 |
| ရုိးရာအစဥ္အလာ စြန္႔ပယ္ျခင္းက ယဥ္ေက်းမႈကုိ ကြယ္ေပ်ာက္ေစမလား |
ျမန္မာႏိုင္ငံ ကယားျပည္နယ္က ‘ပေဒါင္’ေတြလို႔ လူသိမ်ားၾကတဲ့ လည္ပင္း႐ွည္နဲ႔ အမ်ဳိးသမီးေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ကယန္းလူမ်ဳိးစုေတြျဖစ္တယ္လို႔ ေဒသခံေတြကေျပာ ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရာေပါင္း မ်ားစြာကတည္းက လည္ပင္းကို ေၾကးကြင္းပတ္ၿပီး အလွဆင္တဲ့ဓေလ့ က်င့္သုံးလာခဲ့ သူေတြျဖစ္ပါတယ္။
အသက္ ၈၃ ႏွစ္အရြယ္႐ွိၿပီျဖစ္တဲ့ ကယန္းအမ်ဳိးသမီးႀကီး ေဒၚမာရီယာခိုင္ဟာ အခုခ်ိန္ထိ လည္ပင္းမွာေၾကးကြင္းပတ္ အလွဆင္ထားၿပီး သူ႔လည္ပင္းလဲ ႐ွည္လာခဲ့ပါတယ္။ ႐ုိးရာဓေလ့အရေၾကးကြင္းကုိ လည္ပင္းမွာသာမက လက္ေကာက္ဝတ္နဲ႔ ေျခသလုံးမွာပါပတ္ၿပီး ဝတ္ဆင္ထားပါတယ္။ ေဒၚမာရီယာခိုင္ ဟာ ကယားျပည္နယ္ ပန္ပက္ေက်း႐ြာမွာေနထုိင္ၿပီး သူ႔အမည္ကုိေတာ့ တခ်ိန္က သူတုိ႔ေဒသကိုေရာက္လာတဲ့ အီတာလ်ံ သာသနာျပဳအဖြဲ႔က ေပးသြားခဲ့ တာပါ။ ေဒၚမာရီယာက ငယ္စဥ္ဘ၀ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ခုလိုေျပာျပပါတယ္။
"အသက္ ၈ႏွစ္အရြယ္ကစၿပီး က်မလည္ပင္းမွာ ဒီေၾကးကြင္းေတြ ဝင္ဆင္ခဲ့တာပါ။ က်မက ေယာက္်ားေလးနဲ႔ တူတယ္ဆိုၿပီး အေဖက ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေယာက္်ားတေယာက္လို အမဲလိုက္ဖုိ႔ ေသနတ္တလက္ ဝယ္ေပးမယ္လို႔လည္း အေဖက ေျပာဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိန္းကေလးတိုင္းက ေၾကးကြင္းေတြ ဝတ္ၾကတာဆိုေတာ့ က်မလည္း ၀တ္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ပူဆာခဲ့ပါတယ္။"
ေၾကးကြင္းေတြ ဝတ္ခါစတုန္းက နာခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေနထုိင္ရ အဆင္ေျပလာတယ္လို႔ သူမကဆိုပါတယ္။ ႏြားေက်ာင္းတာ လွည္းေမာင္းတာေတြ လုပ္ရင္း ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ဒီေၾကးကြင္းဝတ္ရင္း ေနလာသူျဖစ္ပါတယ္။ ကယန္းလူ႔အဖြဲ႔အစည္းက အမ်ဳိးသမီးေတြဟာ ေဒၚမာရီယာခိုင္လိုပဲ တခ်ိန္က်ရင္ လည္ပင္းမွာ ေၾကးကြင္း ၀တ္ရေရးကို ရည္မွန္းခ်က္ထားၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေန႔ေခတ္ ကယန္းမိန္းခေလးငယ္ေတြကေတာ့ အဲသည္လို မဟုတ္ၾက ေတာ့ပါဘူး။ ေၾကးကြင္းဝတ္လို႔ လည္ပင္း ရွည္လာတဲ့အခါ ပုခုံးက ညွပ္႐ိုးနာတာမ်ဳိး၊ အစားအေသာက္ၿမဳိခ်တဲ့အခါ အဆင္မေျပတာမ်ဳိး၊ စတာေတြကို စုိးရိမ္ေနၾကတာပါ။ ေဒၚမာရီယာခိုင္ရဲ႕ေျမးျဖစ္သူ အသက္ ၂၀ အရြယ္ ကယန္းမိန္းကေလး မဇာဇာဦးဟာ ထိုင္းနဲ႔စကၤာပူလို ႏိုင္ငံမ်ဳိးမွာ အလုပ္သြားလုပ္ဖို့ စိတ္အားထက္သန္ေနၿပီး ေၾကးကြင္းဝတ္ဖို႔ ျငင္းဆန္ေနသူပါ။
"ေၾကးကြင္းက ေလးလည္းေလးတယ္။ က်မတခါမွ မပတ္ဖူးဘူး အေၾကာင္းလည္း စံုစံုလင္လင္မသိဘူး။ အဲလိုျဖစ္ေနတယ္ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ မပတ္ျဖစ္တာ "
