ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွ အေမ့ခံ မိခင္မ်ား

နန႔္ပ်ိဳေက်းရြာမွ  ၄၈ ႏွစ္အရြယ္ ဒၚအားနီသည္ တႏိုင္းၿမိဳ႕ရိွ  ဧဝံေဂလိ အသင္းေတာ္တြင္ ခိုလႈံလ်က္ရိွသည္ (ဓာတ္ပံု - ၿဖဳိးသီဟခ်ဳိ/Myanmar Now)

တႏုိင္း (Myanmar Now) – ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္း ဟူသည္မွာ တစ္ပတ္တစ္ခါ သြားေရာက္ ဝတ္ျပဳၾကသည့္ေနရာဟု အမ်ားက သိထားၾကသည္။ ကခ်င္ေဒသ ဘုရားေက်ာင္း အမ်ားအျပားမွာမူ ထိုဓေလ့ထက္ ပိုေနသည္။

ကခ်င္ျပည္နယ္၊ တႏိုင္းၿမိဳ႕ရိွ ကခ်င္ ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္အသင္းေတာ္ (KBC) ဘုရားေက်ာင္းတြင္ ခိုလႈံေနၾကသူမ်ားအနက္မွ ၂၂ ႏွစ္ အရြယ္ မထြယ္လွ်ား ဖ်ားနာေနသည္မွာ ၅ ရက္ ၾကာၿပီ ျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ရက္ပိုင္းအတြင္း ေတြ႔ရစဥ္ စခန္းအတြင္း အသက္အငယ္ဆံုး မိခင္မ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ မထြယ္လွ်ားက ၿမိဳ႕ေဆးရံုတြင္ သြားေရာက္ ကုသမႈ ခံယူရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္။

၃၆ ႏွစ္အရြယ္ မရီႏြိဳင္းကေတာ့ သံုးလအတြင္း ၿမိဳ႕ေဆးရံုသို႔ ႏွစ္ႀကိမ္ ေရာက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ က်န္းမာေရး ေကာင္းၿပီး ဝင္ေငြရွိသည့္ အလုပ္အကိုင္ ရလွ်င္  ၎ႏွင့္ ကေလးအတြက္  လိုအပ္သည္မ်ားကို ဝယ္ယူႏိုင္မည္ဟု ႏို႔ထြက္နည္းေနသည့္ ႏို႔တိုက္မိခင္က ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္။

ဤအမ်ဳိးသမီးႏွစ္ဦးသည္ KBC စခန္းတြင္ ခိုလႈံေနသူ ၄၂၅ ဦးထဲတြင္ ပါဝင္သည္။ စခန္းတြင္ ေနထိုင္သူတို႔ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့သျဖင့္ ၎တို႔၏ က်န္းမာေရးအေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး စခန္းတာဝန္ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ သင္းအုပ္ဆရာ ဦးတူးရွန္က စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္ေနသည္။

“လူမ်ားေတာ့ တစ္ေယာက္ဖ်ားရင္ ေနာက္ထပ္ ေလးငါးေယာက္ေလာက္က ဆက္တိုက္ ကူးသြားတာေပါ့။  တစ္ေယာက္ ဝမ္းပ်က္တယ္ဆိုရင္လည္း ထပ္ၿပီးကူးကုန္တာေပါ့” ဟု သင္းအုပ္ဆရာက ေျပာသည္။

အမ်ဳိးသမီး ၅ဝ ခန္႔ ေဆးရံုတက္ေနရရာ ထက္ဝက္ေက်ာ္မွာ ကေလးမိခင္မ်ားျဖစ္သည္ဟု သင္းအုပ္ဆရာက ေျပာသည္။

ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း စစ္ေရးပဋိပကၡေၾကာင့္ ေနရပ္မွ တိမ္းေရွာင္လာၾကသူမ်ား က်န္းမာေရး ထိခိုက္လာၾကျခင္းမွာ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့မႈ၏ ေနာက္ဆက္တဲြ အေျခအေန ျဖစ္သည္ဟု စခန္းတြင္ ေနထိုင္သူတို႔က ယူဆေနၾကသည္။  ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားတြင္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ လိုအပ္လ်က္ရိွရာ ႏို႔တိုက္မိခင္တို႔သည္ အထူး ဂရုစိုက္ၿပီး ေစာင့္ေရွာက္မႈ လိုအပ္လာသူမ်ား ျဖစ္လာသည္။

ဤအေတာအတြင္း ကူညီမႈ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနသူမ်ားထံသို႔ ေရာက္လာသည့္ ျပင္ပ လွဴဒါန္းမႈတခ်ဳိ႕က လမ္းတြင္ ဟန္႔တား ပိတ္ဆို႔မႈႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္။

ဟင္းရည္၊ ငါးပိ ႏွင့္ ဆန္ျပဳတ္

တႏိုင္းရိွ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းမ်ားတြင္ ခိုလံႈေနၾကသူ စုစုေပါင္း   ၉၃၇ ဦး ရွိရာ ၎တို႔မွာ အင္းဂါးဂါး၊ နမ္းခမ္း၊ နမ္းပ်ိဳရြာတို႔မွ   ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္လာရသူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

တံုမရီ(COC) ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ ေရာက္ေနသည့္  ေနာင္ပ်ိဳေက်းရြာမွ ၄၈ ႏွစ္ အရြယ္ မအားနီက အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ဝင္ေငြ မရိွျခင္း၊  မီွခိုေနရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ စိတ္အားငယ္ရသည္ ဟု ေျပာသည္။

“ကေလးအတြက္ကေတာ့ အဟာရဓာတ္ ျပည့္စံုေအာင္ မေကြ်းႏုိင္ဘူး။  ဆန္ျပဳတ္က်ိဳၿပီးမွပဲ ေကြ်းႏုိုင္တယ္။ ႏို႔က သူ႔အတြက္ ဝေအာင္ေတာ့ မထြက္ဘူး။ အဆာေျပသေဘာေလာက္ပဲ ထြက္တယ္” ဟု  ကေလးငယ္ကို ၾကည့္ရင္း ေျပာျပသည္။

ကေလးငယ္မ်ားႏွင့္မိခင္မ်ားအတြက္ ေဆးဝါး၊ ႏို႔မႈန္႔ႏွင့္ အာဟာရရွိမည့္ အစားအေသာက္မ်ား လိုအပ္ေနေသာ္လည္း  စစ္ေရွာင္သူ ရာႏွင့္ခ်ီ ခိုလႈံေနေသာ စခန္းမ်ားတြင္ ထမင္း၊ ငါးပိႏွင့္  ဟင္းရည္ ကိုသာ ေကြ်းေမြးႏုိင္ေၾကာင္း ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းအတြင္း ေတြ႔ရသည္။  အစားအေသာက္ မျပည့္စံုမႈဒဏ္ကို အႀကီးအက်ယ္ ခံရသူမ်ားထဲတြင္ ရင္ခြင္ပိုက္ကေလးမ်ား ပါဝင္သည္။

ဧဝံေဂလိ အသင္းေတာ္ ပရဝုဏ္သို႔ေရာက္ရွိေနသူ   နန႔္ပ်ိဳေက်းရြာမွ  ၄၈ ႏွစ္ အရြယ္ ေဒၚအားနီက ၈ လ အရြယ္ ကေလးငယ္ကို ႏို႔ခ်ိဳတိုက္ေကြ်းေနရသူျဖစ္သည္။

"ႏို႔က သူ႔အတြက္ ဝေအာင္ေတာ့ မထြက္ဘူး။ အဆာေျပသေဘာေလာက္ပဲ ထြက္တယ္" ဟု ကေလးေပြ႔ခ်ီထားသည့္ ေဒၚအားနီက ဆိုသည္။

