ကြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ ကေမာက္ကမ၀န္ထမ္းလစာနဲ႔ ပင္စင္လစာမ်ား

'လစာ'ဆိုေတာ့၊ 'ေငြ'အေၾကာင္းပဲ ေျပာရေတာ့မွာေပါ့ အယ္ဒီတာေရ။ နိုင္ငံေတာ္တခုလံုးအတြက္ေတာ့ ေရႊေဈး၊ ေလာင္စာဆီေဈးနဲ႔ နိုင္ငံျခားေငြလဲလွယ္ႏႈန္းေတြကို ေနာက္ခံထားၿပီး စဥ္းစားေဆာင္ရြက္ၾကရမွာေပါ့။

လူအမ်ားစုအတြက္ေတာ့၊ 'ေငြ'ဆိုတာ အေျခခံစားေသာက္ကုန္ေဈးနႈန္း (Cause of Living) ေတြနဲ႔ စံထားျပီး တန္ဖိုးျဖတ္ၾကရမွာပါပဲ။ ေရႊေတြ၊ ေဒၚလာေတြထားလိုက္ပါ။ ၀န္ထမ္းေတြရဲ့ လစာဟာ အဲဒီကုန္ေဈးနႈန္းေတြနဲ႔ ဘယ္လိုအခ်ဳိးက်ေနသလဲ။ မနိုင္မနင္းျဖစ္ရေအာင္ သိပ္ကြာေနသလား။ ကိုယ္ေတြ႕ကေလးေျပာပါ့မယ္။

တေန႔က ကမာရြတ္-ဘူတာ႐ံုလမ္းက ကြ်န္ေတာ့္ေဖာက္သည္ 'စြမ္းထက္'ဆိုတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာစာစီစာ႐ိုက္ဆိုင္ေလးမွာ အထက္တန္းျပ ဆရာမတေယာက္နဲ႔ စကားစပ္မိရင္းေမးၾကည့္ေတာ့ သူ႔လစာက တသိန္းရွစ္ေသာင္း (က်ပ္ ၁၈၀,၀၀၀)တဲ့ခင္ဗ်။ ဘဲြ႕ရမူလတန္းျပဆရာ၊ ဆရာမရဲ႕ လစာက တသိန္းငါးေသာင္း (က်ပ္ ၁၅၀,၀၀၀)တဲ့ဗ်ာ။ ကေန႔ ကုန္ေဈးႏႈန္းနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကြာဟတာပဲ။ ေကာင္းကင္မွာ ကင္းၿမီေကာက္ေထာင္၊ ဒိုက္ဗင္ထိုးၿပီး၊ ကၽြမ္းပစ္ေနတဲ့ ကုန္ေဈးႏႈန္းကို ဆရာမေလးေတြအေနနဲ႔ လိုက္မမီနိုင္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ဆရာ၊ ဆရာမေတြ က်ဴရွင္ျပတာကို လက္မခံနိုင္ေပမယ့္ နားလည္ေပးလို႔ရပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ News Watch မွာ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့သလိုပါပဲ။ ၀န္ထမ္းေတြကို သူတို႔တာ၀န္ယူထားရတဲ့အလုပ္၊ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့အဆင့္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြတဲ့ လစာေတြ ေပးသင့္တာၾကာပါၿပီ။ ခိုင္းလည္းခိုင္းပါ။ ေကၽြးလည္းေကၽြးပါ။ ဒါမွ လာဘ္စားတာေတြလည္း ေပ်ာက္သြားမွာပါ။

