အစမ္းသပ္ခံ လယ္သမားမ်ားဘဝ

ေနျပည္ေတာ္ အစိုးရအသစ္ႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးစီမံကိန္း နိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွ လယ္ယာက႑လို စီမံကိန္မ်ိဳးကို အာဏာကိုင္စြဲၿပီး ဖိအားေပး အၾကပ္ကိုင္မွုမ်ိဳးႏွင့္ စီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ေဖၚခိုင္းေနလၽွင္ နိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ လယ္သမားမ်ားအတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား မရွိနိုင္ပါ။ မေရရာသည့္ စီမံကိန္းကို လယ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ အသုံးခ်ခံ လုပ္ကိုင္ေပးေနရသျဖင့္ သူတို႔ဘဝလည္း အစမ္းသပ္ခံ ဘဝအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိ သြားရသည္။
မြန္ျပည္နယ္ က်ိဳက္မေရာၿမိဳ႕နယ္မွ စပါးစိုက္ခင္း(ပုံ - hv-986)
မြန္ျပည္နယ္ က်ိဳက္မေရာၿမိဳ႕နယ္မွ စပါးစိုက္ခင္း(ပုံ - hv-986)

ယေန႔ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ လက္ထက္မွာပင္ လယ္ယာႏွင့္ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီး ဌာနေအာက္ရွိ ဆည္ေျမာင္း တာတမံမ်ားႏွင့္ ျမစ္ေရတင္ စီမံကိန္းမ်ားသည္ ၁၆ ရာခိုင္ႏွုန္းခန႔္သာ အက်ိဳးျပဳနိုင္သည္ဟု နိုင္ငံေတာ္စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္၏ စစ္ေဆးေတြ႕ရွိခ်က္ကို လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပခဲ့ပါၿပီ၊ အာဏာရခဲ့သည့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ပညာမဲ့လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ နိုင္ငံေတာ္ ဘဏ္႑ာေငြ အေျမာက္အျမား နစ္နာဆုံးရွုံးမွုအေပၚ လက္ရွိအစိုးရက မည္သို႔မၽွ အေရးမယူ နိုင္ေသးသည္ကို ျပည္သူမ်ား ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။

ယခုလည္း တစ္ဧကတင္း (၂၀၀) ေက်ာ္ထြက္မည့္ ပုလဲသြယ္ စပ္မ်ိဳးစပါးကို လယ္ဆည္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးျမင့္လွိုင္က ေနျပည္ေတာ္ေကာင္စီ နယ္ေျမအတြင္းမွာ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ ဧကရာခ်ီ စိုက္ပ်ိဳးျပသထားသည္ကို လယ္သမားမ်ားမွအစ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ကိုပါ ျပသေနသည္ကို သတင္းစာမ်ားမွာ ေဖာ္ျပေနသည္။

ပုလဲသြယ္ စပါးစိုက္ပ်ိဳးေရး စီမံကိန္းကို လယ္သမားပိုင္ လယ္ေပၚႏွင့္ ကုမၸဏီပိုင္ လယ္မ်ားေပၚမွာ ဝန္ႀကီးဦးျမင့္လွိုင္က စမ္းသပ္ စိုက္ပ်ိဳးေနသည္။ ဦးျမင့္လွိုင္သည္ ယခင္အေရွ႕ပိုင္း တိုင္းမွူးဘဝတုံးကလည္း စီမာတ႐ုတ္ စပ္မ်ိဳး စိုက္ပ်ိဳးေရး စီမံကိန္းကို ရွမ္းအေရွ႕ရွိ ရွမ္း ေတာင္သူမ်ားကို ဖိအားေပး အာဏာသုံး စိုက္ခိုင္းခဲ့ရာ ေတာင္သူမ်ား ကိုယ္က်ိဳးနည္းၿပီး အေႂကြးတင္ ေျမဆုံးၿပီး စီမံကိန္း၏ စမ္းသပ္ခံ ဘဝႏွင့္ ဆင္းရဲမြဲေတ က်န္ရစ္ခဲ့ရသည္။

