ကေလးအလုပ္သမား တစ္သန္းခြဲေက်ာ္ရွိသည့္ တိုင္းျပည္ ရယ္မွာလား၊ ငိုမွာလား

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကေလးအလုပ္သမားဦးေရ အမွန္ေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီ။ ယခင္ကေတာ့ ကေလးအလုပ္သမား ဦးေရကို ခန္႔မွန္း၍သာ ေျပာခဲ့ၾကရသည္။ ေလးငါးေျခာက္ သိန္းတစ္သန္းစသည္ျဖင့္ရွိလိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကသည္။ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံလူဦးေရႏွင့္ အိမ္အေၾကာင္းအရာ သန္းေခါင္စာရင္းအရ ျပည္ေထာင္စု အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ လုပ္ငန္းသန္းေခါင္စာရင္း အစီရင္ခံစာ(အတြဲ ၂-ခ)ကို မတ္ ၂၈ ရက္က ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။ ယင္းေၾကညာ ခ်က္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကေလးအလုပ္သမား (သန္းေခါင္စာရင္း အစီရင္ခံစာတြင္ အလုပ္လုပ္ေနရေသာ ကေလးငယ္ဟုသံုးသည္။) စုစုေပါင္းတစ္သန္းငါး သိန္းေလးေသာင္းေက်ာ္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ နည္းနည္း ေနာေနာ မဟုတ္ေခ်။ ထိုမွ်မ်ားျပားေနမွန္း ယခုမွသိရ၍ အံ့ၾသမိ၏။

ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရအဆက္ဆက္တို႔သည္ ကေလးအလုပ္သမားအေရအတြက္ကို မဆိုထားႏွင့္ ကေလးအလုပ္သမားရွိေနပါသည္ကို တစ္ခါမွ်ဝန္ခံေျပာၾကားျခင္း မရွိခဲ့။ ယခုေတာ့ ၂ဝ၁၄ သန္းေခါင္စာရင္းအရ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဦးစီးဌာနက ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ေပၿပီ။ ယင္းသည္တိုင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းေသာ လကၡဏာျဖစ္သည္။ အရွိကို အရွိအတိုင္း တိုင္းျပည္ကိုခ် ျပသြားႏိုင္ခဲ့ျခင္းသည္ ပြင့္လင္းျမင္သာေသာ သေဘာကို ေဆာင္၏။ ပြင့္လင္းျမင္သာရွိမွသာ မိမိတို႔တိုင္းျပည္၏ အေနအထားကို သံုးသပ္ႏိုင္မည္။ ေရွ႕ဘာဆက္လုပ္ ရမည္ကို ဝိုင္းဝန္းညိႇႏႈိင္း ေဆြးေႏြးအႀကံဥာဏ္ရယူႏိုင္ ပါမည္။ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ရာတြင္ လုပ္သား အင္အားစာရင္းကို ႏိုင္ငံတကာစံႏႈန္းအရ အသက္ (၁၅) ႏွစ္မွ စတင္ေကာက္ယူသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ အလုပ္စတင္လုပ္ႏိုင္သည့္ အသက္အရြယ္ကို တရားဝင္ ၁၈ ႏွစ္ဟု သတ္မွတ္သည္။ ယခု ကေလးအလုပ္သမား စာရင္းျပဳစုရာတြင္ အသက္ ၁ဝ ႏွစ္မွ ၁၇ ႏွစ္အတြင္း ေက်ာင္းေနရမည့္အရြယ္တြင္ ေက်ာင္းမေနရဘဲ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကရသည့္ ကေလးမ်ားကို စာရင္းေကာက္ယူထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယင္းဦးစီးဌာနက ထုတ္ျပန္ေျပာ ၾကားထားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကေလးအလုပ္သမား တစ္သန္းငါးသိန္းေလးေသာင္းေက်ာ္ရွိရာတြင္ ေယာက်္ားေလးဦးေရ ရွစ္သိန္းေလးေသာင္းေက်ာ္ရွိၿပီး မိန္းကေလးဦးေရ ခုနစ္သိန္းေက်ာ္ရွိေနသည္။ ယင္းအေရအတြက္တြင္ အမ်ားစုေသာ ေယာက်္ားေလး၊ မိန္းကေလးတို႔သည္ လုပ္ခလစာျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေနၾကရၿပီး က်န္သည့္ငါးရာခိုင္ ႏႈန္းေလာက္သာ လုပ္ခလစာမရဘဲ မိသားစုအလုပ္တြင္ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးေနရသူမ်ားျဖစ္သည္။ လုပ္ကိုင္ေနရသည့္ အလုပ္က႑အလိုက္ ေလ့လာၾကည့္မည္ဆိုပါက လယ္ယာက႑တြင္ ကေလးအလုပ္သမားေပါင္းရွစ္သိန္းေက်ာ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။ အေသးစားအလတ္စား ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ တစ္သိန္းသံုး ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေက်ာ္၊ အေရာင္းအဝယ္က႑တြင္ ရွစ္ေသာင္းေက်ာ္၊ ေဆာက္လုပ္ေရးက႑တြင္ ခုနစ္ေသာင္း ေလးေထာင္ေက်ာ္၊ အျခားဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္း မ်ားက႑တြင္ ေျခာက္ေသာင္းေက်ာ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကရေၾကာင္း အစီအရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ဤသည္ကိုၾကည့္လွ်င္ ေက်းလက္ေတာရြာတြင္ ကေလးအလုပ္ သမားမ်ား အမ်ားအျပားရွိေနသည္ဟု ျမင္သာပါသည္။