စစ္ေရွာင္စခန္းမ်ား

စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ား တႏုိင္းၿမိဳ႕ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားသို႔ေရာက္ရွိေနသည္မွာ သံုးလနီးပါးရွိေနၿပီးျဖစ္ၿပီး ကနဦးတြင္ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ားထံမွ ဖိအားေပးမႈမ်ားရွိခဲ့သည္ဟု ကခ်င္ႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္ KBC က သိကၡာေတာ္ရ ဆရာေတာ္ ဦးဒါ့ဘန္ဂ်ယ္ဒီက ေျပာသည္။

အစိုးရအာဏာပိုင္တို႔က စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားကို တႏိုင္းၿမိဳ႕တြင္ မထားရွိဘဲ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ သို႔ပို႔ေဆာင္ရန္ ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း  ထပ္မံ ဖိအားေပးျခင္း မရွိေတာ့ဟု ဆိုသည္။

ျမစ္ႀကီးနား၊ ဗန္းေမာ္၊ မန္စီ စသည့္ ကခ်င္ျပည္နယ္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ စစ္ေရွာင္စခန္းမ်ား ေပၚေပါက္လာသည္မွာ ႏွစ္အတန္ၾကာၿပီျဖစ္သည္။

ကခ်င္ေဒသ တေက်ာ့ျပန္စစ္ပဲြ ၄ ႏွစ္အၾကာတြင္  ေနရပ္စြန္႔ခြာထြက္ေျပးရသူ အရပ္သားအေရအတြက္ တစ္သိန္းေက်ာ္ ရိွလာေၾကာင္း၊ ၎တို႔ထဲမွ ထက္ဝက္ခန္႔သည္ ၿမဳ႕ိႀကီးၿမိဳ႕ငယ္မ်ားအနီးရိွ ဒုကၡသည္ စခန္းတို႔တြင္  ေနထုိင္ၾကၿပီး က်န္ထက္ဝက္သည္ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႔ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမရိွ စခန္းမ်ားတြင္  ခိုလံႈေနၾကသည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကုလသမဂၢ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ ညိွႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ေရးရံုး (UNOCHA)၏  စာရင္းမ်ားအရ သိရသည္။  ဤခန္႔မွန္းခ်က္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ ၃ ႏွစ္ ထြက္ရိွထားျခင္း ျဖစ္ၿပီး ယခု ေနာက္ဆံုးရကိန္းဂဏန္း မဟုတ္ေသးေပ။

တႏိုင္းၿမိဳ႕ စခန္းမ်ားသို႔ လာေရာက္လွဴဒါန္းသူမ်ား ရိွေသာ္လည္း  အလွဴပစၥည္းတင္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္တို႔သည္ ၾသဂုတ္ ၂၁ ရက္ေန႔အထိ ဝင္ေရာက္ခြင့္ မရေသးေပ။

ပဋိပကၡနယ္ေျမ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လံုၿခဳံေရးတင္းက်ပ္ထားျခင္းကို နားလည္ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေနသူမ်ားထံသို႔ အလွဴပစၥည္းမ်ား ေရာက္ရိွသြားမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ေဒသတြင္း ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားထဲတြင္ ပါဝင္သည့္ သိကၡာေတာ္ရ ဆရာေတာ္ ဦးဒါ့ဘန္ဂ်ယ္ဒီက ေျပာသည္။

ဤအလွဴပစၥည္းမ်ားမွာ ဧဝံေဂလိ အသင္းေတာ္နယ္ေျမေရာက္ ၄၃ ႏွစ္အရြယ္ ေဒၚအေလးမီးကဲ့သို႔ ကေလးအေမမ်ားအတြက္ အထူး အက်ဳိးျဖစ္မည္ျဖစ္သည္။ နန္႔ပ်ိဳေက်းရြာသူ ေဒၚအေလးမီးက မၾကာခင္ကမွ နာလန္ထလာသူျဖစ္ေသာ္လည္း အမ်ားနည္းတူ ထမင္း၊ ငါးပိ၊ ဟင္းရည္တို႔ကိုသာ အားထားေနရသူျဖစ္သည္။