ယခုတဖန္ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ပုလဲသြယ္ စပ္မ်ိဳးႏွင့္ စပါးစီမံကိန္းကို ထပ္မံ အေကာင္အထည္ေဖၚ ေနျပန္သျဖင့္ ယခင္အျဖစ္မ်ိဳးႏွင့္ ထပ္မံၾကဳံရမည္ကို လယ္သမားမ်ား စိုးရိမ္ေနၾကသည္ဟု ရမည္းသင္းခရိုင္ ျမန္မာ့စိုက္ပ်ိဳးေရး ခရိုင္မန္ေနဂ်ာ တာဝန္ထမ္းခဲ့ဘူးသူ တဦးက ေျပာသည္။

“မည္သည့္ စီမံကိန္းမ်ိဳးကိုမဆို တိက်ခိုင္မာတဲ့ မူဝါဒ၊ မွန္ကန္တဲ့ နည္းပညာ၊ မွန္ကန္တဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ့ ပါဝင္ပူးေပါင္းမွု အားက အေရးႀကီးဆုံးပဲ ဒါဟာ စီမံကိန္း ေအာင္ျမင္ဖို႔ အဓိကအခ်က္ပဲ” ဟု ေဒါက္တာဆလိုင္ထြန္းသန္း ယခင္စိုက္ပ်ိဳးေရး တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္က စာေရးသူ အပါအဝင္ အရာရွိသင္တန္းသားမ်ားကို အဆင့္ျမင့္ လယ္ယာ သီးႏွံဘာသာရပ္ သင္တန္း သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့စဥ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္မ်ားကို မွတ္သားခဲ့ရသည္။

၄င္းအခ်က္မ်ား ေလးစားလိုက္နာမွု မရွိပါပဲႏွင့္ ဖိအားေရာ အာဏာပါ သုံးသည့္ စီမံကိန္းမ်ိဳး ျဖစ္ပါက ထိုစီမံကိန္း မေအာင္ျမင္နိုင္ပဲ နိုင္ငံေတာ္က နစ္နာသလို အထူးသျဖင့္ လက္ေတြ႕ လုပ္ကိုင္ေနသူ လယ္သမားမ်ားက ပိုထိခိုက္နစ္နာရၿပီး သူတို႔ဘဝလည္း စီမံကိန္းအတြက္ အစမ္းသပ္ခံ ဘဝမ်ိဳး ျဖစ္သြားရသည္။ ေနာင္ဆို စီမံကိန္းဟု အသံကိုပင္ မၾကားခ်င္ၾက ျဖစ္သြားရသည္ဟု ဆရာက ဆက္ေျပာသည္။

အတိတ္က မွားယြင္းမွုမ်ား ၁၉၇၃ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ စပါးအထူးအထြက္တိုး စီမံကိန္းတရပ္ကို ရန္ကုန္တိုင္း တိုက္ႀကီး ၿမိဳ႕နယ္ ဖလုံရြာမွာ အထြက္တိုးမူ ၁၀ ခ်က္ႏွင့္ လယ္သမားပိုင္ လယ္ဧက (၁၀၀) မွာ စမ္းသပ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။

“ကိုယ့္လယ္ေျမ၊ ကိုယ့္မ်ိဳး၊ ကိုယ့္လုပ္အား၊ ကိုယ့္ဓါတ္ေၿမ ကိုယ္ဝယ္ၿပီး စိုက္ပ်ိဳးေရးဌာနက နည္းပညာနဲ႔ စပါး အထူးထြက္တိုးေအာင္ တို႔လယ္သမားက လုပ္ခဲ့တယ္၊ ဒါကို မဆလပါတီနဲ႔ ေကာင္စီရဲ့ လမ္းညႊန္ႀကီးၾကပ္မွုနဲ႔ စပါးအထြက္ တိုးလာတယ္လို႔ ေျပာတယ္ဗ်ာ၊ လယ္သမားကို အစမ္းသပ္ခံ ဘဝအျဖစ္ အသုံးခ်ခဲ့တာ” ဟု ဖလုံရြာက အထြက္တိုး စီမံကိန္းမွာပါသည့္ လယ္သမားတဦးက ေျပာခဲ့သည္။