ကေလးအလုပ္သမားျပႆနာသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ျပႆနာႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ယင္းကို အေထြအထူးရွင္း ျပစရာမလိုဟုျမင္၏။ တိုင္းျပည္ဆင္းရဲမွေတာ့ ျပည္သူ လူထုဆင္းရဲမည္ပင္။ ျပည္သူလူထုမိသားစုမ်ား ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေၾကာင့္ေၾကာင့္ၾကၾကျဖစ္ေနၾကလွ်င္ မိသားစုဝင္ အားလံုး ကေလးလူႀကီးမက်န္ အလုပ္ထြက္လုပ္ရေပေတာ့မည္။ အလုပ္လုပ္မွ ထမင္းနပ္မွန္မည္။ ေန႔စဥ္ဝင္ေငြရမွ ဘဝရပ္တည္ရွင္သန္ႏိုင္မည္။ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ေန႔စဥ္ဝင္ေငြရရွိေရးကို ဦးစားေပးရေသာအခါ ထိုမိသားစုသည္ ပညာေရးကိုလည္း ေဘးခ်ိတ္ထားရသည္။ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရးႏွင့္ သာေရးနာေရးမ်ားကိုလည္း ေဘးဖယ္ထားလိုက္ရ၏။ တိုင္းျပည္အတြက္ အင္မတန္မွ နစ္နာရသည့္ ကိစၥႀကီးျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းေနရမည့္အရြယ္ စာသင္ခန္းထဲတြင္ ရွိရမည့္ကေလးမ်ား ကာယအလုပ္ၾကမ္း လုပ္ငန္းခြင္ထဲတြင္ ေရာက္ေနရသည့္အျဖစ္သည္ ထိုတိုင္းျပည္အတြက္ ရင္နာစရာလည္းေကာင္း၏။ အနာဂတ္ အတြက္လည္း ရင္ေလးစရာေကာင္း၏။ အရင္းစစ္လွ်င္ တိုင္းျပည္ဆင္းရဲျခင္းသည္သာ အျပစ္ေပၚလာပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ တိုင္းျပည္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္သြားသည့္ အစိုးရ အဆက္ဆက္သည္ တိုင္းျပည္၏အနာဂတ္ကို ဖ်က္ဆီးသြားၾကသူတရားခံမ်ားဟု သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္ရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သမိုင္းတရားခံျဖစ္မည္စိုး၍ ကေလးအလုပ္ သမားရွိပါလ်က္ႏွင့္ ဖံုးဖုံးဖိဖိလုပ္ထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အပုပ္တို႔မည္သည္ အခ်ိန္တန္လွ်င္ေပၚကို ေပၚပါသည္။

ယခုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကေလးအလုပ္သမား အမွန္တကယ္ရွိသည္။ ဦးေရအားျဖင့္ တစ္သန္းငါးသိန္း ေလးေသာင္းေက်ာ္ရွိေနၿပီဟူသည္ကို သိရၿပီျဖစ္သျဖင့္ ယင္းကိစၥကို ဝိုင္းဝန္းကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရပါေတာ့မည္။ ေျဖရွင္းသည္ဆိုရာတြင္ ကေလးစစ္သားေလွ်ာ့ခ်ေရး၊ ကင္းစင္ေရး ကဲ့သ႔ိုျပဳလုပ္၍ ရမည္မဟုတ္ေပ။ ကေလးအလုပ္သမား မရွိေစေရး လုပ္ငန္းခြင္ထဲရွိကေလးမ်ားကို စစ္ေဆးေရြး ထုတ္၍ရမည္မဟုတ္။ ထုိသို႔လုပ္လွ်င္ ၎ကေလးတုိ႔၏ မိသားစုမ်ား စားဝတ္ေနေရးက်ပ္တည္းသြားမည္၊ ဒုကၡ ေရာက္မည္။ ကေလးအလုပ္သမားျပႆနာဟူသည္မွာ ႏိုင္ငံတကာကလည္း လက္ခံထားသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံအသီးသီးတြင္လည္း ကေလးအလုပ္သမား ျပႆနာမ်ားရွိၾကသည္။ ယင္းႏိုင္ငံမ်ား၏ ေကာင္းႏိုးရာရာေသာ ကေလးအလုပ္သမားဥပေဒတစ္ရပ္ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းရပါမည္။ ယင္းဥပေဒထဲတြင္ ကေလးအလုပ္ သမားမ်ားအား လူႀကီးအလုပ္သမားမ်ားကဲ့သို႔ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ား အျပည့္အဝခံစားခြင့္ေပးေရးပါဝင္ ရမည္။ ကေလးအလုပ္သမားမို႔လို႔ အနည္းဆံုးအခ ေၾကးေငြက်ပ္ ၃၆ဝဝ ၏ တစ္ဝက္ခံစားခြင့္မရွိေစရ။ လုပ္ခလစာႏွိမ္ထားျခင္း၊ အခြင့္အေရးမ်ားႏွိမ္ထားျခင္း မရွိေစရ။ ကေလးအလုပ္သမားအျဖစ္ လက္ခံမည့္ အလုပ္ဌာနသည္ ဆရာဝန္ေဆးစစ္ခ်က္ျပသႏိုင္သည့္ သူကိုသာ လက္ခံရမည္။ ကေလးအလုပ္သမားအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္သည့္ က်န္းမာေရးျဖင့္ ညီၫြတ္ရမည္ စသည္ျဖင့္ ကေလးအလုပ္သမား အခြင့္အေရးကာကြယ္ ေပးသည့္အခ်က္မ်ား ေရးဆြဲျပ႒ာန္းသင့္သည္။

ထို႔ျပင္ ဥပေဒတြင္ ပညာေရးကိုပစ္ပယ္ထားခဲ့ရသည္။ ကေလးအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရး စနစ္ျဖင့္ ပညာဆက္လက္ဆည္းပူးႏိုင္ေရးကို ဖန္တီးေပးသင့္သည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ စားေသာက္ ဆိုင္မ်ားတြင္ ကေလးအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ အားလပ္ခ်ိန္တြင္ ပညာသင္ၾကားေပးျခင္း အစီအစဥ္မ်ား ဆိုင္ပိုင္ရွင္တို႔ လုပ္ကိုင္ေပးၾကျခင္းကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ၾကား မိသည္။ ယင္းသည္ လုပ္ငန္းရွင္အခ်ဳိ႕အတြက္ ပညာဒါန ေျမာက္သည့္ ေကာင္းမြန္ေသာေစတနာျဖစ္သည္။ ယင္းကို ထပ္မံ၍ တိုးခ်ဲ႕ေဆာက္ရြက္ႏိုင္ေရး ဥပေဒျဖင့္ တြန္းအားေပးသင့္သည္။ သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားကလည္း ေငြအား၊ နည္းပညာအားျဖင့္ ပံ့ပိုးေပးသင့္သည္။ ကေလး အလုပ္သမားမ်ား လုပ္ငန္းခြင္ပညာသင္ၾကားေရးသည္ အေျခခံပညာအဆင့္တန္းကုန္သည့္အျပင္ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္အဆင့္အထိပါ ဆက္လက္ေျမေတာင္ေျမႇာက္ ေပးသင့္ပါေသးသည္။ ကေလးအလုပ္သမားဟူသည္ ရပ္ေနသည့္ ကိစၥမဟုတ္။ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ အသက္ႀကီးလာမည္ျဖစ္၍ အခ်ိန္တန္လွ်င္လူႀကီးအလုပ္သမား စာရင္းထဲဝင္လာပါမည္။ ထိုအခါ အတန္းပညာလည္း တတ္သည္။ လုပ္ငန္းခြင္တြင္ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပး ျခင္းေၾကာင့္ လုပ္ငန္းကြၽမ္းက်င္သူလည္းျဖစ္လာမည္ ဆိုလွ်င္ အသံုးတည့္ေသာ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ တစ္ခုရလာေပမည္။

