ျပည္သူအမ်ား ဆင္းရဲသား

ျမန္မာျပည္ဟာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အနည္းဆံုးႏိုင္ငံထဲမွာ ပါဝင္တာမို႔ ဆင္းရဲႏႊမ္းပါးမႈႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေရးကို ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ရမယ္လို႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္က (၂၀၁၃) မွာ ေျပာပါတယ္။ သမၼတသက္တမ္း (၅) ႏွစ္မွာ တတ္ႏိုင္သမွ် ႀကိဳးစားေပမယ့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ နက္ရိႈင္းလာတဲ့ ဆင္းရဲတြင္းက လြတ္ေျမာက္ဖို႔ဆိုတာ စိတ္ကူးယဥ္ခ်က္လို ျဖစ္ေနပါတယ္။ စီးပြားေရး တုိးတက္မႈႏႈန္းကို ေလ့လာတြက္ခ်က္ၿပီး တိုင္းျပည္အေျခအေနကို အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဘ႑ာေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြ အကဲျဖတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆင္းရဲသား လူတန္းစားရဲ ႔ဘဝကို ေလ့လာဆန္းစစ္ၿပီး လူမႈအေျခအေနကို သံုးသပ္တာမ်ဳိးက နည္းပါတယ္။

ကုလသမဂၢ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအစီအစဥ္ (UNDP) ကထုတ္တဲ့ (၂၀၁၅) လူ႔တိုးတက္မႈအစီရင္ခံစာ Human Development Report ကိုၾကည့္ရင္ အာဆီယံ (၁၀) ႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာျပည္သားေတြဟာ ေအာက္ဆံုးအဆင့္မွာပဲ ရွိေနေသးတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ လားအုိ နဲ႔ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံသားေတြဟာ ျမန္မာျပည္သားေတြထက္ သာေနပါတယ္။ အသက္ေမြးေက်ာင္းမႈအတြက္ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သလဲဆိုတာကို ေလ့လာၿပီး၊ လူ႔တိုးတက္မႈကို အကဲျဖတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ အသားတင္ထုတ္လုပ္မႈ တိုးပြားလာတိုင္း ျပည္သူလူထုဘဝ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာတာ မဟုတ္ေၾကာင္း သိႏိုင္ပါတယ္။

လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ ႔ ေရရွည္တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အလားအလာကို တိုင္းတာဖို႔အတြက္ လူ႔တိုးတက္မႈအညႊန္း Human Development Index ကို ကုလသမဂၢ က ထုတ္ေဝပါတယ္။ အေျခခံ (၃) ခုမွာ တိုးတက္မႈ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာကို ဆန္းစစ္ေလ့လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္းမာစြာ ေနထိုင္ႏိုင္မႈ၊ ပညာသင္ႏိုင္မႈ နဲ႔ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ေကာင္းမြန္မႈစတဲ့ အေျခခံ (၃) ခုကိုၾကည့္ၿပီး လူ႔တိုးတက္မႈကို တိုင္းတာပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ အသက္ရွည္တယ္ ဆိုတာကိုၾကည့္ၿပီး က်န္းမာေရးဘဝကို တိုင္းတာပါတယ္။ လူငယ္ေတြ ပညာသင္ၾကားတဲ့ကာလကိုၾကည့္ၿပီး ပညာေရး တိုးတက္မႈကို အကဲျဖတ္ပါတယ္။ လူေနမႈ အဆင့္အတန္းကိုေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ ႔ ႏွစ္စဥ္ဝင္ေငြမွာ အေျခခံၿပီး တုိင္းတာပါတယ္။ ဒီ (၃) ခ်က္ကို အေျခခံၿပီး ႏိုင္ငံေပါင္း (၁၈၈) ႏိုင္ငံကို ေလ့လာတဲ့အခါ ျမန္မာက အဆင့္ (၁၄၈) မွာ ရွိေနပါတယ္။

ျမန္မာ့အထက္မွာ ပါကစၥတန္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ နီေပါလ္၊ လာအို နဲ႔ ကေမာၻဒီးယားႏုိင္ငံေတြ ရွိပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡ ျဖစ္ေနတဲ့ အီရတ္၊ ဆီရီးယား နဲ႔ လစ္ဗ်ား တို႔ဟာ ျမန္မာထက္ အမ်ားႀကီးသာေနပါတယ္။ ျမန္မာ့ထက္ အဆင့္နိမ့္တဲ့ ႏိုင္ငံ (၄၀) ဟာ အာဖရိကႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ကၽြန္းႏိုင္ငံေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သားရဲ ႔ ပွ်မ္းမွ်သက္တမ္းဟာ (၆၅) ႏွစ္သာရွိၿပီး၊ ပညာသင္ကာလ က (၈) ႏွစ္သာရွိပါတယ္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေငြေၾကးရန္ပံုေငြအဖြဲ႔ IMF အစီရင္ခံစာအရ (၂၀၁၅) မွာ လူတဦးခ်င္းရဲ ႔ ဝင္ေငြေဒၚလာ (၁၂၆၉) ရွိေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကလြဲရင္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြရဲ ႔ တဦးခ်င္းဝင္ေငြဟာ ျမန္မာထက္သာေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြထဲမွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြက ဝင္ေငြအနည္းဆံုး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ လူ႔တိုးတက္မႈ နိမ့္က်တဲ့အဆင့္မွာ ရွိပါတယ္။

