ကေလးသူခိုး

|| စိုေျပ ||

ဒီရက္ပုိင္း အျပင္ေတြ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အလုိလုိေနရင္း လန္႔ေနတယ္။
အနီးနားမွာ စာသင္ေက်ာင္း တစ္ခုရွိေတာ့လည္း ပုိဆုိး။ ကေလးကုိ ျမင္တာနဲ႔ကုိ
ေၾကာက္ေနတာ။ ကေလးဆုိ ခပ္ေ၀းေ၀းက ေရွာင္တယ္။ က်ဳပ္က ႐ုပ္ခံေလးလည္း
ရွိတာကုိး။ ကေလးသူခုိးလုိ႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေအာ္လုိက္တာနဲ႔ က်ဳပ္ကုိပဲ
၀ုိင္း႐ုိက္ၾကမွာ။ ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္။ မႏၱေလးမွာဆုိ ကေလးသူခုိးဆုိၿပီး
၀ုိင္း႐ိုက္လုိက္တာ ေသပါေလေရာတဲ့။ တကယ္ေတာ့ အဲ့လူက ကေလးသူခုိးလည္း
မဟုတ္ဘူး။ ကုန္စိမ္းသည္တဲ့။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သနားဖုိ႔ေကာင္းလဲ။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူ႔ကုိ သနားတာထက္ ကုိယ့္ကို ကေလးသူခုိးလုိ႔
အထင္မခံရဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္ေလ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အေနအထုိင္ ဆင္ျခင္ေနရတာေပါ့။

အခုတေလာကလည္း ကေလးသူခုိးေတြ ဟုိနားမွာ မိတယ္၊ ဒီနားမွာ မိတယ္ ဆုိၿပီး
သတင္းေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ျပန္႔သားဗ်။ စစခ်င္းျပန္႔တာကေတာ့ သထံုမွာ
ကေလးသူခုိးမိလုိ႔ ဆုိတဲ့ သတင္းထင္တယ္။ ေနာက္ပုိင္းေတာ့ ဟုိနားမွာ မိျပန္ၿပီ။
ဒီနားမွာ မိျပန္ၿပီ။ တကယ္လားလုိ႔ လူကုန္ကူးဌာနက ရဲအရာရွိေတြကုိ
စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အျခားအမႈေတြ မိတာနဲ႔ ကေလးသူခုိးဆုိၿပီး
အထင္မွားၾကတာေတြကုိ ကေလးသူခုိးမိပါတယ္ ဆုိၿပီး ဓာတ္ပံုရုိက္ၿပီး အြန္လုိင္းေပၚ
တင္ၾကရယ္။ အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ တကယ့္ ကေလးသူခုိး သတင္းစစ္စစ္ကို
မေတြ႔ေသးဘူး။ ၈၈ အေရးအခင္းတုန္းကလည္း ေရအုိးထဲမွာ အဆိပ္ေတြ
လုိက္ခတ္ေနပါတယ္ဆုိၿပီး ဒဂုံမွာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ေခါင္းျဖတ္
သတ္ခံလုိက္ရဖူးတယ္။ အျခားေနရာ ေတြမွာလည္း အဆိပ္ခတ္တယ္ဆုိၿပီး
အသတ္ခံရတဲ့လူေတြ ရွိတယ္လုိ႔ ၾကားမိတယ္။ တကယ္လည္း အဆိပ္ခတ္တာ
မဟုတ္ဘဲနဲ႔။ ေကာလဟကုိ ယံုၿပီး ေဒါသထြက္ေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးက မဆင္မျခင္နဲ႔
သတ္လုိက္တာ။

ဟုိးတေလာက မြတ္ဆလင္ေတြနဲ႔ ပဋိပကၡ ျဖစ္ေတာ့လည္း ဒီလုိပဲ။ ဘယ္မွာေတာ့
ကုလားနဲ႔ ဗမာ႐ိုက္ေနၿပီ။ ဟုိမွာေတာ့ ရခုိင္နဲ႔ ေဆာ္ကုန္ၿပီ။ ေကာလာဟလေတြ
ျဖန္႔ၾကတယ္။ ေလာက္ကုိင္မွာ စစ္ျဖစ္တုန္းကလည္း ဒီလုိပဲ။ ဘယ္ရြာမွာ
ေပၚတာဆဲြတယ္၊ ဟုိရြာမွာ ေပၚတာဆဲြတယ္ဆုိၿပီး သတင္းေတြ ျဖန္႔တယ္။
တကယ္စံုစမ္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အခုရက္ပုိင္းလည္း ေဖ့စ္ဘုတ္မွာဆုိ
သတင္းဌာနေတြရဲ႕ ေပ့ခ်္ေတြကို အတုလုပ္တယ္။ ၿပီးရင္ ကေလးသူခုိးအေၾကာင္း
တင္တယ္။ အခ်ဳိ႕လူေတြက ဘာသတင္းျဖစ္ျဖစ္ ယံုတယ္။ အခ်ဳိ႕လူေတြကေတာ့
သတင္းဌာနေတြမွာ တင္မွယံုတယ္။ အဲ့သတင္းဌာနက ေပ့ခ်္ အစစ္လား အတုလား
မစံုစမ္းေတာ့ဘူး။ အဲ့ေတာ့ တကယ္ပဲဆုိၿပီး ယံုၾကေလေရာ။ ဒီလုိမ်ဳိးကေလးသူခုိး
ေကာလာဟလေတြ ျဖန္႔တာဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္ခုခုေတာ့ ရွိပံုရတယ္။ အစုိးရ
အေျပာင္းအလဲကာလမွာ ဆူပူေစခ်င္တာလား။ ဘာလားေပါ့။

