ျမန္မာမႈလက္ရာ ေၾကးသြန္းေခါင္းေလာင္းလုပ္ငန္း

မႏၱေလး ၁၄ ႏိုဝင္ဘာ

ျမန္မာ့ပန္းဆယ္မ်ိဳးထဲက ပန္းတဥ္းပညာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေၾကးသြန္းလုပ္ငန္းဟာ မႏၱေလးၿမိဳ႕ တံပဝတီရပ္မွာသာ ရွိပါတယ္။ ေၾကးသြန္းလုပ္ငန္းေတြထဲမွာ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြ သြန္းေလာင္းတဲ့ လုပ္ငန္း၊ အရုပ္သြန္းေလာင္းတဲ့ လုပ္ငန္း၊ ပံုတူသြန္းေလာင္းတဲ့ လုပ္ငန္း၊ ေၾကးစည္၊ ေၾကးေမာင္းသြန္းေလာင္းတဲ့ လုပ္ငန္း၊ ဆိုင္းဝိုင္းေတြမွာတီးတဲ့ ေမာင္းသြန္းေလာင္းတဲ့ လုပ္ငန္း၊ လင္းကြင္းသြန္းေလာင္းတဲ့ လုပ္ငန္း၊ ေခါင္းေလာင္းသြန္းေလာင္းတဲ့ လုပ္ငန္းဆိုၿပီး ရွိပါတယ္။
ဒီကေန႔ေခတ္ ေၾကးသြန္းလုပ္ငန္းမွာ ေၾကးသြန္းဘုရား၊ ေၾကးသြန္းပံုတူနဲ႔ ေၾကးသြန္းေခါင္းေလာင္း လုပ္ငန္းေတြသာ လုပ္ကိုင္သူမ်ားလာပါတယ္။ ေမာင္း၊ လင္းကြင္း၊ ေၾကးစည္သြန္းေလာင္းတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကေတာ့ နည္းလာတယ္လို႔ ေၾကးသြန္းလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူေတြဆီက သိရပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြဟာ ဘုရားမွာ ကုသိုလ္ျပဳၿပီးတိုင္း အမွ်ေဝရင္ ေခါင္းေလာင္းထိုးၿပီး အမွ်ေဝၾကပါတယ္။ ျမန္မာအပါအဝင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ႏိုင္ငံေတြမွာ ေခါင္းေလာင္းကို ေစတီ၊ ပုထိုး၊ သိမ္၊ ေက်ာင္းေတြမွာ ထားရွိၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေခါင္းေလာင္း၊ ျခဴနဲ႔ ဆည္းလည္းေတြကို သေရေခတၱရာ၊ ပ်ဴလက္ထက္ကတည္းက သြန္းလုပ္တယ္လို႔ မွတ္သားဖူးတယ္။ ေခတ္စနစ္ေတြ ေျပာင္းလဲလာသလို ေခါင္းေလာင္းေတြမွာ ေၾကးသြန္းတဲ့ပံုစံေတြလည္း ေျပာင္းလာတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

“ေခါင္းေလာင္းလုပ္ပံုခ်င္း မတူေတာ့ဘူး၊ အဆင့္ပိုျမင့္လာတယ္။ လူအမ်ားႀကီး သံုးရမယ့္ေနရာမွာ လူေလွ်ာ့လာတယ္။ လူအင္အား နည္းသြားေတာ့ မ,ၿပီးသြား မ,ၿပီး ေျပးတဲ့ စနစ္ေတြ သံုးလို႔ မရေတာ့ဘူး။ တြန္းလွည္းေတြ၊ ေထြလာေတြနဲ႔ အိုးေပၚတင္တြန္း၊ လွည္းနဲ႔ ပို႔တဲ့စနစ္ေတြ တီထြင္ၿပီး သံုးလာၾကတယ္” လို႔ ေရႊေခါင္းေလာင္း ေၾကးသြန္းလုပ္ငန္းက ဦးေအာင္သန္းေမာ္က ေျပာပါတယ္။
ေခါင္းေလာင္းတစ္ခု သြန္းေလာင္းဖို႔အတြက္ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ေျမသားခပ္မာမာကို နယ္ၿပီး အသားျပားရွည္ေပၚမွာ လက္သံုးလံုးခန္႔ထု ျဖစ္ေအာင္ ေျမသားေတြကို ျပားလိုက္ရပါတယ္။ လုပ္မယ့္ ေခါင္းေလာင္းအရြယ္အစားေပၚ မူတည္ၿပီး ဗံုရွည္ပံုစံ စဥ့္ေခြရပါတယ္။