ထို႔အျပင္ နဝတ၊ နအဖ ေခတ္မွာလည္း “ေရေအာက္ေၿမ ေဖၚထုတ္ေရးစီမံကိန္း၊ ေျမႏုကၽြန္းေပၚ ခြဲေဝစိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ စပါးငါးတြဲဖက္ စီမံကိန္းေတြကို လယ္သမားေတြ အတြက္လို႔ ဆိုၿပီး လယ္သမားလုပ္အားကို အသုံးခ်ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ လယ္သမားေတြ အက်ိဳးမခံစား ရဘူး၊ မပိုင္ခဲ့ဘူး၊ စီမံကိန္းရဲ့ အစမ္းသပ္ခံ ဘဝနဲ႔ လယ္စာရင္းငွား ဘဝေရာက္ခဲ့ရျပန္တယ္” ဟု ဧရာဝတီတိုင္း ေညာင္တုန္းၿမိဳ႕နယ္ ဆားမေလာက္ရြာက လယ္သမားတဦးက ဆိုျပန္ သည္။

ျမန္မာနိုင္ငံမွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ဘူးသည့္ မည္သည့္လယ္ယာက႑ ဖြံ့ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းမ်ားမွ ေအာင္ျမင္မွု အက်ိဳးရလဒ္ မ်ားမ်ားစားစား မေတြ႕ရွိရပဲ ဆုံးရွုံးမွုသာ ရွိခဲ့သည္။ ထိုမွားယြင္းမွုမ်ားကို အာဏာရ အစိုးရအဆက္ဆက္က တာဝန္ရွိမွု၊ တာဝန္ယူမွု မရွိခဲ့ပါ။

လယ္ယာက႑

ဖြံ့ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းသည္ တနိုင္ငံလုံးအတိုင္းတာကို ျဖန႔္ၾကက္ လႊမ္းၿခံဳရသည့္အတြက္ အလြန္က်ယ္ျပန႔္သည္၊ လယ္သမားထု ပါဝင္ပူးေပါင္းလာရန္ လိုအပ္၍ အျခားစီမံကိန္းမ်ား အထက္ ခက္ခဲသည္။

“ေအာင္ျမင္ဖို႔ အဓိကက စီမံကိန္းကို ခ်မွတ္တဲ့ အစိုးရႏွင့္ စီမံကိန္းကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမည့္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား အၾကား ကြက္လပ္မရွိရပဲ လက္ေတြ႕က်ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကသာ စီမံကိန္းေအာင္ျမင္မယ္” ဟု ယခင္ မဆလ အစိုးရလက္ထက္ ကမၻာ့ဘဏ္ႏွင့္ လယ္ဆည္ဝန္ႀကီးတို႔ ပူးေပါင္း အေကာင္အထည္ေဖၚခဲ့ေသာ စပါး (၁) စီမံကိန္းတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ စိုက္ပ်ိဳးေရး မန္ေနဂ်ာ ဦးေစာဒီဒီ (အၿငိမ္းစား) က ေျပာျပသည္။

လယ္ယာက႑ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းမ်ားကို နိုင္ငံေတာ္ စီမံကိန္းအျဖစ္ အစိုးရအဆက္ ဆက္က အေကာင္အထည္ ေဖၚခဲ့ၾကေသာ္လည္း တကယ္လက္ေတြ႕တြင္ အစိုးရမွ ခ်မွတ္ထားသည့္ မူဝါဒႏွင့္ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ လြဲေခ်ာ္မွားယြင္းမွုေၾကာင့္ ယခင္ကာလမွ သည္လက္ရွိအေျခအေနအထိ မေအာင္ျမင္ပဲ ျဖစ္ေနသည္ဟု စီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ားက သုံးသပ္ေနၾကသည္။

