စစ္ဗိုလ္ နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး

တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ရာမွာ စစ္တပ္ပါဝင္တဲ့က႑ကို ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္က အမြမ္းအမံနဲ႔ တန္ဆာဆင္ၿပီး ဇန္နဝါရီလ (၄) ရက္ေန႔က ေနျပည္ေတာ္မွာ ေျပာသြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူသိမ်ားတာက အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္မွာ တင္သြင္းထားတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းေတြကို ေထာက္ခံတယ္၊ ကန္႔ကြက္တယ္စသျဖင့္ အေျဖမေပးဘဲ မတုန္မလႈပ္ ၿငိမ္ေနတဲ့ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို လႊတ္ေတာ္အျပင္ထြက္ခိုင္းရလိမ့္မယ္လို႔ ဥကၠ႒ျဖစ္သူ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ က (၂၀၁၃) မွာ သတိေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမိန္႔နာခံတဲ့ စစ္ဗိုလ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး မဆီေလွ်ာ္တာကို အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္က သက္ေသျပလိုက္တာပါ။

ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးအမိန္႔ကိုသာ နာခံၿပီး သစၥာရွိေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္ဟာ ဒီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး အလြဲသံုးစားလုပ္တာကို ခံရပါလိမ့္မယ္။ အမိန္႔နာခံၿပီး စစ္တပ္တတပ္လံုး ယံုၾကည္ပါတယ္လို႔ ေၾကြးေႀကာ္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ကို ၁၉၈၈ ေရာက္ေတာ့ ယံုၾကည္တဲ့ စစ္ဗုိလ္တေယာက္မွ မရွိေတာ့ပါဘူး။ စစ္မႈထမ္း တန္းဖိုးထားတဲ့ အမိန္႔နာခံမႈဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာ သံုးလို႔မရပါဘူး။ စစ္ေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးဟာ ဆက္စပ္ေနတာ အမ်ားႀကီးရွိေပမယ့္ စစ္ဗိုလ္လူတန္းစားအားလံုး အစိုးရယႏၱရားမွာ ပါဝင္စရာ မလိုပါဘူး။ တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရးဟာ စစ္ဗိုလ္နဲ႔ မသင့္ေတာ္တာကို ျမန္မာျပည္ၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။

စစ္မႈထမ္း (၁) သန္းေက်ာ္နဲ႔ အရန္အင္အား ရွစ္သိန္းေက်ာ္ရွိၿပီး ကမာၻေပၚမွာ အသံုးစရိတ္ အမ်ားဆံုးနဲ႔ အင္အားအေကာင္းဆံုးဟာ အေမရိကန္စစ္တပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံေရးစနစ္မွာ သမၼတဟာ စစ္တပ္ရဲ ႔ အႀကီးအကဲျဖစ္ၿပီး သမၼတကခန္႔တဲ့ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဟာ ဒုတိယအႀကီးအကဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတနဲ႔ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး စစ္ေရးမႈေရးရာကို ကၽြမ္းက်င္စြာ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ပူးတြဲစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (၇) ဦး ပါဝင္တဲ့ အမ်ုိးသားလံုၿခံဳေရး အႀကံေပးအဖြဲ႔ ရွိပါတယ္။ ပူးတြဲစစ္ဦးခ်ဳပ္ရံုးရဲ ႔ ဥကၠ႒နဲ႔ ဒု-ဥကၠ႒ဟာ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရးအဖြဲ႔ကို ဦးေဆာင္တာမို႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဟာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ အၿမဲတမ္း ထိေတြ႔ေနပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ဟာ ႏိုင္ငံတည္ေထာင္ကတည္းက အဓိက အခန္းက ပါဝင္ေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီကို ေလးစားတာမို႔ အေမရိကန္မွာ စစ္တပ္က ဦးေဆာင္တာမ်ဳိး မေပၚထြက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