စဥ့္ေခြၿပီးတဲ့အခါ ေခါင္ခ်က္လို႔ေခၚတဲ့ေနရာကို ဝင္ရိုးထည့္ၿပီး လည္လို႔ရေအာင္ ျပဳလုပ္ရတာပါ။ စဥ့္ကိုလည္လို႔ ရသြားၿပီဆိုရင္ အတြင္းထဲမွာ လိုဏ္ေခါင္းပံုေဖာ္ကာ လိုခ်င္တဲ့ အရြယ္အစား ရပါက ေျမႏုသားနဲ႔ ထပ္မံၿပီး စဥ့္တင္ရပါတယ္။

“စဥ့္တင္ၿပီးလို႔ ေခ်ာၿပီးရင္ ဖေယာင္းကိုႏွယ္၊ ဖေယာင္းတင္ၿပီး စဥ့္ေပၚမွာပဲ လွည့္ခိုင္းရတယ္။ အဲလိုလွည့္ခိုင္းၿပီး ဦးကပံုေဖာ္တယ္။ လိုခ်င္တဲ့ပံုရၿပီဆိုမွ ဝင္ရိုးကိုခၽြတ္ၿပီး အရုပ္ေတြ၊ ပန္းေတြ၊ ပံုေဖာ္ရတယ္” လို႔ ဦးေအာင္သန္းေမာ္က ရွင္းျပပါတယ္။

ပံုေဖာ္ၿပီးတဲ့ ေခါင္းေလာင္းကို ေျမႏုနဲ႔ မံ၊ မီးခံေျမၾကမ္းသုတ္၊ သံပတ္ေတြခ်ဳပ္ၿပီး ဖေယာင္းေတြကို မီးၿမိဳက္ၿပီး ေဖ်ာ္ထုတ္ရပါတယ္။ ဖေယာင္းေတြ ကုန္သြားတဲ့အခါမွ ေခါင္းေလာင္းကို မီးဖုတ္ၾကရတာပါ။ ေခါင္းေလာင္းအရြယ္အစားေပၚ မူတည္ၿပီး သံုးရက္၊ ေလးရက္ဆက္တိုက္ မီးဖုတ္ရပါတယ္။ မီးဖုတ္ၿပီးသား ေခါင္းေလာင္းကို အေအးခံၿပီးတဲ့အခါ ေဘးမွာ ေၾကးေလာင္းတဲ့ အေပါက္ခ်န္ကာ ေျမျမဳပ္ရပါတယ္။ ေၾကးေတြကိုႀကိဳၿပီး ေၾကးေလာင္းေပါက္ေတြကေန ျဖည့္ရပါတယ္။ ေၾကးေတြ ျပည့္သြားၿပီဆိုမွ ေခါင္းေလာင္းကိုထပ္မံၿပီး အေအးခံရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ ေခါင္းေလာင္းပံုစံေဖာ္ၿပီး အေခ်ာသတ္၊ အသံစမ္း၊ ေရႊေဆးသုတ္ၿပီးတဲ့အခါ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ ေခါင္းေလာင္းတစ္လံုး ရရွိၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ေၾကးပိႆာခ်ိန္ တစ္ေသာင္းခန္႔ ရွိတဲ့ ေခါင္းေလာင္းတစ္ခု သြန္းေလာင္းမယ္ဆိုရင္ အရင္က လူ ၅ဝဝ ခန္႔ အသံုးျပဳရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အရင္က ေၾကးတစ္အိုးကို ပိႆာခ်ိန္ ၂၅ဝ သာ ႀကိဳခ်က္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ မီးဖိုေပါင္း ၄ဝ ေလာက္နဲ႔ တစ္ၿပိဳင္တည္း ေၾကးႀကိဳရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