“တကယ္ေတာ့ သီးႏွံ စိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္တဲ့အခါ ေဒသအလိုက္ စိုက္ပ်ိဳးေရး သုေတသနမ်ား မွ တိက်တဲ့ သုေတသန ေတြ႕ရွိခ်က္ နည္းပညာအေျဖကသာ လယ္သမားအတြက္ အားကိုးစရာ၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးမွာ ေျမမွန္၊ မ်ိဳးမွန္၊ စိုက္နည္းမွန္၊ ရာသီမွန္ေအာင္ စိုက္ဖို႔ ့ ဆိုထားေတာ့ ေနျပည္ေတာ္မွာ ပုလဲသြယ္စပါး ျဖစ္ထြန္းတယ္လို႔ ဆိုနိုင္ေပမယ့္ တမူးၿမိဳးလို၊ ေကာ့ေသာင္း ၿမိဳ႕လို ေနရာမ်ိဳးမွာ ပုလဲသြယ္စပါး ျဖစ္ထြန္းခ်င္မွ ျဖစ္ထြန္းမယ္” ဟု ေနျပည္ေတာ္ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ စိုက္ပ်ိဳးေရး သုေတသန ဦးစီးဌာနမွ အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။

လယ္ယာစီးပြားျဖင့္ ႀကီးပြားတိုးတက္ ေစရမည္ဟူေသာ ေႂကြးေက်ာ္သံကို ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ စ၍ စစ္တပ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ျဖစ္ခဲ့သည့္ ေဝာာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၊ မဆလ၊ နဝတ၊ နအဖ အစိုးရမ်ား လက္ထက္တိုင္ ေႂကြးေက်ာ္ခဲ့သကဲ့သို႔ ယေန႔ ဦးသိန္းစိန္၏ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရ လက္ထက္တြင္လည္း ဆက္လက္ ေႂကြးေၾကာ္ ေနလၽွက္ပင္။

စိုက္ပ်ိဳးေရး ပညာရပ္

ထို႔အျပင္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ပညာရပ္ကို အေျခခံပညာ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ ပညာသင္ႏွစ္မွ စ၍ စတင္သင္ၾကားေတာ့မည့္ သတင္းကို ၅-၃-၂၀၁၂ ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာမွာ ေဖၚျပထားသည္။

နိုင္ငံေတာ္၏ လယ္ယာက႑ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္ေသာ လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၏ စိုက္ပ်ိဳးေရး ပညာရပ္မ်ား ေက်းလက္ေဒသမက်န္ ပ်ံ႕ႏွံ့ ေရာက္ရွိေရး လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ားကို လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ ပညာေရး ဝန္ႀကီးဌာနတို႔ ပူးေပါင္း အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတက လမ္းညႊန္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

ယင္းသို႔ ေရးဆြဲျပဳစု တင္ျပလာခဲ့ေသာ စိုက္ပ်ိဳးေရး သင္ခန္းစာမ်ားကို ေက်ာင္းမ်ားတြင္ သူငယ္တန္းမွ ဒႆမတန္း အထိ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ ပညာသင္ႏွစ္တြင္ တစ္နိုင္ငံလုံး က်ယ္ျပန႔္စြာ ျဖန႔္ၾကက္ သင္ၾကား ေပးသြားေတာ့မည္ဟု သတင္းစာတြင္ ဆက္လက္ေဖၚၿပ ထားသည္။