ေသခ်ာတာကေတာ့ ျပည္သူေတြကုိ ထိတ္လန္႔ေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ကေတာ့
အထင္အရွားပဲ။ အခုဆုိ ကေလးသူခုိး ေကာလာဟလက ေတာရြာေတြအထိ
ေရာက္ကုန္ၿပီ။ နာမည္ႀကီးဓာတ္ပံု သတင္းေထာက္ တစ္ေယာက္ေတာင္
ေခ်ာင္းသာဘက္က ရြာတစ္ရြာမွာ တည္းခုိဖုိ႔ ခြင့္ေတာင္းတာ ခြင့္မျပဳၾကဘူးတဲ့။
ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကေလးသူခုိး ျဖစ္ေနမွာစိုးလုိ႔တဲ့။ မေတာ္လုိ႔မ်ား အဲ့ရြာမွာ
ကေလး တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ ေကာက္ခ်ီမိရင္ ဓာတ္ပုံဆရာခမ်ာ ကေလးသူခုိး
ဆုိၿပီး ၀ုိင္း႐ိုက္ခံရမယ့္ပံုပဲ။ ကေလးသူခုိးသတင္းေတြက ျပန္႔ေနပါတယ္ဆုိမွ ႏုိင္ငံပုိင္
သတင္းစာႀကီးကလည္း ကေလးသူခုိးမိတယ္ဆုိၿပီး ေရးလုိက္ေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့
တကယ္လည္း ကေလးသူခုိး မဟုတ္။ ရဲေတြမွာ ျပန္ရွင္းရတာနဲ႔ အလုပ္ေတြ
ရႈပ္ကုန္ေရာ။

လူေတြကလည္း ခက္တယ္။ တကယ့္သတင္းအမွန္ဆုို မယံုၾကဘူး။
ေကာလာဟလဆုိ သိပ္ယံုၾကတာ။ စုိးရိမ္တာလည္း ပါမွာေပါ့။ ကုိယ္အပင္ပန္းခံၿပီး
ေမြးထားတဲ့ကေလး ေပ်ာက္သြားမွာေတာ့ လူတုိင္းစုိးရိမ္ၾကတာပဲ။
ဟုိတေလာကလည္း ကေလးအေမ တစ္ေယာက္ ကေလးခ်ီလာတာကုိ ကေလးသူခုိး
ဆုိၿပီး ၀ုိင္းဖမ္းၾကတယ္တဲ့။ သူ႔ကေလးပါလုိ႔ ေျပာတာလည္း မယံုၾကဘူး။
ႏုိ႔လွန္တုိက္ျပမွ ယံုမယ္ဆုိလုိ႔ ႏုိ႔လွန္တုိက္ျပခဲ့ရတယ္ဆုိပဲ။ ေနာက္ဆုိရင္ ကေလး
အေမေတြလည္း အျပင္သြားမယ္ဆုိရင္ သားသမီးျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာေလးပါ
ယူသြားရေတာ့မယ္ထင္တယ္။ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုခုကေတာ့ ေသခ်ာေလး ရွင္းျပ
သင့္ၿပီထင္တာပဲ။ အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္ က်ဳပ္လည္း အျပင္ကုိ မထြက္ေတာ့တာ။
ကေလးသူခုိးဆုိၿပီး ေဒါသထြက္ေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးက ဆြမ္းႀကီး၀ုိင္းေလာင္းလုိ႔
ကေတာ့ က်ဳပ္မွမဟုတ္ဘူး။ ဆူပါမင္းလည္း အသက္ ထြက္သြားႏုိင္တယ္။

စုိေျပ
The Ladies News Journal
https://www.facebook.com/News.TheLadies/