အေမရိကန္စစ္တပ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာ ၾသဇာအရွိန္အဝါ မရွိေပမယ့္ စစ္အင္အား အလြန္ႀကီးမားတဲ့ စစ္မႈထမ္းတပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့စနစ္ မဟုတ္ေပမယ့္ တရားဥပေဒကို ေလးစားတာေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ေပၚေပါက္ႏိုင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း မရွိပါဘူး။ စစ္မႈေရးရာမွာ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ရဲ ႔ သေဘာတူခ်က္ ရယူရမယ့္ကိစၥေတြ ရွိပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ဥပေဒျပဳဌာနဟာ စစ္တပ္ကို ထိန္းထားႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာကေတာ့ တရားဥပေဒက အဓိကမဟုတ္ဘဲ လူပုဂၢိဳလ္က အဓိက ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဥပမာ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔အဖြဲ႔ဟာ အနားယူသြားတာေတာင္ ႏိုင္ငံေတာ္စရိတ္နဲ႔ ေနျပည္ေတာ္မွာ ရာသက္ပန္စံျမန္းေနတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြက သူ႔ကို ဦးတိုက္ေနရပါတယ္။ အာဏာရွင္ဘုရင္စနစ္ရဲ ႔ ေလာင္းရိပ္က မထြက္ႏိုင္သလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

စစ္တပ္ဟာ တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိစၥအားလံုးကို လြတ္လပ္စြာ စီမံခန္႔ခြဲ စီရင္ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္ရွိၿပီး ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဟာ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔အားလံုးရဲ ႔ အႀကီးအကဲျဖစ္တယ္လို႔ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ (၂၀) မွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီရဲ ႔ အဆိုျပဳေထာက္ခံခ်က္နဲ႔ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို သမၼတက ခန္႔ထားႏိုင္တယ္လို႔ ပုဒ္မ (၃၄၂) က ဆိုတာမို႔ စစ္ေရးကိစၥမွာ ဒီေကာင္စီဟာ အျမင့္ဆံုး အာဏာပိုင္အဖြဲ႔လို ျဖစ္ေနပါတယ္။ တိုင္းျပည္အေျခအေနမေကာင္းလို႔ အေရးေပၚျပဌာန္းရာမွာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၊ ဒုဦးစီးခ်ဳပ္၊ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးနဲ႔ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးတို႔နဲ႔ သမၼတညိွႏိႈင္းၿပီး ထုတ္ျပန္ေၾကညာႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကာကြယ္ေရးနဲ႔ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဟာ ကာခ်ဳပ္က ခန္႔ထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြျဖစ္တာမို႔ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ကို ဂရုမစိုက္တဲ့စနစ္ ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္တပ္ရဲ ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို တိုးခ်ဲ ႔ရာမွာ ႏိုင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးဟာ အေၾကာင္းျပလို႔ အေကာင္းဆံုးကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ လံုၿခံဳေရးအႏၱရာယ္ကို ျပႏုိင္ေလေလ စစ္တပ္အသံုးစရိတ္ေတာင္းလို႔ ေကာင္းေလေလပါ။ ဒီနည္းနဲ႔ တိုင္းျပည္ရဲ ႔ ဓနအင္အားကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ သူေဌးစစ္ဗိုလ္၊ ေဒၚလာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ေပၚထြက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္အစိုးရရဲ ႔ လက္ေအာက္မွာ စစ္တပ္ကိုထားတာဟာ ယေန႔ကမာၻမွာ လက္ခံထားတဲ့ ပံုမွန္စနစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးတည္ေဆာက္ေရးက စစ္ဗိုလ္လုပ္တဲ့အလုပ္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သေဘာေပါက္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။

လံုၿခံဳေရးအေျခအေန တင္ျပၿပီး အစိုးရကို အႀကံေပးဖုိ႔နဲ႔ အစိုးရခိုင္းတာကို လုပ္ဖို႔ဟာ စစ္ဗိုလ္ရဲ ႔ တာဝန္ျဖစ္ပါတယ္။ ကာခ်ဳပ္ရဲ ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာ သူမသိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဳိးဆက္ေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ စစ္ေရးမဟာဗ်ဴဟာ နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးမူဝါဒ ေရာေထြးသြားလို႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဥာဏ္မမီတဲ့ သာဓကေတြ ရွိပါတယ္။ ဥပမာ ၁၉၅၀ ျပည့္လြန္အေစာပိုင္း ကိုရီးယားစစ္ပြဲအတြင္းမွာ အစိုးရမူဝါဒနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔လာတဲ့ နာမည္ေက်ာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Douglas MacArthur ကို အေမရိကန္သမၼတ Harry Truman က ရာထူးက ဖယ္ရွားလိုက္ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္ဟာ စစ္ဗိုလ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကို ခြဲျခားရာမွာ အထင္ရွားဆံုးဥပမာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေအာင္ခင္, ေက်ာ္ေက်ာ္သိန္း / ဗြီအုိေအ (ျမန္မာပုိင္း)
http://burmese.voanews.com