“အၾကားအလပ္မက်န္ အေျခခံပညာ စိုက္ပ်ိဳးေရး ဘာသာရပ္မ်ားကို သားသမီးမ်ားမွတ ဆင့္လက္ဆင့္ကမ္းၿပီး ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား လက္ေတြ႕ အသုံးျပဳနိုင္ေတာ့မည္ ျဖစ္ကာ ေက်းလက္ေဒသ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား အေနျဖင့္ မိဘ၏ လက္ငုပ္လက္ရင္း လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ထိေရာက္စြာ စိုက္ပ်ိဳးေရး ပညာရပ္ျဖင့္ မိဘအား ကူညီျဖည့္ဆည္း ေပးနိုင္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ နိုင္ငံေတာ္၏ ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးႏွင့္ ဆင္းရဲမွု ေလၽွာ့ခ်ေရးမ်ားအား စိုက္ပ်ိဳးေရး ပညာျဖင့္ လက္ေတြ႕ အခ်ိန္တိုအတြင္း ထိေရာက္စြာ အေကာင္အထည္ ေဖၚနိုင္ေတာ့မည္ျဖစ္​ေၾကာင္း လယ္ယာႏွင့္ဆည္ေျမာင္း ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး ဦးျမင့္လွိုင္က ယခုသင္ၾကားမည့္ အစီအစဥ္အေပၚ မွတ္ခ်က္ျပဳ ေျပာၾကားသည္ ကိုလည္း ေဖၚျပထားသည္။

မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ လယ္ယာက႑ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးအတြက္ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ားအား စိုက္ပ်ိဳးေရး ပညာ သင္ၾကားေပးျခင္းကို အထူးလိုအပ္၍ ေထာက္ခံ အားေပးရပါမည္။ သို႔ေသာ္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ဘာသာရပ္ကို စိတ္မပါ ဝါသနာ မထုံသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖို႔မွာ လယ္ယာက႑ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းကို မျဖစ္မေန လုပ္ကိုင္ေပးေနရသည့္ အစမ္းသပ္ခံ လယ္သမားမ်ားဘဝလို ေက်ာင္းသား သူငယ္မ်ားကိုလည္း ၄င္းဘဝမ်ိဳး မသြတ္သြင္းသင့္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရေပသည္။

မြန္ေအဂ်င္စီ
အစမ္းသပ္ခံ လယ္သမားမ်ားဘဝ အစမ္းသပ္ခံ လယ္သမားမ်ားဘဝ Reviewed by သစ္ထူးလြင္ on 08:45 Rating: 5

7 comments:

ကုိၿဖိဳး said...

ဟာ ဒီလူဘာမသိညာမသိနဲ႕ေတာ့ ေလွ်ာက္လုပ္ေနျပန္ၿပီ.....
ဟုိစမ္းသပ္ ဒီစမ္းသပ္လုုပ္ရေအာင္ သူက ဘာနားလည္လို႕လည္းကြာ

Thannyunt Aye said...