ထိုေၾကာင့္ ကေလးအလုပ္သမားအခြင့္အေရးထဲတြင္ ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရးကိုလည္း မျဖစ္မေနစီစဥ္ေပးရမည္။ လုပ္ငန္းကြၽမ္းက်င္သူျဖစ္ေအာင္လည္း ေလ့က်င့္သင္တန္းမ်ား ေပးရပါမည္ဟု ျမင္မိသည္။ ယင္းသို႔ ကေလးအလုပ္သမား အခြင့္အေရးကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဥပေဒတစ္ရပ္ျပ႒ာန္းၿပီးပါက တစ္ဆင့္တက္လုပ္ေဆာင္ေစခ်င္သည္မွာ ကေလးအလုပ္ သမားမ်ားအား ေကာင္းမြန္ေသာ အလုပ္ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေရာက္ရွိေနေစေရးပင္။ ကေလးအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ေကာင္းမြန္ေသာ အလုပ္ပတ္ဝန္းက်င္ဟူသည္မွာ လူကုန္ကူးမႈ ကင္းေဝးေသာ၊ လိင္ေစာ္ကားခံရမႈမရွိေသာ၊ ကေလး၏ဂုဏ္သိကၡာႏွိမ့္ခ်ခံရျခင္းမရွိေသာ၊ ႀကီးႏိုင္ငယ္ ညႇဥ္းဆက္ဆံေရးမရွိေသာ လုပ္ငန္းခြင္မ်ဳိးကိုဆိုလုိသည္။ ယင္းကိစၥမ်ားအတြက္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ေဆာင္ရြက္သင့္သည္ဟု ယူဆသည္။ လုပ္ငန္း ခြင္အသီးသီးတြင္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားလည္း အားေကာင္းဖို႔လိုသည္။ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ား အားေကာင္းၿပီး ဥပေဒကလည္းထိေရာက္မႈရွိမည္ဆိုလွ်င္ ကေလးအလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ားကို အျပည့္အဝ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ အဓိကမွာ လက္ရွိ အလုပ္သမားေရးရာ သက္ဆိုင္သူအာဏာပိုင္မ်ားသည္ ကေလးမ်ားကို သနားမိဖို႔ပင္ျဖစ္သည္။

ယခင္အစိုးရ၏ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဦးစီးဌာနသည္ ကေလးအလုပ္သမားအေရအတြက္ကို ထုတ္ေဖာ္ေပးသြားခဲ့ၿပီ။ ယခုအစိုးရအဖြဲ႕က ကေလးအလုပ္သမား အေရးကို ကိုင္တြယ္ေဆာင္ရြက္ရပါေတာ့မည္။ ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေဆာင္ရြက္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟုလည္း ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။ ယခုေတာ့ျပည္တြင္းရွိ ကေလးအလုပ္သမားမ်ားသည္ ကြၽဲလိုႏြားလို ႐ုန္းကန္ရင္း မိသားစုဝမ္းေရးကို ေက်ာင္းေပးေနရၿပီး လူစင္စစ္က လူစဥ္မမီိေသာဘဝ မ်ားျဖင့္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေနရပါေၾကာင္း ေလ့လာ သံုးသပ္တင္ျပလိုက္ရပါသည္။ ။

ေမာင္လြင္ျပင္
MOI Webportal Myanmar
https://www.facebook.com/MOIWebportalMyanmar