ခုေတာ့ ကယန္းလူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ေဒၚမာရီယာလုိ ေၾကးကြင္းဝတ္ဆင္သူေတြ နည္းလာပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ေၾကးကြင္းဝတ္ လည္ပင္း႐ွည္အမ်ဳိးသမီးဦးေရ ၁၀၀ ေအာက္မွာသာ ႐ွိေတာ့တယ္လို႔ ေလ့လာသူေတြကေျပာပါတယ္။ ကယားျပည္နယ္နဲ႔ ႐ွမ္းျပည္နယ္ထဲမွာ လည္ပင္း႐ွည္ ပေဒါင္အမ်ဳိးသမီး အရင္က (၃-၄၀၀)ေလာက္႐ွိခဲ့ရာက ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေတြအတြင္း က်ဆင္းခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဇာဇာရဲ႕အကိုဝမ္းကြဲေတာ္စပ္သူလည္းျဖစ္ ေဒၚမာရီယာနဲ႔အတူေနသူ ေျမးလည္းျဖစ္တဲ့ ေမာင္ကိုေကာ္ကေတာ့ ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္က ကုလသမဂၢဒုကၡ သည္စခန္းမွာ အဂၤလိပ္စာ သင္ယူခြင့္ရခဲ့ၿပီး အခုေတာ့ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနပါတယ္။
"ကမၻာလွည့္ ခရီးသြားေတြကို က်ေနာ္ ေခၚလာတဲ့အခါ၊ ဒီကလူေတြရဲ႕ အေျခအေနမွန္ကို သိေစခ်င္တာပါ။ ဒီက လူေတြကလည္း လူသားေတြပါပဲ၊ သူတို႔ကို တိရစၦာန္႐ုံလို သေဘာထားၿပီး လာၾကည့္တာမ်ဳိး၊ သစ္ကုလားအုပ္-အမ်ဳိးသမီးေတြ ၊ ‘ပေဒါင္’ ေတြလို႔ ဘာေၾကာင့္ေခၚၾကတာလဲေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ လူမ်ဳိးစုရဲ႕ မူရင္းအမည္က ‘ကယန္း’ ျဖစ္ပါတယ္။"
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အစုိးရတပ္နဲ႔ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားတပ္ေတြၾကား အပစ္ရပ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာတူညီခ်က္ရဖုိ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ခ်ိန္က စၿပီး ဒီေဒသကို ကမၻာလွည့္ခရီးသြား လာေရာက္လည္ပတ္မႈတုိးလာခဲ့ပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေနတဲ့ အရင္တုန္းကေတာ့ လည္ပင္း႐ွည္အမ်ဳိးသမီး ေတြအပါဝင္ ကယန္းလူမ်ဳိးစုေတြဟာ ထုိင္းႏိုင္ငံဘက္ကို ထြက္ေျပးခိုလႈံခဲ့ၾကၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမဳိ့တဝိုက္မွာ လည္႐ွည္ ပေဒါင္အမ်ဳိးသမီးေတြကို ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသြားေတြ အထူးအဆန္းအျဖစ္ လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈတဲ့အတြက္ ထိုင္းႏို္င္ငံ ခရီးသြားလုပ္ငန္းကုိ ဝင္ေငြတိုးရေစခဲ့ပါတယ္။ ခုေတာ့ သူတို႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ ျပန္လာေနၾကပါၿပီ ။
ဇန္နဝါရီလဟာ ႏိုင္ငံျခားသားဧည့္သည္အလာမ်ားၿပီး ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ကယားျပည္နယ္ စာရင္းအရ ပန္ပက္ရြာကို ကမၻာ့လွည့္ခရီးသည္ (၃၀၀)နီးပါးလည္ပတ္ ခဲ့ၿပီး အဲဒီရြာအတြက္ ေဒၚလာ(၂)ေထာင္နီးပါး ဝင္ေငြရေစခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္တုန္းက ႏိုင္ငံျခားဧည့္သည္ ၆၃ ဦးသာလာခဲ့ၿပီး ေဒၚလာ(၅၀၀)ေလာက္ သာ ရခဲ့ပါတယ္။