ေတာင္သူလယ္သမားအေျခခံတဲ့ စီးပြားေရးကုိေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ မတူကြဲျပားေသာ ေဒသ Region)အလုိက္ ေတာင္သူေတြလုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ေနတာေတြကုိ(သူတုိ႕ရ႕ဲေရ၊ေျမ၊ရာသီဥတု)ကုိ စုိက္ပ်ိဳးေရး သုေတသနပညာရွင္ေတြ နားလည္ေၾကညက္ၿပီး သူတုိ႕ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ problems ေတြကုိ identify လုပ္ဘုိ႕လုိပါတယ္။ ေတြ႕ရတဲ့ Problem ေတြထဲကမွ ေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့ နည္းပညာမ်ားကုိ သုေတသနလုပ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့နည္းပညာကုိမွ Apply လုပ္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီနည္းကုိ Bottom up approach လုိ႕ေခၚပါတယ္။ မွားခဲပါတယ္။ ေတာင္သူကုိ အေျခခံထားလုိ႔ပါ။ အခုလုပ္ေနတာက အေပၚက ေကာင္းတယ္ထင္တဲ့ နည္းပညာကုိ ေတာင္သူန႕ဲသင့္မသင့္ ေတာင္သူကုိ အေျခခံ မစဥ္းစားဘဲ ဇြတ္ထည့္တဲ့နည္းပညာပါ။ Top down approach လုိ႕ေခၚပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေအာက္ေျခ ေတာင္သူမ်ား တန္ဆာခံ အစမ္းသပ္ခံျဖစ္ၾကရပါတယ္။ အခုပုလဲသြယ္လုိနည္းပညာမ်ိဳးပါ။ တည့္ဘုိ႕ထက္ လြဲဘုိ႕မ်ားတဲ့နည္းလမ္းပါ။
ဘယ္နည္းပညာ၊ ဘယ္လုပ္ငန္းမွာ ျဖစ္ျဖစ္ သုေတသနက အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ စုိက္ပ်ိဳးေရးပညာရွင္ေတြ ဘာမွလုပ္လုိ႕ မရတဲ့ အခ်ိန္ကာလပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ သုေတသနေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားထက္ ကုိယ္ထင္တဲ့နည္းပညာကုိ အတင္းဇြတ္သြင္းေနတဲ့ကာလမုိ႕ ေတာင္သူမ်ားအတြက္ တုိင္းျပည္အတြက္ မ်ားစြာ ရင္ေလးပူပန္မိေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ။

ခင္မ်ိဳးခ်စ္ said...

ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ အျမီးအေမာက္ မတည့္တဲ့ စီမံကိန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိပါတယ္။ လယ္သမားမ်ား အျမဲ အစမ္းသပ္ခံျဖစ္ေနရတဲ့ ကိစၥကေတာ့ သနားဖို႕ အေကာင္းဆံုးပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ တျခားစီမံကိန္းေတြ မေအာင္ ျမင္ရင္ သူတို႕အိပ္ကပ္ထဲက စိုက္လုပ္ရတာလည္း မဟုတ္ အေရးယူခံရတာေတြလည္းမရွိေတာ့ တိုင္းျပည္ဘ႑ာ ေတြ အေဟာသိကံျဖစ္သြားရရံုပဲဆိုေပမယ့္ လယ္သမားမ်ားကေတာ့ တကယ့္ကို vulnerable ပါ။ စမ္းသပ္ခ်က္ အမွားကို ခံႏိုင္ရည္မရွိပါဘူး။ ျပသနာ အရင္းအျမစ္ အားလံုးက လူမွန္ေနရာမွန္ မျဖစ္မႈကစတင္ျပီး အထက္လူၾကီးကို ဘာတစ္ခု ေကာင္းရာေကာင္းက်ိဳးျပန္ မတင္ျပရဲေလာက္ေအာင္ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခံေနခဲ့ရ ခံေနရဆဲ ျဖစ္တဲ့ စနစ္ရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြပါ။