၁၉၆၇-၆၈ မွာ ကြ်န္ေတာ္ အထက္တန္းျပဆရာလုပ္ေတာ့ လစာ ၂၉၇ က်ပ္ရသဗ်။ ေရႊေဈးက ၃၈၀ ပါ။ ၄၀၀ မျပည့္ပါဘူး။ လမ္းေဘးထမင္းဆိုင္ေလးေတြမွာစားရင္ အသားဟင္း၊ အသီးအရြက္ေၾကာ္၊ ဟင္းခ်ဳိ/ ခ်ဥ္ရည္၊ ငါးပိရည္၊ တို႔စရာနဲ႔ အ၀စား တက်ပ္ခဲြပါ။ ေဈးထဲက ထမင္းဆိုင္ေကာင္းေကာင္းမွာ ဟင္းေကာင္းေကာင္း ပုစြန္တုပ္နဲ႔စားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တခါျပင္ ၃ က်ပ္ခဲြပါ။ ၀ါသနာအရေျပာရရင္ BE လို႔ေခၚတဲ့အစိုးရ အရက္ျဖဴသန္႔သန္႔က ၁-ပဂ္ကို ျပား ၃၀ ပါ။ အေရွ႕ေတာင္ အာရွအထိ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ မႏၲေလးရမ္ကတလံုးကို ၇ က်ပ္ခဲြပါ။ အဲဒီတုန္းက လူပ်ဳိလူလြတ္ဆိုေတာ့ အပိုသံုးေတြမ်ားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာင္ေလာက္င႐ံုမက ပိုလံွ်ေနပါေသးတယ္။ မိတ္ေဆြ အိမ္ေထာင္ရွင္ဆရာ၊ ဆရာမေတြလည္း သားသမီး ၄-၅ ေယာက္နဲ့ ၀၀လင္လင္စားလို႔၊ လူတန္းေစ့၀တ္စားလို႔၊ သားသမီးေတြကို ပညာသင္ေပးလို႔ ဣေျႏၵမပ်က္ ခဲ့ၾကပါဘူး။

ဟုတ္တယ္ေလ။ ေရႊေဈး ၃၈၀ နဲ႔ တြက္ၾကည့္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္လစာက ေရႊသံုးမတ္သား၀ယ္လို႔ရသဗ်။
ဟိုအထက္တန္းျပဆရာမေလးရဲ႕ လစာက တသိန္းရွစ္ေသာင္းဆိုေတာ့ ကေန႔ေရႊေဈး ရွစ္သိန္းေက်ာ္နဲ႔တြက္ၾကည့္ရင္ သူ႔ခမ်ာ ေရႊတမတ္သားေတာင္ မ၀ယ္နိုင္ရွာပါဘူး။

တခ်ဳိ႕ဌာနေတြကေတာ့ ေနစရာနဲ႔ အေျခခံစားကုန္ေတြပါ ေထာက္ပံ့နိုင္ေတာ့ အဲဒီဌာနေတြရဲ႕ အနိမ့္ဆံုး၀န္ထမ္းေတြဟာ အထက္တန္းျပဆရာ၊ ဆရာမေတြထက္ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိၾကမွာပါ။ အဲဒီအတြက္ မုဒိတာပြားပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းအားလံုး တေျပးညီခံစားၾကရေစခ်င္ပါတယ္။

တျပည္လံုးမွာရိွတဲ့ ဌာနမေရြး၀န္ထမ္းမွန္သမွ်ကို ထမင္းစားဖို႔လံုေလာက္တဲ့ ၀န္ထမ္းလစာေလာက္ေတာ့ ေပးသင့္ပါၿပီ။ အခုေပးေနတဲ့ လစာႏန္းထားကို မဆလ၊ န၀တ၊ နအဖနဲ႔ ပထမဆံုးအရပ္သား အစိုးရ လက္ထက္အထိ မၾကာခဏျပင္ဆင္တိုးျမႇင့္ေပးခဲ့တာ ေတြ႕ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သာဓုလည္းေခၚပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီကိစၥေတြကို တာ၀န္ယူရတဲ့ စီမံကိန္းနဲ႔ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးဌာနဟာ ဘယ္ေပၚလစီ၊ ဘယ္သီအိုရီေတြနဲ႔ ေရးဆဲြခဲ့တာလဲ။ စီမံ/ဘ႑ာ၀န္ႀကီးဌာနရဲ့ အထက္မွာ ေပၚလစီခ်ေပးတဲ့ အာဏာရွင္ေတြမ်ားရိွခဲ့ေလသလား။ အစိုးရမင္းမ်ား ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေလး ထားၾကပါခင္ဗ်ာ။