ကေလးအတြက္ အာဟာရမွာ မိခင္ႏို႔ၿပီးလွ်င္ ဆန္ျပဳတ္သာ ရိွသည္။

"လူႀကီးလည္း ဘာမွ ဝယ္မစားႏုိင္သလို ကေလးကိုလည္း ဘာမွ မေကြ်းႏုိင္ဘူး" ဟု ေဒၚအေလးမီးက ဆိုသည္။

အိမ္ျပန္ခ်င္ၿပီ

ဘုရားေက်ာင္းနယ္ေျမမ်ားတြင္ ခိုလႈံေနရသူမ်ားထဲမွ ရင္ခြင္ပိုက္ကေလးမိခင္မ်ား၏ တူညီေသာ အခ်က္မ်ားထဲတြင္ ရင္ေသြးငယ္အတြက္ ရုန္းကန္လိုျခင္း၊ အိမ္လြမ္းစိတ္တို႔ ပါဝင္သည္။

တံုမရီ ႏွစ္ျခင္း အသင္းေတာ္တြင္ ေတြ႔ရသည့္  လီဆူတိုင္းရင္းသူလည္း မၾကာေသးခင္ကမွ ေဆးရံုဆင္းလာသူျဖစ္သည္။   အသက္ ၂ဝ အရြယ္ မအာတူးဆာ သာမက သူ၏ ရင္ခြင္ပိုက္သားငယ္လည္း တႏိုင္းေဆးရံုတြင္ ကုသမႈခံယူခဲ့ရသည္။ တႏိုင္း၊ နမ့္ပ်ိဳေက်းရြာတြင္ ေနထိုင္ခဲ့သည့္ လီဆူတိုင္းရင္းသူက အလွဴရွင္မ်ားကိုသာ အားကိုးေနရသည့္အတြက္  စိတ္အားငယ္ရသည္ဟု ေျပာသည္။ ရြာျပန္ရန္ အေျခအေန မေပးသည့္ အေျခအေနတြင္ သူက ဝင္ေငြရွိသည့္ အလုပ္အကုိင္တစ္ခုကို လုပ္ကိုင္လိုသူျဖစ္သည္။

သူႏွင့္ အသက္ မတိမ္းမယိမ္း ရိွသူ  မထြယ္လွ်ားကလည္း မိရိုးဖလာ ေရြ႕ေျပာင္း ေတာင္ယာလုပ္ငန္းကို ပစ္ၿပီး စခန္းတြင္ ခိုလႈံစဥ္ က်န္းမာေရးမေကာင္းသျဖင့္ အားငယ္စိတ္က ပိုမို ႀကီးထြားလာသည္။

လူက စစ္ေရွာင္စခန္းအတြင္း ေရာက္ေနေသာ္လည္း သူ႔စိတ္က  နမ္းခမ္းေက်းရြာသို႔ ေရာက္ေနသည္။

“ေဆးရံုတက္ရမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဖ်ားတဲ့အခ်ိန္ အိမ္မွာလည္း မဟုတ္ေတာ့ စိတ္ဓာတ္က်ပါတယ္။  ရြာကိုျပန္ခ်င္တယ္၊ ရြာက အိမ္ကိုလြမ္းတယ္” ဟု နမ္းခမ္းေက်းရြာမွ ထြက္ေျပးလာသူ ငယ္ရြယ္သည့္ႏို႔တိုက္မိခင္ မထြယ္လွ်ားက  ငိုရႈိက္ၿပီး ေျပာလုိက္ေလသည္။  ။

ၿဖိဳးသီဟခ်ိဳ/Myanmar Now
http://www.myanmar-now.org