လယ္ယာစီမံကိန္းေတြ ေအာင္ျမင္ဖို႕ သုေတသနက ေရွ႕ကသြားရပါမယ္။ သုေတသနေတြ စမ္းသပ္ ေအာင္ျမင္မွ လက္ေတြ႕ကိုခ်ေပးရပါမယ္။ ခုေတာ့ သုေတသနက ေနာက္ကလိုက္ေနရပါတယ္။ သုေတသန ေရွ႕ကသြားႏိုင္ဖို႕ကလည္း ပညာရွင္ေျမာက္မ်ား စြာနဲ႕ ေငြေၾကး အခ်ိန္ အရင္းအႏွီးမ်ားစြာလိုပါတယ္။ အခု စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑မွာ ျမန္မာျပည္သုေတသန အသံုးစရိတ္က အလြန္နဲပါတယ္။ ျမင္သာေအာင္ တျခားႏိုင္ငံမ်ားနဲ႕ယွဥ္ျပ ရရင္ 2002 ခုႏွစ္မွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးသုေတသနမွာ တရုတ္က ေဒၚလာသန္းေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္၊ အိႏၵိယက ေဒၚလာသန္းေပါင္း ၁၃၀၀ ေက်ာ္သံုးပါတယ္။ ဆင္းရဲလွပါတယ္ဆိုတဲ့ ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ေတာင္ ေဒၚလာသန္းေပါင္း ၁၀၉ သန္း သံုးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ျမန္မာႏိုင္ငံစိုက္ပ်ိဳးေရး သုေတသန အသံုးစရိတ္က ေဒၚလာ ၈ သန္းပဲရွိပါတယ္။ ပညာရွင္အေရ အတြက္မွာလည္း ၂၀၀၂ စာရင္းအရ တရုတ္မွာ သုေတသနပညာရွင္ေပါင္း ၅ေသာင္းေက်ာ္ အိႏၵိယမွာ ၁၆၀၀၀ ေက်ာ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ ၁၈၀၀ ေက်ာ္နဲ႕ အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ေနၾကခ်ိန္မွာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ စိုက္ပ်ိဳးေရးသုေတသနမွာေတာ့ ပညာရွင္ ၆၁၉ ဦးပဲရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဦးေရ ၇၀%ေက်ာ္က ေက်းလက္မွာေနထိုင္ၾကျပီး အလုပ္သမား ၆၃% ကလယ္ယာက႑ကို အမွီျပဳေနဆဲ ဆိုေပ မယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဖြဲ႕စည္းပံုမွာ အဓိက အေရးၾကီး တဲ့ ေက်းလက္ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး၀န္ၾကီးဌာန မရွိေသးပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ လယ္ယာ စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႕ ေက်းလက္ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး ၀န္ၾကီးဌာန (Ministry of Agriculture and Rural Development) ဆိုျပီး ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းကာ ေက်း လက္ေန ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားဘ၀ကို အထူးအာရံုစိုက္ ျမွင့္တင္ေပးသင့္လွပါတယ္။

အခုျပင္ဆင္ျပီး အသစ္ထည့္သြင္းေရးဆြဲမယ့္ အေျခခံပညာ ေရးစနစ္မွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးဘာသာရပ္ကို ထည့္သြင္းသင္ၾကားေပးမယ့္ကိစၥကိုေတာ့ ၾကိဳဆိုပါတယ္။ ေဆာင္းပါးရွင္စိုးရိမ္သလို စိုက္ပ်ိဳးေရး ၀ါသနာ မပါေသာ ကေလးမ်ား ဓါးစာခံမျဖစ္ေစႏိုင္ပါ။ မိမိတို႕ ႏိုင္ငံမွ ေက်းလက္ေန လူတန္းစားမ်ားရဲ႕ ဘ၀ ကိုပါ စာနာလာႏိုင္ျပီး ဆန္တစ္ေစ့ျဖစ္လာဖို႕ ထမင္းတစ္ေစ့ျဖစ္ လာဖို႕ ခက္ခဲပင္ပန္းပံုအဆင့္ဆင့္ကို သိလာျပီး ကိုယ္၀ါ သနာမပါသည့္တိုင္ ေတာင္သူမ်ား ဘ၀ကို စာနာနားလည္ လာျပီး ကူညီလိုစိတ္ေတြျဖစ္လာေစျပီး အနည္းဆံုး ထမင္းေတြမကုန္လို႕ သြန္ျပစ္ရမွာ ႏွေျမာတဲ့စိတ္ျဖစ္လာရင္ အျမတ္ပါပဲ။ သမိုင္းဘာသာရပ္ ၀ါသနာမပါေသာကေလးမ်ား လည္း ႏိုင္ငံ့သမိုင္း ကမာၻ႕သမိုင္းမ်ား သိဖို႕ အေျခခံအားျဖင့္ အေရးၾကီးလို႕ ထည့္သြင္းသင္ၾကားေပးရသလို ယူဆေစခ်င္ပါတယ္။

Aung Oo said...