အယ္ဒီတာေရ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ News Watch မွာလည္း စိတ္ခ်မ္းသာရတဲ့ ဖတ္စရာဆိုလို႔ 'အဂၤလိပ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ'ပဲရိွပါတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီဆရာမ ျမသဥၨလီႏြယ္ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြကို ဒီတိုင္းျပည္က အစိုးရမင္းေတြ ဖတ္ေစခ်င္လိုက္တာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာ လူမႈဖူလံုေရးဆိုတဲ့ဌာနေတာ့ ရိွပါရဲ႕၊ ၀န္ထမ္းနဲ႔ ပင္စင္စားေတြအတြက္ ေရတို-ေရရွည္ စီမံကိန္းေတြမရိွပါဘူး။ လူမႈဖူလံုေရးေဆးခန္းေလးေတြ ကဲ်တိ ကဲ်ေတာက္ ဖြင့္ထားၿပီး အလုပ္သမားေဆး႐ံုႀကီးဆိုတာကလည္း ရန္ကုန္နဲ႔မႏၲေလး (၂)ၿမိဳ႕တည္းမွာပဲ ဖြင့္ေပးထားတာပါ။ (ကြ်န္ေတာ္မွားရင္ ျပင္ေပး ပါ)။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဆရာမ ျမသဥၨလီႏြယ္ကို အားက်လို႔မရနိုင္ေတာ့ ''ျမန္မာတို႔ တိုင္းျပည္မွာ''ဆိုၿပီး ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းလိုက္ပါဦးမယ္။

ကဲ၊ ၀န္ထမ္းလစာ ၿပီျပီးေတာ့ ပင္စင္လစာေပါ့ဗ်ာ။
အဆင့္ကြာျခားလွတဲ့ ၀န္ထမ္းႏွစ္ဦးၾကားမွာ ပင္စင္လစာ အလြန္အကၽြံကြာျခားေနၾကပံုကိုလည္း ေျပာပါဦးမယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ ေယာက္ဖတေယာက္ဟာ ၁၉၆၂ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ဆိုတဲ့ အာဏာသိမ္းစစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အဂၤလိပ္စာဌာနက နည္းျပဆရာတဦးပါ။ ေနာက္ေတာ့ ေရွ႕ကတေယာက္ ေသမွ ေနာက္ကလူေတြ ရာထူးတိုးရတဲ့ တကၠသိုလ္ကိုေၾကာက္ၿပီး ဘဏ္အရာရိွလိုင္းကို ကူးသြားပါတယ္။

ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး၊ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ၊ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ လက္ေထာက္အေထြေထြ မန္ေနဂ်ာဆိုတဲ့ဘ၀ေတြမွာ လုပ္သက္ ၃၈ နွစ္ေက်ာ္ေအာင္ က်င္လည္ခဲ့ၿပီး ပင္စင္ယူခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ မဆလ၊ န၀တနဲ႔ နအဖ လက္ထက္ေတြမွာ နိုင္ငံေပါင္း (၆)နိုင္ငံ ေလာက္သြားခဲ့ရပါတယ္။ ကမၻာ့ဘဏ္ (World Bank)၊ အာရွ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရး ဘဏ္ (ADB) နဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံကို ကူညီေလ့ရိွတဲ့ နိုင္ငံေတြကို အစည္းအေ၀းေတြ၊ ေဆြးေႏြးပဲြေတြတက္ဖို႔ သြားရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူၿပိန္းအျမင္ကေတာ့ ကမ႓ာပတ္ၿပီး ပိုက္ဆံေခ်းေနၾကရွာတာပါ။ အဲဒီလိုသြားရင္ ဘယ္၀န္ႀကီးလက္ထက္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အစည္းအေ၀းေတြမွာ သူပဲဒိုင္ခံရွင္းလင္းတင္ျပရပါတယ္။ သူပဲ အဂၤလိပ္ စာတတ္တာကိုး။ သူပဲ စာရင္းဇယား ကိန္းဂဏန္းေတြကို ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ ရွင္းျပနိုင္တာကိုး။ မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြ မ လုပ္တတ္တဲ့အလုပ္ေတြကို သူပဲလုပ္ခဲ့ရတာပါ။

အဲဒီ ေယာက္ဖႀကီးဟာ Assistand General Manager (လက္ေထာက္အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ) ဆိုတဲ့ ရာထူးႀကီးနဲ႔ လုပ္သက္ျပည့္နဲ႔ သက္ျပည့္ပင္စင္ယူခဲ့ပါတယ္။