သယံဇာတ ၾကြယ္ဝမႈကိုၾကည့္ၿပီး တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ အလားအလာ ရွိတာကို ေထာက္ျပၾကေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ဟာ အေရွ ႔ေတာင္အာရွမွာ အဆင္းရဲဆံုးအဆင့္မွာပဲ ရွိေနပါတယ္။ အာဆီယံ (၁၀) ႏိုင္ငံမွာ သက္တမ္းအတိုဆံုးနဲ႔ ကေလး အေသအေပ်ာက္ အမ်ားဆံုးဟာ ျမန္မာျပည္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရ မတက္မီက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ႔ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈႏႈန္းဟာ ထိုင္းနဲ႔ မေလးရွားတို႔နဲ႔ တန္းတူရည္တူ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ လာအို နဲ႔ ကေမာၻဒီးယားကိုေတာင္ မီဖို႔ခက္ေနပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး စစ္ေရးကို ဦးစားေပးေနတာမို႔ လူ႔တိုးတက္မႈအဆင့္ နိမ့္က်ၿပီး ဆင္းရဲတြင္းနက္ ေနရတာကို (၂၀၁၄) ႏိုဝင္ဘာလထုတ္ Ending Poverty and Boosting Shared Prosperity ဆိုတဲ့ ကမာၻ႔ဘဏ္အုပ္စုက ေရးသားျပဳစုတဲ့ (၇၁) မ်က္ႏွာ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ျမန္မာ့လူဦးေရ (၄၀) ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ အလြန္ဆင္းရဲၾကၿပီး အမ်ားစုဟာ ေက်းလက္ေဒသမွာ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ပဋိပကၡ ျဖစ္တဲ့ေဒသမွာ ဆင္းရဲသား ပိုမ်ားပါတယ္။ ခ်င္းျပည္နယ္ နဲ႔ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ လူဦးေရ (၇၅) ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ဆင္းရဲသားေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဆင္းရဲသား (၃) မ်ုိး (၃) စား ရွိတယ္လို႔ ကမာၻ႔ဘဏ္အုပ္စုက ဆိုပါတယ္။ ပထမအမ်ဳိးက ပညာမရွိ၊ ေငြရင္းမရွိဘဲ ေက်းလက္ေဒသမွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္တဲ့ ဆင္းရဲသားလူတန္းစား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယက ေက်းလက္ဘဝကို လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ၿမိဳ ႔အနီးကို ေရာက္လာတဲ့ ၾကားကာလ ဆင္းရဲသား ျဖစ္ပါတယ္။ တတိယကေတာ့ စီးပြားေရးလႈပ္ရွားမႈမွာ ပါဝင္ခြင့္မရၾကတဲ့ အပယ္ခံ ဆင္းရဲသား လူတန္းစား ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

အလုပ္သမား အင္အားသံုးတဲ့လုပ္ငန္း တိုးပြားလာရင္ ရုိးရာဆင္းရဲသား နဲ႔ ၾကားကာလ ဆင္းရဲသားဦးေရ က်ဆင္းသြားႏိုင္ပါတယ္။ အပယ္ခံ ဆင္းရဲသားကေတာ့ စီးပြားေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ နဲ႔ အဆက္အသြယ္ သိပ္ရွိတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ သူတို႔အတြက္ သီးသန္႔စီမံခ်က္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မွသာ ဆင္းရဲမႈ သက္သာလိမ့္မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းေတြက ဦးေဆာင္လို႔ တိုးတက္မႈရွိလာမွသာ အလုပ္အကိုင္ေပးႏုိင္မွာျဖစ္ၿပီး ဆင္းရဲမႈကို ေလ်ာ့နည္းေစႏုိင္ပါတယ္။ ဆင္းရဲသားရဲ ႔ အေျခအေန၊ အထူးသျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသက ဆင္းရဲသားကို ေလ့လာၿပီး နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္း ကမာၻ႔ဘဏ္အုပ္စုရဲ ႔ ဆင္းရဲမႈ ပေပ်ာက္ေရး အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ဦးေအာင္ခင္, ေက်ာ္ေက်ာ္သိန္း / ဗြီအုိေအ (ျမန္မာပုိင္း)
http://burmese.voanews.com