န၀တ တုန္းက စပါးထုတ္လုပ္မႈတိုးတက္ေရးအတြက္ အမွန္စုိက္ဧကလိမ္လည္ျပီး ႏိုင္ငံေတာ္ကိုလိမ္ၾကတယ္။ ဦးျမင့္လႈိင္က်ေတာ႔ တစ္ကတင္း 200 နဲ႕300 ၾကားထြက္ေအာင္လုပ္ၿပီး စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ ျမွင့္တင္မယ္လုပ္ေနျပန္ၿပီ။ ဆိုးတယ္ဗ်ာ..
ဒီငမိုက္သားေတြ ခုထိအမွန္ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ မသိေသးဘူး။ စပါးေစ်းေကာင္းရင္ ဦးျမင့္လႈိင္အေဖတားေတာင္ မရဘူး။ အဓိက ကိုအားအရင္စိုက္ပါ။ ဦးျမင့္လိႈလုပ္ေနတာ ၀န္ႀကီးနဲ႔မတူဘူး။ စိုက္ပ်ိဳးေရး မန္ေနဂ်ာအဆင္ပဲရွိတယ္။ အျမန္ျပင္စမ္းပါဗ်ာ။

pyaponthu said...

နည္းေကာင္းမ်ားကို စမ္းသပ္တာ ေဒသ၊ ရာသီဦးတု ၊မ်ဳိး၊ နည္းစနစ္ေတြ ဟာ ပညာရွင္ေတြေျပာသလုိ ကြဲျပားတာမွန္တယ္။အဲ့ဒါမသိဘဲ ေတာင္သူလယ္သမားေတြကို ဖိအားေပးလုပ္ခိုင္းတာ ေတာင္သူေတြနစ္နာပါတယ္။ဒါေၾကာင့္တကယ္နားလည္တဲ့သူေတြဘဲဝန္ၾကီးလုပ္တာသင့္ေတာ္ပါတယ္။ခုေတာ့ပညာရွင္ေတြ ေနရာမေပးဘဲ ေဘာင္းဘီခ်ြတ္ေတြ နားမလည္ဘဲလုပ္ေတာ့ ျပည္သူေတြနစ္နာလွပါတယ္။ဦျမင့္လိႈင္ကုိအနားေပးသင့္တာၾကာျပီး

Anonymous said...

ေက်ာင္းမွာ ဘာသာရပ္တစ္ခုအေနနဲ႔ သင္ေပးတာေကာင္းပါတယ္.. ဘာျဖစ္လုိ႔လည္း ဆုိေတာ့ ပညာဆုိတာ ပုိသည္မရွိ လုိသည္ခ်ည္းသာရွိတယ္မဟုတ္လား...အားလုံးလုိအပ္ေနတယ္..စုိက္ပ်ိဳးေရးလည္း သင္ေပးဖုိ႔လုိတယ္.. ယာဥ္စည္းကမ္းလည္းလုိတယ္.. အခြန္ထမ္းေဆာင္ တတ္ဖုိ႔လည္း လုိတယ္.. ဒါေတြကုိ သင္ရုိးမွာျပကုိျပရမယ္.. အဲဒါမွ အခြန္ေကာက္၀န္ထမ္းေတြလိမ္စားလုိ႔မရမွာ..

ေ၀ဖန္ေရးသမား said...

လယ္သမားေတြ ဒုကၡေရာက္ၾကမွာေပါ့ လယ္/ဆည္ ၀န္ႀကီးကလည္း ေသာက္သံုးမက်တဲ့ေမာင္ေအးတပည့္ ဆင္ေရႊလီျမင့္လွိဳင္ မဟုတ္လား ဆင္းေရႊလီေခတ္တုန္းကလည္း ရွမ္း/ေျမာက္ က၀န္ထမ္းေတြ ဒုကၡေရာက္ၾကတာ ေသာက္ေသာက္လဲမွတ္လား

Powered by Blogger.