မၾကာေသးခင္က ထိုင္းႏုိင္ငံကေန ျမန္မာျပည္ကိုျပန္လာၿပီး လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆိုင္ဖြင့္ထားတဲ့ ကယန္းအမ်ဳိးသမီး ေဒၚမူဖဲကေတာ့ ကမၻာ့လွည့္ခရီးသြား ေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနသူပါ။
" ကမၻာ့လွည့္ခရီးသြားေတြက က်မတို႔လိုလူေတြကို ျမင္ဖူးၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်မတို႔ကလည္း သူတုိ႔ကို မေတြ႕ဖူးဘူးဆိုေတာ့ ေတြ႔တဲ့အခါ ေပ်ာ္ပါတယ္။ က်မတို႔ဆုိင္က ပစၥည္းေတြ ဝယ္သြားတယ္ဆိုရင္ က်မတုိ႔လည္း ဝင္ေငြရေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေပ်ာ္မိပါတယ္။"
အသက္(၄၈)ႏွစ္အရြယ္ လည္႐ွည္အမ်ဳိးသမီး ေဒၚမုတူဟာလည္း ထုိင္းႏိုင္ငံကေန ကိုယ့္မူလေဒသကို ျပန္လာၿပီး လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆိုင္ဖြင့္ရင္း မိမိတို႔ရဲ႕ ႐ိုးရာျဖစ္တဲ့ လည္ပင္းေၾကးကြင္းပတ္တဲ့ ဓေလ့ကို လက္ဆင့္ကမ္းေနသူျဖစ္ပါတယ္။
"ေၾကးကြင္းကို ခပ္တိုတို ပတ္တာက ပိုအဆင္ေျပပါတယ္။ လူတိုင္းမွာ သူတုိ႔ႏွစ္သက္တဲ့ စတိုင္႐ွိပါတယ္။ သူတုိ႔ မႀကဳိက္တဲ့ပုံစံမ်ဳိး ပတ္မိရင္ အဲဒါကိုခၽြတ္ၿပီး အစကေန ျပန္ပတ္ရပါတယ္။"
အခုလိုထူးျခားတဲ့ လည္ရွည္အမ်ဳိးသမီးေတြေၾကာင့္ ေဒသတြင္း ခရီးသြားလုပ္ငန္းဖြ႔ံၿဖဳိးၿပီး ဝင္ေငြတိုးေစတာေၾကာင့္ ထိုုိင္းႏိုင္ငံမွာေရာက္ေနတဲ့ ကယန္း အမ်ဳိးသမီးေတြ မိမိတို႔တုိင္းျပည္ကို ျပန္ဝင္လာၾကဖို႔ ကယားျပည္နယ္က ဝါရင့္ဧည့္လမ္းညႊန္ ကိုေဌးေအာင္က ေျပာပါတယ္။
"လည္ပင္းရွည္-ေၾကးကြင္းပတ္ တုိင္းရင္းသား အမ်ားစုက ထုိင္းႏိုင္ငံထြက္သြားၾကတာပါ။ ထိုင္းက သူတုိ႔ရဲ႕ ေမြးရပ္ဇာတိ မဟုတ္ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ အခ်ိန္ထိ ဒီေနရာေတြက တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနေတာ့ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ထုိင္းကို ထြက္ေျပးသြားတာပါ။ ကယားျပည္နယ္က သူတို႔ရဲ႕ မူရင္းေဒသပါ၊ ထုိင္းက သူတုိ႔ ေမြးရပ္ေျမ မဟုတ္ပါဘူး။"
ပန္ပက္လိုေဒသမ်ဳးိကို ကယန္းျပည္သူေတြ ျပန္၀င္လာေနတာနဲ႔အမွ် အဲဒီေဒသအတြက္ ဝင္ေငြပိုရေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ ကယန္း မိန္းကေလးေတြ ကေတာ့ လည္ပင္းမွာေၾကးကြင္းပတ္တဲ့ ႐ုိးရာဓေလ့ကို တျဖည္းျဖည္ စြန္႔လာေနတာေၾကာင့္ ဒီေဒသမွာ လည္႐ွည္အမ်ဳိးသမီးေတြကို ေနာင္တခ်ိန္မွာ ျမင္ရပါ့ေတာ့ မလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္မႈေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။
ကိုဉာဏ္ဝင္းေအာင္ / ဗြီအိုေအ (ျမန္မာပုိင္း)
https://burmese.voanews.com
ရုိးရာအစဥ္အလာ စြန္႔ပယ္ျခင္းက ယဥ္ေက်းမႈကုိ ကြယ္ေပ်ာက္ေစမလား
Reviewed by THITHTOOLWIN
on
09:39
Rating:
Reviewed by THITHTOOLWIN
on
09:39
Rating:
