ္တဲ့ အမွတ္သေကၤတ ပြဲတခု ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

BBC Burmese
https://www.bbc.com/burmese