“ အခုက်ေတာ့ တစ္ဖိုကိုပိႆာခ်ိန္ ၂၅ဝ ႀကိဳႏိုင္တာကေန၊ ပိႆာခ်ိန္ ၅ဝဝ ႀကိဳႏိုင္ေအာင္ ေျပာင္းလိုက္တယ္။ လူ ၅ဝဝ သံုးရမယ့္ေနရာက လူ ၂၅ဝ ပဲသံုးရတယ္” လို႔ ေခါင္းေလာင္းျပဳလုပ္ပံု ေျပာင္းလဲတာကို ဦးေအာင္သန္းေမာ္က ရွင္းျပပါတယ္။ ဒီကေန႔ေခတ္ ေၾကးသြန္းေလာင္းသူေတြဟာ ရိုးရာနည္းကို မပယ္ဘဲ တီထြင္ဆန္းသစ္မႈေတြကိုလည္း ျပဳလုပ္လာၾကပါတယ္။

“ရိုးရာနည္းမွာ လက္နဲ႔လွည့္ရတာဆိုရင္ စက္နဲ႔လွည့္လို႔ရေအာင္ တီထြင္တယ္။ အရင္က လုပ္ရတာခက္ခဲတယ္။ လူအင္အားအမ်ားႀကီးသံုးရတယ္။ စက္ပစၥည္းေတြနဲ႔လုပ္ေတာ့ အရင္က တစ္လေလာက္လုပ္ရတဲ့ေခါင္းေလာင္းတစ္ခုကို အခု ၁၅ ရက္ေလာက္နဲ႔ၿပီးတယ္” လို႔ ဦးေအာင္သန္းေမာ္က ဆိုပါတယ္။ ဦးေအာင္သန္းေမာ္ဟာ သူ႔ဆရာနဲ႔အတူ ေၾကးပိႆာခ်ိန္ ၁၁၁၁၁ ပိႆာ ရွိတဲ့ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္က သြန္းေလာင္းခဲ့တယ္။ ဒီေခါင္းေလာင္းႀကီးကို အိႏၵိယႏိုင္ငံ မြန္ဘိုင္းက မွာယူတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေခါင္းေလာင္းႀကီး သြန္းေလာင္းခဲ့စဥ္က ခံစားခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဦးေအာင္သန္းေမာ္က “စိုးရိမ္စိတ္လည္းမ်ားတယ္။ ေအာင္ျမင္ခ်င္စိတ္လည္းမ်ားတယ္။ ပထမဆံုးအေတြ႔အႀကံဳဆိုေတာ့ စိုးရိမ္တယ္။ ကိုယ္မလုပ္ဖူးတဲ့အလုပ္ဆိုေတာ့ အဆင္ေျပပါ့မလားဆုိတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ တီထြင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြဟာ လြန္ဆြဲေနတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။ ေၾကးပိႆာခ်ိန္ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ ရွိတဲ့ ေခါင္းေလာင္းတစ္လံုးဟာ ဒီကေန႔ေပါက္ေစ်းနဲ႔ တြက္ရင္ က်ပ္သိန္းေလးေထာင္ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

အရင္က အမရပူရၿမိဳ႕နယ္ တံပဝတီရပ္မွာသာရွိတဲ့ ေၾကးသြန္းလုပ္ငန္းေတြဟာ ေနရာအခက္ခဲေၾကာင့္ အျခားေနရာေတြမွာ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္ကိုင္လာၾကပါတယ္။ ဦးေအာင္သန္းေမာ္တို႔ ေၾကးသြန္းေခါင္းေလာင္းလုပ္ငန္းလည္း တံပဝတီရပ္မွာ လုပ္ငန္းလုပ္ဖို႔ေနရာက်ဥ္းလာတဲ့အတြက္ မႏၱေလး-ျပင္ဦးလြင္ အတက္လမ္းနားက ရြာတန္းရွည္ေက်းရြာအုပ္စုမွာ ေျပာင္းေရႊ႕လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေၾကးသြန္းလုပ္ငန္းေတြမွာ အသံုးျပဳတဲ့ ပစၥည္းေတြဟာ ရယ္ဒီမိတ္ လုပ္ၿပီးသား မရွိတာ၊ နည္းပညာ၊ စက္ပစၥည္းေတြ လိုအပ္ေနတဲ့ အခက္အခဲေတြ ရွိေနေသးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

မို႔မုိ႔
Myanmar Digital News
https://www.facebook.com/MyanmarDigitalNews