တေလာကေတာ့ နိုင္ငံေတာ္အတြက္ နိုင္ငံတကာမွာ ေငြေခ်းခဲ့တဲ့ ျပည့္သားေကာင္း ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ေယာက္ဖႀကီးဟာ ပင္စင္ထုတ္ရာက အျပန္ ထိုင္မိႈင္ေနရွာပါတယ္။ အက်ဳိးအေၾကာင္းေမးၾကည့္ေတာ့ ဌာနတခု က ျပန္တမ္း၀င္အရာရိွမဟုတ္တဲ့ သူ႔ရာထူးနဲ႔ယွဥ္ရင္ ေလးငါးဆင့္ေလာက္ နိမ့္တဲ့သူက သူ႔ထက္ပင္စင္လစာ အမ်ားႀကီးပိုရေနပါတယ္တဲ့။လက္ ေထာက္အေထြေထြမန္ေနဂ်ာႀကီးဟာ ပင္စင္လစာတသိန္းနွစ္ေသာင္း ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပဲရၿပီး အဲဒီျပန္တမ္း၀င္အရာရိွမဟုတ္တဲ့ အဆင့္နိမ့္ရာထူးနဲ႔ သူက ပင္စင္လစာ တသိန္းခုနစ္ေသာင္းရပါသတဲ့။
ေယာက္ဖႀကီးလည္း ေတာက္တေခါက္ေခါက္နဲ႔ မခိ်တင္ကဲ ေၾကကဲြေနရွာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲကေတာ့ ေျပာေနမိပါတယ္။ 'ခင္ဗ်ားက နိုင္ငံမွားၿပီး လူျဖစ္လာတာကိုး။ အဂၤလိပ္တို႔တိုင္းျပည္မွာမွ လူသြားမျဖစ္တာကိုး'လို႔။

ကဲ၊ ဒီပင္စင္လစာ စာရင္းေတြေရးဆဲြတဲ့၊ စီမံကိန္းနဲ႔ဘ႑ာေရး ၀န္ႀကီးရဲ႕ အထက္မွာေရာ၊ ဘယ္ေခတ္က အာဏာရွင္ေတြက ဘယ္စနစ္၊ ဘယ္အာဏာနဲ႔ စီမံခန္႔ခဲြခဲ့ၾကတာလဲ။ အစိုးရမင္းမ်ား ျပန္ၿပီးစစ္ေဆးၾကည့္ ၾကပါဦး။ ခုေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္တိုင္းျပည္မွာမွမရိွတဲ့ လစာစာရင္းနဲ႔ ပင္စင္လစာ စာရင္းကို ဒီတိုင္းျပည္မွာ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ တကယ့္ကို ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္နဲ႔ ရွက္ဖို႔ေကာင္းလွပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ အဲသလို ျဖစ္ရလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေျဖဖို႔ ပင္စင္လစာကိုတြက္တဲ့အခါမွာ (အခ်ဳိ႕ဌာနေတြ၊ ဥပမာ ဘဏ္)မွာ တည္ကိန္းမွားသြားတဲ့ စနစ္အေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ့္မွာ သကၠရာဇ္ေတြ၊ အေျခခံအခ်က္အလက္ ေတြနဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြ ရိွပါတယ္။ ဌာနတခုတည္းကြက္မေျပာခ်င္လို႔ စာလည္းေလးမွာစိုးလို႔ ခ်န္ထားခဲ့တာပါ။

တရားနဲ့ေျဖၾကေပါ့ဗ်ာ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္အေနနဲ႔ ေတြးၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အရင္ဘ၀က အကုသိုလ္အားႀကီးခဲ့လြန္းလို႔ အခုဘ၀မွာ ဘံုဆိုးဘံုညံ့တခုကို ေရာက္ေနရတယ္လို႔ပဲ ေျဖၾကပါ။

ယူတတ္ရင္ ကုသိုလ္ရပါတယ္။

ခႏၲီပါရမီ ဆက္တိုင္းမီွ နိုင္ၾကပါေစ။

(မင္းသစ္္)
News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္)
https://www.facebook.com/NewsWatchJournal